Osoby

Kryptonimy i pseudonimy: p.; (p); (p.); P.; (P); (P.); S.P.; (S.P.); S.S.P.; St.P.; St.S.P.; St.Sch.Pep.; St.Schn...; prawdopodobne: J...; W...; X.; X...; Z.; Z...; Ehn; Ignotus, Igrek; Interim; (On).; Przygodny; Sfinks. 

Właściwa forma imienia i nazwiska: Stanisław Schnür, od ok. 1877 używał podwójnego nazwiska Stanisław Schnür-Pepłowski.

Ur. 21 października 1859 we Lwowie, zm. 14 listopada 1900 we Lwowie

Historyk teatru i literatury, historyk Galicji, prawnik, redaktor, dziennikarz, krytyk teatralny

Był synem kupca lwowskiego Edwarda Schnüra i Apolonii z Pepłowskich, po śmierci ojca został adoptowany przez wuja, radcę dworu Ludwika Pepłowskiego. Uczył się w lwowskim Gimnazjum im. Franciszka Józefa I, od 1877 roku studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim i uczęszczał na wykłady twórcy lwowskiej szkoły historycznej Ksawerego Liskego. Po studiach najpierw odbył praktykę sądową, a od 1885 pracował w Bibliotece Uniwersytetu Lwowskiego. Wtedy rozpoczął stałą współpracę z lwowską prasą i w 1887 został redaktorem „Dziennika Polskiego”. W redakcji tej gazety pracował blisko 10 lat, a po odziedziczeniu majątku po wuju zrezygnował z dziennikarstwa i zajął się wyłącznie pracą naukowo-literacką.

Od lat studiów bardzo aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym Lwowa, działał w Czytelni Akademickiej, był sekretarzem lwowskiego Towarzystwa Dziennikarzy Polskich oraz Koła Literacko-Artystycznego. Finansował i redagował miesięcznik „Iris”, organ Koła Literacko-Artystycznego (1899–1900). Był inicjatorem wielu imprez kulturalnych, na przykład obchodów setnej rocznicy pobytu Wojciecha Bogusławskiego we Lwowie, zorganizowanych w 1895 roku. Wielokrotnie wypowiadał się w dyskusjach na temat organizacji teatru lwowskiego i prowincjonalnych scen galicyjskich, szkoły dramatycznej oraz konkursów na sztuki teatralne. Pisał felietony, wygłaszał pogadanki w Kole Literacko-Artystycznym oraz referaty na zjazdach literatów i dziennikarzy. W czasie rywalizacji o dyrekcję teatru lwowskiego między Ludwikiem Hellerem i Tadeuszem Pawlikowskim w 1900 roku należał do grupy publicystów popierających Pawlikowskiego. W wieku 41 lat Pepłowski popełnił samobójstwo, przyczyną była depresja spowodowana chorobami serca i płuc. Pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Wydał ponad 20 książek historycznych, historyczno-teatralnych, był autorem olbrzymiej ilości artykułów ogłaszanych głównie w prasie galicyjskiej, przede wszystkim „Dzienniku Polskim”, „Gazecie Narodowej”, „Gazecie Lwowskiej” i „Kwartalniku Historycznym”, a także w prasie warszawskiej, m.in. „Tygodniku Ilustrowanym”, „Wędrowcu”, „Bluszczu”, „Echu Muzycznym, Teatralnym i Artystycznym”. W publikacjach zajmował się przede wszystkim historią Galicji i teatru galicyjskiego, a także postaciami z życia politycznego, społecznego, literackiego i teatralnego. Pisał szkice i opowiadania historyczne z dziejów narodowych, wydawał korespondencje, wspomnienia i pamiętniki oraz materiały źródłowe. Próbował też swoich sił jako dramaturg, napisał wodewil w 1 akcie pt. Na chwilę królem, który nie został wystawiony, ani wydany (rękopis Ossolineum 6511/I). Był niezwykle poczytnym i popularnym pisarzem, określano go mianem historyka-felietonisty i gawędziarza historycznego. Talent literacki, lekkość stylu, umiejętne posługiwanie się anegdotą sprawiały, że jego przystępne teksty z powodzeniem popularyzowały historię.

Jako krytyk teatralny Pepłowski debiutował w październiku 1885 roku na łamach „Dziennika Polskiego” artykułem Scena polska i prasa. Krótko opisał w nim początki polskiej krytyki teatralnej oraz dzieje krytyki lwowskiej, polemizował również z bieżącą formą krytyki sprawozdawczej. Doceniając znaczenie „rozumnej krytyki teatralnej” dla kształcenia artystów i publiczności, ubolewał, że teksty krytyczne zastąpione zostały sprawozdaniami publikowanymi w dziennikach, a pośpiech i brak miejsca powodują „lekkomyślność w traktowaniu spraw teatralnych”. Od 1886 Pepłowski był już stałym sprawozdawcą teatralnym „Dziennika Polskiego”. Najpierw rubrykę zatytułowaną Z teatru lub Teatr prowadził na zmianę z Kazimierzem Ostaszewskim-Barańskim, potem już sam pisał wszystkie sprawozdania, głównie z przestawień dramatycznych, a czasami także i muzycznych. Publikował również dłuższe artykuły, które nazywał „notatkami artystycznymi” lub „sylwetkami artystycznymi”. Opisywał w nich życie teatralne Lwowa oraz prezentował aktorów, śpiewaków i autorów dramatycznych. Zespołowi aktorskiemu teatru lwowskiego poświęcił również osobną publikację pt. Siły sceny lwowskiej (Dramat i komedia). Broszura wydana w 1887 roku miała być „artystycznym bilansem chwili obecnej”, „wytknięciem rażących usterek, wskazaniem koniecznych uzupełnień”, a przede wszystkim punktem wyjścia do reformy teatru lwowskiego. Była tekstem podsumowującym krytyczne uwagi formułowane przez Pepłowskiego w recenzjach ogłaszanych na łamach „Dziennika Polskiego”.

