Władysław Bienin
BIENIN-BIELENIN Władysław (1886-1941), aktor, śpiewak, reżyser. Debiutował w 1909 w T. Ludowym w Krakowie i występował tu w sez. 1910/11, w 1914 i 1916. Brał też udział w przedstawieniach Akademickiego Koła Miłośników Dramatu Klasycznego przy Uniw. Jagiellońskim, a także w organizowanych doraźnie przedstawieniach operowych i operetkowych. W 1916-19 występował w T. im. Słowackiego. W 1918 wydał dramat "Złoty królewicz". W sez. 1919/20 występował na Śląsku Cieszyńskim w t. plebiscytowym, w którym pełnił funkcję sekretarza. W sez. 1920/21 został zaangażowany jako aktor i reżyser do T. Miejskiego w Łodzi. W 1921-23 był aktorem i pomocnikiem reżysera w T. Polskim i Małym w Warszawie. W sez. 1923/24 występował w T. Polskim w Katowicach, 1926/27 w Kaliszu, 1928/29 w T. Letnim w Warszawie, 1929/30 w T. Polskim w Katowicach. Grał niewielkie role charakterystyczne, takie jak: Stanisław ("Dwie blizny"), Krawiec ("Poskromienie złośnicy"), Satyr ("Noc listopadowa"), Jasiek i Diabeł ("Wesele"), Woźny sądowy ("Wesele Figara").
Bibl.: Lorentowicz: T. Polski; Sobański: Teatr pol. na Śląsku; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. pryw. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
