Osoby

Jerzy Granowski (22 XII 1902 Józefatów k.Łaska - 22 X 1990 Warszawa), śpiewak. Od sez. 1926/27 był adeptem zespołu solistów T.Wielkiego w Warszawie. Debiutował w t. wojskowym partią Franka ("Flis" Moniuszki), następnie do 1929 związany był z objazdowym zespołem teatr. pn. Placówka Żywego Słowa pod kier. M.Szpakiewicza, w sez. 1929/30 z warsz. t.rewiowym Mignon. W 1.1930-34 wy­stępował w repertuarze muz. i dram. T.Miejskiego w Bydgoszczy, w sez. 1934/35 w Operze Poznańskiej śpiewał partie tenoro­we, takie jak: Rudolf ("Wilhelm Tell" Rossinie­go), Danieli ("Nieszpory sycylijskie" Verdiego), a w repertuarze operetkowym m.in. Oficera japońskiego ("Gejsza" Jonesa), Dyrektora hote­lu ("Piękny jest świat" Lehara), Księcia Orło­wskiego ("Zemsta nietoperza" Straussa), Augustyna Hofera ("Kochany Augustynek" Falla). W sez. 1935/36 występował w t.rewiowym "Wesoły Murzyn" w Wilnie w programach "Bomby nad Wilnem", "Jak zdradzają Abisynki", później w Katowicach. Od sez. 1936/37 do wy­buchu II wojny świat. był solistą T.Wielkiego w Warszawie, śpiewał m.in. partię Grzesia ("Straszny dwór" Moniuszki), solo tenorowe w "Harnasiach" Szymanowskiego, partie ope­retkowe, jak Książę Szirasu, czy tyt. w "Ptasz­niku z Tyrolu" Zellera. W czasie okupacji niem. był kelnerem, brał udział w konspiracji. Na scenę operową wrócił jesienią 1946 (Scena Muzyczno-Operowa MTD w Warszawie) i w zespole solistów pozostał do końca sez. 1960/61. Ważniejsze partie: Jontek ("Halka" Moniuszki), Fenton ("Wesołe kumoszki z Wind­soru" Nicolaia), Jenik ("Sprzedana narzeczona" Smetany), Pedrillo ("Uprowadzenie z Seraju" Mozarta), Kirkor ("Goplana" Żeleńskiego), Ste­fan ("Straszny dwór" Moniuszki), Herman ("Da­ma pikowa" Czajkowskiego), Cavaradossi ("Tosca" Pucciniego). W grudniu 1958 obchodził 30-lecie pracy artyst. i po raz kolejny zaśpie­wał Jontka.
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1990/91 tom XXXII, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1996