Regularna działalność krytyczno-teatralna Pepłowskiego przypadła na lata 1886–1895, czyli na okres poważnego kryzysu sceny lwowskiej. Ciągłe zmiany dyrekcji, operetkowy i farsowy repertuar, brak artystycznego kierownictwa, nieprawidłowa obsada ról, niedbała „wystawa sceniczna” oraz małe zainteresowanie publiczności to problemy, na które krytyk zwracał uwagę w swoich codziennych sprawozdaniach, a także w tekstach podsumowujących sezony teatralne. Szczególnie ostro Pepłowski oceniał przedstawienia teatru lwowskiego za dyrekcji Władysława Barącza w latach 1886–1889. Recenzje pisywał wtedy bardzo regularnie i ogłaszał je na łamach „Dziennika Polskiego” zwykle pod kryptonimem S.P. Sytuacja zmieniła się diametralnie w 1890 roku, kiedy kierownictwo teatru objął właściciel i wydawca „Dziennika Polskiego” Mieczysław Schmitt. Z oczywistych względów w gazecie zaczęły ukazywać się recenzje bardzo przychylne teatrowi, opisujące pozytywne zmiany w zespole aktorskim, repertuarze, a zwłaszcza w przygotowaniu przedstawień. Teksty były albo anonimowe, albo podpisywane różnymi kryptonimami i pseudonimami, jak: X..., Z...., J... Igrek, Ignotus, Interim, Sfinks, Ehn, (On), Przygodny. Z dużym prawdopodobieństwem niektóre można przypisać Pepłowskiemu. Styl, a przede wszystkim bogactwo wiadomości historycznych wskazują właśnie na niego. Potwierdzają to również polemiści z innych dzienników zarzucający Pepłowskiemu tworzenie panegiryków „pod znakami całego alfabetu” oraz radykalną zmianę poglądów estetycznych i artystycznych.

W tym czasie Pepłowski napisał też swoje najważniejsze prace historyczno-teatralne. Dwa tomy historii teatru polskiego we Lwowie (wydane w latach 1889 i 1891) były nie tylko opracowaniami historycznymi, ale również krytyczno-teatralnymi. Zyskały pozytywne recenzje Karola Estreichera i Bronisława Czarnika, ale też wzbudziły wiele kontrowersji, zwłaszcza tom drugi, który odnosił się do bieżącego życia teatralnego. Pepłowski oceniał w nim działalność poprzednich dyrektorów lwowskiej sceny i powtarzał wiele krytycznych uwag ze swoich recenzji publikowanych w „Dzienniku Polskim”. Spowodowało to liczne ataki, zwłaszcza publicystów „Kuriera Lwowskiego”, dziennika szczególnie nieprzyjaznego dyrekcji Mieczysława Schmitta. Aktor i literat Edward Webersfeld w wieloodcinkowym tekście pt. Patentowa fabryka historii bardzo krytycznie ocenił drugi tom dziejów teatru lwowskiego, a przede wszystkim podważył wiarygodność Pepłowskiego jako krytyka teatralnego. Być może było to powodem porzucenia przez Pepłowskiego fotela recenzenta, jeszcze do 1895 pisywał recenzje, ale coraz rzadziej ogłaszał je pod własnym nazwiskiem, czy rozpoznawalnym kryptonimem „S.P.”. Publikował teksty anonimowe lub opatrzone zagadkowymi pseudonimami i kryptonimami, dlatego trudno je dzisiaj zidentyfikować. Swoim nazwiskiem podpisywał tylko dłuższe teksty historyczno-krytyczne, które nie odnosiły się jednak do konkretnych przedstawień. Były to na przykład sylwetki aktorów teatru lwowskiego publikowane w cyklu „Echa Muzycznego Teatralnego i Artystycznego” zatytułowanym Galeria sylwetek teatralnych. Teatr lwowski. W 1895 roku zamieścił tam kilka artykułów przedstawiających Ryszarda Ruszkowskiego, Władysława Woleńskiego, Adolfa Walewskiego, Zofię Cichocką, Teofilę Nowakowską i Felicję Stachowicz.

Zainteresowania historyczne Pepłowskiego i rozległa wiedza historyczno-teatralna znacząco wpływały na kształt jego recenzji. W sprawozdaniach z przedstawień premierowych przybliżał postać autora, często opisywał okoliczności powstania sztuki i jej realizacje na europejskich scenach. Z kolei w recenzjach ze wznowień nawiązywał do dziejów lwowskiej sceny, przypominał wcześniejsze wystawienia, bardzo często podawał dokładne dzienne daty dawnych premier oraz obsadę głównych ról. Ten historyczny sposób pisania recenzji wyróżniał Pepłowskiego spośród współczesnych mu krytyków teatralnych. Natomiast, podobnie jak większość recenzentów epoki, znacznie więcej miejsca poświęcał utworom dramatycznym, niż scenicznym realizacjom. Sztuki oceniał zgodnie z myśleniem pozytywistycznym, szukał w nich realistycznego odbicia życia, prawdopodobieństwa i logiki wydarzeń. Zwykle analizował prawidłowość konstrukcji sztuki, opisywał poszczególne jej elementy od ekspozycji, przez rozwój akcji do rozwiązania. W ten sposób najczęściej prezentował treść sztuki, wskazując jej dobre i słabe momenty. Ważnymi kategoriami w ocenie dramatów były dla Pepłowskiego: oryginalność tematu, wprowadzanie nowych typów scenicznych, a przede wszystkim tendencja sztuki, czyli teza społeczno-moralna. Błędna tendencja lub jej brak obniżały według krytyka wartość utworu, zawsze doceniał „szlachetną tendencję” oraz jej „odpowiednie przeprowadzenie”.

W swoich recenzjach wiele miejsca poświęcał społecznej i narodowej roli teatru. Scena lwowska, otrzymująca subwencje miejskie i krajowe, była dla niego instytucją narodową, która obok zabawy i kształcenia pojęć estetycznych musi przede wszystkim „dbać o podtrzymanie i rozbudzenie ducha patriotycznego w narodzie”. To posłannictwo miało być według Pepłowskiego realizowane głównie przez właściwy repertuar. Spośród różnorodnych gatunków dramatycznych ostro krytykował bezmyślne bulwarowe farsy francuskie „bez tendencji, bez prawdopodobieństwa sytuacji, bez subtelnego wykończenia charakterów”. Chętnie widział na lwowskiej scenie komedie osnute na lokalnych realiach, a przede wszystkim poważniejsze utwory oryginalne. W pierwszych latach bardzo krytyczny wobec operetki, później konstatował, że teatr „uposażony tak nędznie, jak to ma miejsce we Lwowie cierpieć musi operetkę, jako zło konieczne”. Zadania teatru lwowskiego jako instytucji artystycznej określał dwoma słowami – „postęp i równowaga”, a więc rozsądne i rozumne podążanie za współczesnymi prądami literackimi oraz równowaga repertuaru „dramatu z komedią, farsą i operetką”. Ideałem był dla niego teatr narodowy, godzący wszystkie kierunki w sztuce oraz odpowiadający potrzebom duchowym wszystkich warstw społeczeństwa. Najważniejsze problemy organizacyjne i aspekty artystyczne lwowskiej sceny omówił w referacie Teatr polski w Galicji Wschodniej, wygłoszonym 20 lipca 1894 roku na posiedzeniu sekcji literackiej II Zjazdu Literacko-Dziennikarskiego we Lwowie i wydanym w postaci broszury.

