Aleksandra Dąbrowska
DĄBROWSKA Aleksandra, zamężna Skowrońska (działała 1884-1905),śpiewaczka. Uczyła siew Instytucie Muzycznym w Warszawie w klasie prof. J. Pony. W 1884 śpiewając na popisie jego wychowanków zwróciła uwagę krytyki. W czerwcu i lipcu 1886 uczestniczyła w występach opery lwow. w Krakowie (informacja niepewna). 20 VII 1886 debiutowała w WTR na scenie T. Letniego w partii Matki ("Gioconda") i została zaangażowana do zespołu opery WTR. W t. warsz. występowała do 1890; w 1888 śpiewała na koncertach w Ciechocinku. W 1892 występowała w Operze Cesarskiej w Moskwie, w listopadzie tego roku w Łodzi, w 1893 m.in. w Radomiu (wrzesień) i w Warszawie. W 1894 została ponownie zaangażowana do zespołu opery WTR. W czerwcu tego roku wyjechała na dalsze studia wokalne do Mediolanu, gdzie przygotowała m.in. partie Neddy ("Pajace"), Santuzzy ("Rycerskość wieśniacza"), Księżniczki Eboli ("Don Carlos"). Po powrocie do kraju, w październiku 1894 koncertowała w Kaliszu. W 1895 wyjechała do Lwowa i tam zawarła kontrakt na cykl gościnnych występów. W 1896 występowała w Pradze, w sez. 1897/98 w Neapolu, 1898-99 w zespole L. Czystogórskiego (Czerniowce, Stanisławów), w lutym 1899 znowu we Lwowie, a w kwietniu w Warszawie. Ostatnia wiadomość o jej występach pochodzi z listopada 1905 (występy gościnne we Lwowie).
Posiadała dobry głos, "jeden z najszlachetniejszych" wedle ówczesnych opinii. Śpiewała m.in. partie: Siebla i Małgorzaty ("Faust"), Azuceny ("Trubadur") Leonory ("Faworyta"), Amneris ("Aida"), Beppe ("Przyjaciel Fritz"), Filiny ("Mignon"), Fides ("Jan z Lejdy").
Bibl.: Estreicher: Drużyny s. 10; Pajączkowski: Teatr lwow.; EMTA 1884 nr 39, 1886 nr 162, 1888 nr 266, 1890 nr 352, 453, 1893 nr 530 (il.), 1894 nr 563, 1895 nr 51, 1896 nr 7, 12, 1897 nr 1, 45; Kur. warsz. 1886 nr 198, 1888 nr 225, 1892 nr 351, 1893 nr 14, 115, 1894 nr 140, 148, 235, 287; Chomiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