W ocenie scenicznych realizacji Pepłowski (podobnie jak większość recenzentów teatralnych epoki) najwięcej miejsca poświęcał grze aktorskiej. W tradycyjny, dziewiętnastowieczny sposób rozumiał pojęcie emploi, dlatego często wytykał nieodpowiednią obsadę i krytykował aktorów za granie ról spoza swojego „wydziału”. Kreacje aktorskie oceniał pod względem zrozumienia i umiejętnego oddania myśli autora, chwalił „naturalność”, „unikanie szarży”, „artystyczną miarę”, „dramatyczną siłę”, a  najczęściej krytykował „manierę”, „nienaturalną dykcję” oraz niewłaściwe pojecie roli. Podkreślał rolę kierownictwa artystycznego w właściwym wyborze repertuaru i obsadzie ról oraz odpowiednim przygotowaniu przedstawień. Na dekoracje i kostiumy zwracał uwagę zwykle wtedy, gdy były „rażące” lub „niestosowne”. Stosunkowo często pisał o publiczności, prawie zawsze odnotowywał frekwencję.

Stanisław Schnür-Pepłowski znany jest dziś przede wszystkim z prac historycznych, a jego stosunkowo krótka działalność krytyczno-teatralna została prawie zapomniana, ale (jak pisał w nekrologu Aleksander Bieliński) recenzje teatralne Pepłowskiego „pisane z temperamentem, choć nieraz ostro, oddziaływały wówczas niemało na rozwój sceny lwowskiej”.

Bibliografia przedmiotowa

a) słowniki, bibliografie, repertuary

• Bibliografia Literatury Polskiej Nowy Korbut, t. 16 cz. 1. Warszawa 1980
• Polski Słownik Biograficzny, t. XXXV/4 z. 147. Warszawa, Kraków 1994 (Rościsław Skręt)
• Maresz Barbara, Szydłowska Mariola, Repertuar teatru polskiego we Lwowie 1886–1894. Kraków 1993
• Słownik Pseudonimów Pisarzy Polskich XV w.-1970 r., t. 4, Wrocław 1996 (wykaz kryptonimów)
• Słownik Badaczy Literatury Polskiej, t. 6. Łódź 2003 (Jerzy Starnawski)
• Österreichisches Biographisches Lexikon. Online edition. Wien 2003–2014 (Marian Tyrowicz)

b) opracowania, wspomnienia, recenzje, nekrologi

• Czarnik Bronisław, Teatr polski we Lwowie 1780–1881, „Kwartalnik Historyczny” 1890, s. 328–335 [rec.]
• Estreicher Karol, Teatr polski we Lwowie 1881–1890, „Kwartalnik Historyczny” 1892, s. 144–145 [rec.]
• Webersfeld Edward, Patentowa fabryka historii, „Kurier Lwowski” 1891 nr 313, 314, 316, 319, 320
• Chołoniewski Antoni, Nieśmiertelni. Fotografie literatów lwowskich. Lwów 1898
• Koneczny Feliks, Pogadanka o nowych książkach St. Pepłowskiego, „Przegląd Powszechny” 1897, s. 99–117
• Obserwator [Kazimierz Bartoszewicz], Ś.p. Stanisław Pepłowski, „Kraj” 1900 nr 45, 46
• ab. [Aleksander Bieliński], Stanisław Schnür-Pepłowski, „Tygodnik Ilustrowany” 1900 nr 47
• Stan.W. [Stanisław Woynarowski], Stanisław Schnür-Pepłowski, „Dziennik Polski” 1900 nr 317
• Rolle Michał, Stanisław Schnür-Pepłowski, „Iris” 1900 nr 22
• Rolle Michał, Krzywdzące zapomnienie, „Gazeta Poranna” 1930 nr 9250
• Charewiczowa Łucja, Historiografia i miłośnictwo Lwowa. Lwów 1938

Bibliografia podmiotowa

Układ chronologiczny, oznaczono teksty anonimowe i publikowane pod kryptonimami i pseudonimami, reszta publikowana była pod nazwiskiem

Ogólne wypowiedzi o teatrze, sylwetki i notatki artystyczne oraz opracowania historyczno-teatralne

S.S.P., „Scena i prasa”, „Dziennik Polski” 1885 nr 208 i 209 i odbitka, Lwów 1885; St. P., „Dymitr Samozwaniec (Demetrius). Tragedia w 5 aktach Szyllera, Laubego. Notatka artystyczna”, „Dziennik Polski” 1886 nr 32; „Jan Nepomucen Kamiński. Ustęp z dziejów sceny polskiej we Lwowie”, „Dziennik Polski” 1886 nr 33, 44, 45, 68, 86, 87, 88, 91, 92; (S.P.), „Pan Tadeusz. Obraz dramatyczny w 5 aktach, a 8 obrazach przerobiony z szlacheckiej historii na scenę przez Lucjana Kwiecińskiego. Notatka artystyczna”, „Dziennik Polski” 1886 nr 40; (S.P.), „Adolf Abrahamowicz. (Sylwetka artystyczno-literacka)”, „Dziennik Polski” 1886 nr 45; (S.P.), „Benefis p. Jareckiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 74 [sylwetka kapelmistrza Henryka Jareckiego]; (S.P.), „Marcelina Sembrich-Kochańska. (Sylwetka artystyczna)”, „Dziennik Polski” 1886 nr 79; „Śpiewacza para (Magdalena Jasińska – Dominik Kaczkowski). Notatka z dziejów sceny polskiej”, „Dziennik Polski” 1886 nr 122; „Jan Królikowski” (wspomnienie pośmiertne)”, „Dziennik Polski” 1886 nr 218; (S.P.), „Benefisy”, „Dziennik Polski” 1886 nr 257; „Warszawski Teatr narodowy w grudniu 1830 roku”, „Dziennik Polski” 1886 nr 275; (S.P.), „Jubilat”, „Dziennik Polski” 1886 nr 281 [sylwetka Bronisława Dębickiego aktora i autora dramatów]; „Siły sceny lwowskiej (Dramat i komedia)”. Lwów 1887; „Teatr ruski w Galicji”, „Dziennik Polski” 1887 nr 68, 69, 70 i odbitka, Lwów 1887; Kraszewski we Lwowie, „Dziennik Polski” 1887 nr 82, 83, 84; „Teatr polski we Lwowie”, „Dziennik Polski” 1888 nr 123 [anonimowo]; S.P., „Naiwna?”, „Dziennik Polski” 1888 nr 323 [o aktorce Stanisławie Pysznik]; S.P., „Pierwszy komik”, „Dziennik Polski” 1888 nr 331 [o aktorze Mieczysławie Frenklu]; (S.P.), „Stara gwardia”, „Dziennik Polski” 1888 nr 340 [o aktorach Adolfie i Barbarze Linkowskich]; „Teatr i Publiczność”, „Dziennik Polski” 1889 nr 81; „Krytyka teatralna we Lwowie (1811–1842)”, „Dziennik Polski” 1889 nr 128; „Autor. Ustęp z dziejów sceny polskiej”, „Dziennik Polski” 1889 nr 283 i 285 [o Józefie Bielawskim i jego sztuce „Natręci”]; „Teatr polski we Lwowie i jego przyszłość. Lwów 8 listopada”, „Dziennik Polski” 1889 nr 311 [anonimowo]; „Jubilat”, „Dziennik Polski” 1889 nr 337 [o Aurelim Urbańskim i jego związkach ze sceną lwowską]; „Teatr Polski we Lwowie (1780–1881). Lwów 1889 [fragmenty ogłoszone również w „Ognisku Domowym” 1887]; S.P., „Aniela Aszpergerowa. Sylwetka teatralna”, „Dziennik Polski” 1890 nr 37; S.P., „Aleksander Ostrowski. Sylwetka literacka”, „Dziennik Polski” 1890 nr 43; S.P., „Apolonia z Sokołowskich Kamińska. Sylwetka teatralna”, „Dziennik Polski” 1890 nr 64; S.P., „Zmowa aktorska. Historia prawdziwa”, „Dziennik Polski” 1890 nr 92, 94 [o strajku aktorskim]; Sfinks, „Józef Kotarbiński. Sylwetka teatralna”, „Dziennik Polski” 1890 nr 130; Sfinks, „Helena Marczello. Sylwetka teatralna”, „Dziennik Polski” 1890 nr 144; Sfinks, „Herman Sudermann. Sylwetka”, Dziennik Polski 1890 nr 306; „Teatr Polski we Lwowie (1881–1890). Lwów 1891 [fragmenty ogłoszone także w „Dzienniku Polskim” 1891 nr 273, 274, 277, 278, 279, 280]; S.P., „Teatr letni we Lwowie” [w cyklu] „Przechadzki po Lwowie III”, „Dziennik Polski” 1891 nr 94; Z., „Ze świata kulis. Fragment z przeszłości teatru”, „Dziennik Polski” 1891 nr jubileuszowy 1 X 1891; Igrek, „Teatr Letni” [w cyklu] „Mozaika”, „Dziennik Polski” 1891 nr 156; S.P. „Ze świata kulis” [w cyklu] „Mozaika”, „Dziennik Polski” 1891 nr 170; „Teatr Skarbkowski (1842–1892), „Dziennik Polski” 1892 nr 89; „Teatr Polski w Galicji Wschodniej”. Lwów 1894; „Bogusławski we Lwowie. Ustęp z dziejów sceny polskiej 1795–1799”, „Biblioteka Warszawska” 1895 i odbitka Lwów 1895; „U kolebki teatru. Ustęp z dziejów sceny warszawskiej 1765–1777”. „Przewodnik Naukowy i Literacki” 1894 nr 12 i odbitka Lwów 1895 oraz streszczenie „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 4 (591), s. 38–40; „Teatr Bogusławskiego. Ustęp z dziejów sceny polskiej 1778–1794”, „Świat” 1895 nr 6, 7, 8, 10 i 12 i odbitka Lwów 1896; „Z papierów po Fredrze. Przyczynek do biografii poety” Kraków 1899 i Kraków 1900; „Założyciel sceny”, „Tygodnik Ilustrowany” 1895 nr 2 [o Wojciechu Bogusławskim we Lwowie]; „Korespondencja Wojciecha Bogusławskiego”, „Tygodnik Ilustrowany” 1895 nr 33, 34, 36, 37, 38, 39, 40; „Z autografów Bogusławskiego”, „Przewodnik Naukowo-Literacki” 1895, s. 85–90; „Jubileusz Wojciecha Bogusławskiego”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 3 (590), s. 25–26; „Galeria sylwetek teatralnych. Lwów. Władysław Woleński”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 8 (595), s. 91–92; „Galeria sylwetek teatralnych. Lwów. Teofila Nowakowska”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 18 (605), s. 208–209; „Galeria sylwetek teatralnych. Lwów. Zofia Cichocka”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 28 (615), s. 325–327; „Galeria sylwetek teatralnych. Lwów. Felicja Stachowicz”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 33 (620), s. 387–388; „Galeria sylwetek teatralnych. Lwów. Ryszard Ruszkowski”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 34 (673), s. 404–406; „Galeria sylwetek teatralnych. Lwów. Adolf Walewski”, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” 1895 nr 42 (629), s. 499–500; „Aktor. (Obrazek z rewolucji lutowej)”, „Słowo Polskie” 1896 nr 76, 77 [o Ignacym Chomińskim]; „Kamień węgielny. Felieton okolicznościowy”, „Gazeta Lwowska” 1898 nr 98 (z okazji poświęceni kamienia węgielnego pod budowę nowego gmachu teatralnego we Lwowie); „Szkoła dramatyczna we Lwowie”, „Iris” 1899 nr 4; „Teatr ogródkowy we Lwowie”, „Iris” 1899 nr 8; „Teatr Mickiewicza” [w:] „Rok Mickiewiczowski. Księga pamiątkowa wydana staraniem Kółka Mickiewiczowskiego we Lwowie”. Lwów 1899, s. 91–97; (S.), „Dekoracje nowego teatru”, „Iris” 1900 nr 1; „Lwów – Sztuce Narodowej”, „Iris” 1900 nr 4 [o teatrze lwowskim]; S.P., „Zygmunt Przybylski. (Sylwetka)”, „Iris” 1900 nr 7; „Lwów – Sztuce Narodowej”, „Iris” 1900 nr 8 [tekst popierający kandydaturę Tadeusza Pawlikowskiego na dyrektora teatru lwowskiego]; S.P., „Z Starego Teatru. (Kartki z przeszłości)”, „Iris” 1900 nr 14; S.P., „Z Starego Teatru. (Kartki z przeszłości). II.”, „Iris” 1900 nr 16; P., „Muzycy we Lwowie”, „Iris” 1900 nr 16, 17, 18, 19; S.P., „Z Starego Teatru. (Kartki z przeszłości). III.”, „Iris” 1900 nr 17; S.P., „Z Starego Teatru. (Kartki z przeszłości). IV.”, „Iris” 1900 nr 18; S.P., „Z Nowego Teatru”, „Iris” 1900 nr 19; S.P., „Zygmunt Gorgolewski”, „Iris” 1900 nr 20.

Recenzje teatralne

„Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 44 [rec. z L. Kwieciński (wg A. Mickiewicza), „Pan Tadeusz”, anonimowo]; (S.P.), „Teatr”, „Dziennik Polski” 1886 nr 62 [rec. z  M. Schmitt i W. Wojdałowicz, „Dziadzio Filut”]; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 68, 70 [rec. z A. Zlottko, „Więzy małżeńskie”, anonimowo]; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 71 [rec. z V. Sardou, „Ojczyzna”, anonimowo]; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 72 [rec. z G. Bizet, „Carmen”, anonimowo]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 73, 74 [rec. z L. Brunswick i A. R. Leuven, „Robert i Bertram czyli Dwaj złodzieje”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 77 [rec. z E. Grange i V. Bernard, „Zbłąkana owieczka”]; (S.P.), „Teatr”, „Dziennik Polski” 1886 nr  81 [rec. z  C. Lecocq, „Angot córka straganiarzy”]; (S.P.), „Teatr”, „Dziennik Polski” 1886 nr  82 [rec. z  T. Barrière, „Fałszywi poczciwcy”]; (S.P.), „Teatr”, „Dziennik Polski” 1886 nr  84 [rec. z  K. Gutzkow, „Uriel Akosta” i F. i P. Schöntan, „Porwanie Sabinek”]; (S.P.), „Teatr”, „Dziennik Polski” 1886 nr  86 [rec. z  A. Dumas, „Kean”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr  90 [rec. z A. Abrahamowicz, „Oddajcie mi żonę” i „Mąż z grzeczności”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr  91 [rec. z K. Zalewski, „Przed ślubem”]; (S. P.), „Teatr polski we Lwowie (od d. 16. kwietnia 1885 do 16. d. kwietnia 1886), „Dziennik Polski” 1886 nr 99 [podsumowanie sezonu]; (S.P.), „Teatr”, „Dziennik Polski” 1886 nr  100 [rec. z  kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr  101 [rec. z M. Bałucki, „Dom otwarty” i F. Suppé, „Fatinica”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 102 i 106 [rec. z V. Sardou, „Teodora”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 107 [rec. z J. Strauss, „Noc w Wenecji”]; „Bracia Lerche komedia w 3 aktach przez Adama Asnyka napisana”, „Dziennik Polski” 1886 nr 117; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 117, 118 [rec. z A. Asnyk, „Bracia Lerche”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 123 [rec. z A. Abrahamowicz i R. Ruszkowski, „Pechowcy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 129 [rec. z  kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 130 [rec. z O. Blumenthal, „Głośny dzwon”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 134 [rec. z A. Hennequin, E. Najac, „Lolo”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 136 [rec. z  kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 202 [rec. z A. Fredro, „Damy i huzary”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 206 [rec. E. Augier, „Bezczelni”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 208 [rec. S. Dobrzański, „Żołnierz królowej Madagaskaru”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 209 [rec. V. Sardou, „Teodora”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 210 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 211 [rec. z E. Wildenbruch, „Menonita”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 218 [rec. z E. Audran, „Maskota”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 221 [rec. z Z. Przybylski, „Wicek i Wacek”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 226 [rec. z V. Sardou, „Georgette”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 227 [ogólne omówienie repertuaru teatru lwowskiego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 228 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Skandal w teatrze”, „Dziennik Polski” 1886 nr 230 [rec. z Z. Przybylski, „Wicek i Wacek”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 232 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 234 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 237 [rec. z J. Strauss, „Noc w Wenecji”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 238, 239 [rec. z M. Bałucki, „Piękna żonka”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 241 [rec. z T. Barrière, „Trzpiot”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 244, 245 [rec. z M. Klapp, „Rosenkranz i Güldenstern”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 247, 248, 298 [rec. z J. Strauss, „Baron cygański”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 252 [rec. z S. Moniuszko, „Dziady” i R. Baczyński, „Maria”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 253 [rec. z E. Gondinet, „Klara Soleil”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 255 [rec. z W. Shakespeare, „Ryszard III”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 256 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Teatr ruski we Lwowie”, „Dziennik Polski” 1886 nr 259 [rec. z J. Korzeniowski, „Karpaccy górale”, przedstawienie teatru ruskiego J. Biberowicza i J. Hryniewieckiego]; (S.P.) [Stanisław Pepłowski], Z teatru, Dziennik Polski 1886 nr 261 [rec. z E. Gondinet, „Paryżanin]; (S.P.), „Dramat czy operetka?”, „Dziennik Polski” 1886 nr 264 [o repertuarze teatru lwowskiego]; (S.P.), „Teatr. Izrael na puszczy, obraz dramatyczny w 5 odsłonach przez Łętowskiego”, „Dziennik Polski” 1886 nr 267; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 268 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 269 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Teatr. Zosia Przybylanka, komedia w 3 aktach Fryderyka hr. Skarbka”, „Dziennik Polski” 1886 nr 274; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 275 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 276 [rec. z R. Dellinger, „Don Cezar’]; (S.P.), „Z teatru. Aktorowie dworu, dramat w 3 aktach Karola Wartenburga, przekład Władysława Bogusławskiego”, „Dziennik Polski” 1886 nr 279, 282; (S.P.), „Teatr. Intryga i miłość, tragedia w 5 aktach Fryderyka Szyllera na scenie lwowskiej” , Dziennik Polski 1886 nr 280; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 283 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Teatr. Dach szklany, komedia w 4 aktach d’Ayali – przełożył z hiszpańskiego dr L. German”, „Dziennik Polski” 1886 nr 286; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 290 [rec. z A. L’Arronge, „Doktor Klauss”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 292 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 295 [rec. z kilku przedstawień]; (S. P.) „Teatr. Chamillac, komedia w 5 aktach O. Feuilleta, przekład Z. Sarneckiego”, „Dziennik Polski” 1886 nr 299; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 2 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 5 [rec. z kilku przedstawień]; [S.P.], „Teatr. Szczęście małżeńskie, komedia w 3-ch aktach A. Valabregue, przekład Wandy Barszczewskiej”, „Dziennik Polski” 1887 nr  9; (S. P.), „Teatr. Lekkoduch, komedia w 4 aktach J. Blizińskiego i Z. Sarneckiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 16; (S.P.), „Z teatru” „Dziennik Polski” 1887 nr 22 [rec. z A. D’Ennery i E. Tarbé, „Męczennica”]; (S.P.), „Dziennik Polski” 1887 nr 25 [rec. z A. Urbański, „Dramat jednej nocy”]; „Teatr. Na drugi dzień po ślubie, fraszka w 3 aktach oryginalnie napisana przez L.K. Sema”, „Dziennik Polski’ 1887 nr 37 [anonimowo]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 51 [rec. z J. Słowacki, „Balladyna”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 54 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 56 [rec. z O. Feuillet, „Montjoye”]; (S. P.), „Teatr. Łyse konie, komedia w 4 aktach Adolfa Abrahamowicza”, „Dziennik Polski” 1887 nr 58; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 63 [rec. z A. E. Brachvogel, „Narcyz Rameau”]; (S.P.), „Teatr. Panna, komedia w 4 aktach oryginalnie napisana przez Zygmunta Przybylskiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 65; (S.P.), „Teatr. Pod kuratelą, komedia w trzech aktach pp. Bisson i Moineaux; przekład Z. Sarneckiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 72; (S.P.), „Teatr. Osaczony, komedia w 5 aktach Edwarda Lubowskiego nagrodzona na konkursie warszawskim im. Wojciecha Bogusławskiego 1886 r.”, „Dziennik Polski” 1887 nr 79; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 80 [rec. z S. Moniuszko, „Hrabina”]; (S.P.), Teatr. „Małe ręce”, komedia w 3ch aktach E. Labiche, tłumaczył A. Walewski, „Dziennik Polski” 1887 nr 83; (S.P.), „Teatr. Piękne sąsiadki, komedia w 3 aktach pp. Raymond i Gastine, przekład p. Walewskiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 93; (S.P.), „Teatr. Chata za wsią, dramat ludowy w 5 aktach przerobiony z powieści J. I. Kraszewskiego przez Z. Mellerową i J. K. Galasiewicza z muzyką Zygmunta Noskowskiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 101; (S.P.), „Teatr. Miód kasztelański, komedia w trzech aktach J. I. Kraszewskiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 109; (S.P.), „Teatr. Francillon, komedia w 3 aktach Aleksandra Dumasa”, „Dziennik Polski” 1887 nr 113; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 125 [rec. z A. Urbański, „Xenia”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 128 [rec. z K. Millöcker, „Kapelan”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 138 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 144 [rec. z F. Raimund, „Marnotrawca”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 152 [rec. z J. Verne, „Synowiec z Ameryki”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 162 [rec. z K. Laufs, „Małe wybryki”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 168, 278 [rec. z W. Traczewski, A Walewski, „W rezerwie”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 176 [rec. z F. Schönthan, „Złoty pająk”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 188 [krótkie podsumowanie sezonu]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 244 [rec. z A. Fredro „Zemsta” i O. Feuillet, „Akrobata”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 246 [rec. G. Ohnet, „Właściciel kuźnic”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 247 [rec. z K. Zalewski, „Przed ślubem”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 248 [rec. z w K. Wartenburg, „Aktorowie dworu”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 259 [rec. z A. Fredro, „Pan Geldhab”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 266 [rec. z G. Ohnet, „Hrabina Sara”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 273 [rec. z A. Abrahamowicz i R. Ruszkowski „Florek”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 283 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 284 [rec. z J. Verne, „Keraban uparty, czyli podróż naokoło czarnego morza” przerobił A. Walewski]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 287 [rec. z P. Ferrier, „Pięć córek pana Castillon”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 296 [rec. z S. Dobrzański, „Żołnierz królowej Madagaskaru”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 297 [rec. z J. Bliziński, „Mąż w drodze’]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 299 [rec. z Z. Przybylski, „Państwo Wackowie”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 305 [rec. z kilku przedstawień]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 318 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 320 [rec. z J. Paulsen, „Falkenström i Synowie”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 325 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Teatr. Zimowa powieść, komedia w 5 aktach W. Szekspira, przekład L. Ulricha”, „Dziennik Polski” 1887 nr 327 i nr 328; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 333 [rec. z E. Tuszowska-Bośniacka, „Przeor Paulinów czyli Obrona Częstochowy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1886 nr 334 [rec. z  T. Barrière i L. Thiboust, „Na łasce zięcia”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 345, 346 [rec. z A. Fredro, „Wielki człowiek do małych interesów”]; (S.P.), „Teatr. Nowy dziennik, krotochwila w 3 aktach M. Bałuckiego”, „Dziennik Polski” 1887 nr 348; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1887 nr 356 [rec. z O. Feuillet, „Montjoye”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 14 [podsumowanie sezonu i rec. z J. Echegaray, „Galeotto”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 17 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 18 [rec. z M. Gawalewicz, „Preludium Szopena” i F. Lanci, „Rocznica ślubu”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 24 [rec. z L. Starzeński, „Czaple pióro”]; (S.P.), „Teatr. Durand i Durand, krotochwila w 3 aktach A. Valabreug’a”, „Dziennik Polski” 1888 nr 27; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 32 [rec. z M. Bałucki, „O Józię”]; (S.P.), „Teatr. Małżeństwo Apfel, komedia w 4 aktach p. Kazimierza Zalewskiego”, „Dziennik Polski” 1888 nr 36; (S.P.), „Teatr. Ojciec Konstantyn, komedia w 3 aktach przez Ludwika Helevy i H. Cremieux”, „Dziennik Polski” 1888 nr 50; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 57 [rec. z G. Moser, O. Girndt, „Z przyjemnością”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 64 [rec. z Z. Przybylski, „Ptaki niebieskie”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 71 [rec. z H. Meilhac i L. Halévy, „Kuglarka”]; (S.P.), „Teatr. Pospolite ruszenie, komedia w 4 aktach Adolfa Abrahamowicza i Ryszarda Ruszkowskiego”, „Dziennik Polski” 1888 nr 77; (S.P.), „Teatr. Hulaj dusza! Widowisko sceniczne w ośmiu obrazach, przez Adolfa Walewskiego, z muzyką Edmunda Urbanka”, „Dziennik Polski” 1888 nr 97; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 103 [rec. z J. B. Schweitzer, „Teodolinda”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 108 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 110 [rec. z H. Ibsen, „Nora”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 112 [rec. z E. Augier i E. Labiche, „Hernandez”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 153 [rec. z A. Dumas, „Półświatek”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 158 [rec. z A. Dumas, „Francillon”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 175 [rec. z W. Shakesepare, „Otello” z występem gościnnym Bolesława Leszczyńskiego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 177 [rec. z J. Słowacki, „Mazepa” z występem gościnnym Bolesława Leszczyńskiego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 185 [rec. z W. Shakespeare, „Poskromienie złośnicy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 187 [rec. z J. Bliziński, „Rozbitki”]; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 189 [rec. z F. Halm, „Syn puszczy”, anonimowo]; (S.P.), „Teatr. Dziwak, komedia w 5 aktach Aleksandra Mańkowskiego”, „Dziennik Polski” 1888 nr 254; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 261 [rec. z T. de Banville, „Gringoire”]; (S.P.), „Teatr. Myszka (La souris) komedia w 3 aktach Edwarda Paillerona”, „Dziennik Polski” 1888 nr 263; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 270 [rec. z A. Bisson, A Mars, „Niespodzianki rozwodowe”]; (S.P.), „Teatr. Lena, dramat w 4. aktach, Mariana Jasieńczyka (Wacława Karczewskiego), odznaczony na konkursie warszawskim im. Bogusławskiego w r. 1886”, „Dziennik Polski” 1888 nr 276; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 282 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 284 [rec. z J. A. Fredro, „Wielkie bractwo”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 286 [rec. z A. Fredro, „Śluby panieńskie”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 291 [rec. z O. Feuillet, „Modne małżeństwo”]; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 307 [rec. z F. Grillparzer, „Matka rodu Dobratyńskich”, anonimowo]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 309 i 310 [rec. z J. A. Fredro, „Drzemka pana Prospera”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 312 [rec. z H. Raymond i M. Boucheron, „Cocard i Bicoquet”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 317 [rec. z F. Schütz, „Stare panny”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 331 [rec. z A. Fredro, „Świeczka zgasła”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 333 [rec. z L. Starzeński, „U wyłomu”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 338 [rec. z M. Bałucki, „Grube ryby”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 339 i 340 [rec. z E. Labiche, „Stacja Champbaudet”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 342 [rec. z przedstawienia składanego]; [S.P.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 345 [rec. z M. Bałucki, „Radcy pana radcy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 347 [rec. z Z. Przybylski, „Mój mały”]; [S.P.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1888 nr 349 [rec. z Ch. Dickens, „Otchłań”]; (S.P.), „Teatr. Wielka Marglownia”, komedia J. Ohneta w 5 aktach i w 8 obrazach, „Dziennik Polski” 1889 nr 6; (S.P.), „Jubileusz Brzozowskiego. Malek. – Przedstawienie w teatrze. – Przyjęcie jubilata w Kole literacko-artystycznym”, „Dziennik Polski” 1889 nr 13; (S.P.), „Teatr. Koniki polne, komedia w 3 aktach Adolfa Walewskiego”, „Dziennik Polski 1889” nr 18; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 22 [rec. z przedstawienia składanego w rocznicę styczniową: A. Mickiewicz, „Dziady” cz. III i A. Urbański, „Dramat jednej nocy”]; [st.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 24 [rec. z V. Sardou, „Safanduły” występem Gustawa Fiszera]; (S. P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 30 [rec. z przedstawienia składanego]; (S. P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 33 [rec. z V. Sardou, „Nasi najserdeczniejsi”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 41 [rec. z H. Meilhac i L. Halévy „Frou-Frou”]; „Teatr. Korneli Voss, komedia w 4 aktach Franciszka Schöntana”, „Dziennik Polski” 1889 nr 48 [anonimowo]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 55 [rec. z V. Sardou, „Nasi poczciwi wieśniacy”]; [S. P.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 60 [rec. z H. Meilhac i L. Halévy, „Krawiec damski”]; [S. P.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 72 [rec. z F. Beissier, „Pociąg nr 12”]; [S. P.], „Teatr. Sprawa Clemenceau, dramat w 5 aktach Aleksandra Dumasa i Armanda d’Artois”, „Dziennik Polski” 1889 nr 74; S.P., „Natan Mędrzec. Poemat dramatyczny w 5 aktach G. E. Lessynga”, „Dziennik Polski” 1889 nr 80; [S. P.] „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 81 [rec. z G. E Lessing, „Natan mędrzec”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 90 [rec. z P. Beaumarchais, „Wesele Figara”]; (S.P.), „Teatr. Książę Pan, krotochwila w trzech aktach Adolfa Abrahamowicza i Ryszarda Ruszkowskiego”, „Dziennik Polski” 1889 nr 102; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 107 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 120 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Teatr. Błędna gwiazda, komedia w 5 aktach Bronisława Komorowskiego”, „Dziennik Polski” 1889 nr 124; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 134 [rec. z E. Verconsin, „Przygody Jana”]; (S.P.), „Teatr. Kobiety nerwowe, komedia w trzech aktach Ernesta Bluma i Raula Toché”, „Dziennik Polski” 1889 nr 136; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 145 [rec. z E. Blum, „Kobiety nerwowe”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 247 [rec. z Moliére, „Świętoszek”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 249 [rec. z C. Delavigne, „Ludwik XI”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 254 [rec. z E. Pailleron, „Świat nudów”]; (S.P.), „Teatr. Sprawozdanie dyrekcji teatru lwowskiego. – Zapowiedziane nowości”, „Dziennik Polski” 1889 nr 255; (S.P.), „Teatr. Uroczyste przedstawienie Kościuszko pod Racławicami”, „Dziennik Polski” 1889 nr 256; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 261 [rec. z W. Shakespeare, „Otello”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 264 [rec. z K. Gutzkow, „Uriel Akosta”]; [S.P.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 268 [rec. z W. Shakespeare, „Hamlet”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 270 [rec. z K. Zalewski, „Przed ślubem”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 275 [rec. z M. Gogol, „Rewizor z Petersburga”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 277 [rec. z K. Zalewski, „Małżeństwo Apfel”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 280 [rec. z O. Feuillet, „Chamillac”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 283 [rec. z W.L. Anczyc, „Kościuszko pod Racławicami”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 284 [rec. z V. Sardou, „Nasi poczciwi wieśniacy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 287 [rec. z przedstawienia składanego na dochód Marcelego Zboińskiego]; (S.P.), „Teatr. Stracona wideta, dramat w 5 aktach Leopolda hr. Starzeńskiego, przedstawiony po raz pierwszy na scenie lwowskiej d. 16 października 1889 r.”, „Dziennik Polski” 1889 nr 289; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 294 [rec. z G. Ohnet, „Hrabina Sara”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 296 [rec. z A. Duru i H. Chivot, „Wesele landszturmisty”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 dod. do nr 306 [rec. z E. Raupach, „Młynarz i jego córka”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 310 [rec. z H. Meilhac i L. Gandérax, „Pepa”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 315 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 319 [rec. z O. Feuillet, „Dwa światy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 324 [rec. z H. Wittmann i T. Herzl, „Kłusownicy”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 333 [rec. z C. Mendez, „Matki rywalki czyli Polak i Rosjanka”]; (S.P.), „Obchód jubileuszu Aurelego Urbańskiego. Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 343; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1889 nr 352 [rec. z F. Schönthan i G. Kadelburg, „Złote rybki”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 2 [rec. z A. Fredro, „Gwałtu co się dzieje”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 16 [rec. z T. Taube, „Sodoma i Gomora”]; [S.P.], „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 23 [rec. z W. L. Anczyc, „Kościuszko pod Racławicami”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 28 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Teatr. Walka o byt, sztuka w pięciu aktach (w 6 odsłonach) Alfonsa Daudeta”, „Dziennik Polski” 1890 nr 32; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 35 [rec. z L. Clairville, O. Gastineau, „Ernest”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 38 [rec. z E. Pailleron, „Świat nudów”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 41 [rec. z A. Fredro, „Zemsta”, z występem Gustawa Fiszera]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 42 [rec. z J. Kościelski, „Dzienniczek Justysi”]; (S.P.), „Teatr. Szeroka natura, komedia w trzech aktach Aleksandra Ostrowskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 44; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 46 [rec. z H. Meilhac i L. Halèvy, „Przejście Wenus”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 49 [rec. z M. Bałucki, „O Józię”]; (S.P.), „Teatr. Złe ziarno, komedia w trzech aktach Kazimierza Zalewskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 51; (S.P.), „Dziennik Polski” 1890 nr 55; [rec. z A. Fredro, „Zemsta”]; (S.P.), „Teatr. Córka Fabrycjusza, dramat w 3 aktach Adolfa Wilbrandta”, „Dziennik Polski” 1890 nr 58; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 60 [rec. z A. Wilbrandt, „Córka Fabrycjusza”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 63 [rec. z  S. Dąbrowski, „Kłopoty dziadunia”]; (S.P.), „Teatr. Skąpiec, komedia w 5 aktach Moliera”, „Dziennik Polski” 1890 nr 65; (S.P.), „Teatr. Teściowa, komedia w 3 aktach Wiktoryna Sardou i Rajmunda Deslandesa”, „Dziennik Polski” 1890 nr 67; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 72 [rec. z V. Sardou i R. Deslandes „Teściowa”]; [S.P.], „Teatr. Złote góry, komedia w 4 aktach Zygmunta Przybylskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 74; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 84 [rec. z S.M. Rzętkowski, „Livia Quintilla”]; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 86 [rec. z V. Sardou, „Safanduły”]; [S.P.], „Teatr. Oj! kobiety, kobiety!, komedia w 3 aktach Dumanoira”, „Dziennik Polski” 1890 nr 101; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 104 [rec. z W.M. Koenigswinter, „Zbudziło się w niej serce”]; (S.P.), „Teatr. Oj mężczyźni, mężczyźni!, krotochwila w 4 aktach Kazimierza Zalewskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 108; (S.P.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 111 [rec. z przedstawienia składanego]; (S.P.), „Teatr. Cień, dramat w 4 aktach Pawła Lindau, przekład M. Gawalewicza”, „Dziennik Polski” 1890 nr 120; „Teatr. Trzeci Maja, obraz dramatyczny Kraszewskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 123 [anonimowo]; S. P., „Dziennik Polski” 1890 nr 132 [rec. z K. Gutzkow, „Uriel Acosta” z występem gościnnym Józefa Kotarbińskiego]; „Dziennik Polski” 1890 nr 134 [z W. Shakespeare, Hamlet, z występem gościnnym Józefa Kotarbińskiego, anonimowo]; „Teatr. Tajemnice ludu, dramat w 5 aktach przez pp Dumanoir i D’Ennery”, „Dziennik Polski” 1890 nr 135 [anonimowo]; (S.P.), „Teatr. Handlarka uśmiechów, sztuka japońska w 5 aktach Judyty Gauthier”, „Dziennik Polski” 1890 nr 146; „Teatr. Hrabina Sara, dramat Ohneta; pierwszy występ panny Heleny Marczello, artystki teatrów warszawskich”, „Dziennik Polski” 1890 nr 150 [anonimowo]; „Teatr. Właściciel kuźnic, dramat Ohneta; drugi występ gościnny panny Heleny Marczello”, „Dziennik Polski” 1890 nr 153 [anonimowo]; „Teatr. Rozwiedźmy się, komedia w 3 aktach Sardou. Trzeci występ panny Heleny Marczello”, „Dziennik Polski” 1890 nr 156 [anonimowo]; „Teatr. Adrianna Lecouvreur, dramat E. Scribe’go. Czwarty występ panny Heleny Marczello”, „Dziennik Polski” 1890 nr 157 [anonimowo]; „Teatr. Frou-Frou, dramat Meilhaca. Szósty występ panny Heleny Marczello”, „Dziennik Polski” 1890 nr 160 [anonimowo]; „Teatr. Księżna Jerzowa, sztuka w 3 aktach A. Dumasa. Siódmy występ panny Heleny Marczello”, „Dziennik Polski” 1890 nr 164 [anonimowo]; „Teatr. Arria i Messalina, tragedia w 5 aktach Adolfa Wilbrandta. Dziesiąty występ panny Heleny Marczello”, „Dziennik Polski” 1890 nr 168 [anonimowo];„Teatr. On ma trzy żony, krotochwila w 3 aktach pp. A. Valabreque i E. Grenet-Dancourt”, „Dziennik Polski” 1890 nr 173 [anonimowo]; (Z.), „Teatr. Na przełomie, komedia w 4 aktach Edwarda Bauernfelda”, „Dziennik Polski”” 1890 nr 287; (Z.), „Teatr. Pierwiosnki, obrazek w 1 akcie wierszem Kordiana Szreniawy. – Livia Quintilla, dramat w 1 akcie Rzętkowskiego, debiut pani Orso-Wieńczyskiej. – Skrzypce czarodziejskie. – Czardasz”. „Dziennik Polski” 1890 nr 292; (Z.), „Teatr. W domu i za domem, komedia w 4 aktach Edwarda Madejskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 294; (Z.), „Teatr. Nasza naiwna, komedia w 1 akcie Adolfa Walewskiego. – Pierwiosnki, obrazek K. Szreniawy. – Werbel domowy. – Taniec kuglarski”, „Dziennik Polski” 1890 nr 299; (Z), „Teatr. Honor, komedia w 4 aktach Hermana Sudermanna”, „Dziennik Polski” 1890 nr 310; (Z.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 312 (rec. z H. Sudermann, „Honor”); (Z), „Teatr. Pierwszy gościnny występ p. Heleny Modrzejewskiej Adrianna Lecouvreur”, „Dziennik Polski” 1890 nr 313; (Z), „Teatr. Drugi występ Heleny Modrzejewskiej. – Walka kobiet, komedia w 3 aktach Scribego i Legouv’ego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 315; (Z), „Teatr. Trzeci występ pani Heleny Modrzejewskiej. – Maria Stuart, tragedia w 5 aktach Szyllera”, „Dziennik Polski” 1890 nr 317; (Z.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 318 [rec. z E. Scribe i E. Legouvè, „Walka kobiet”, czwarty występ gościnny Heleny Modrzejewskiej]; (Z.), „Teatr. Szósty występ Heleny Modrzejewskiej. – Dama z kamelią, obraz dramatyczny w 5 aktach A. Dumasa”, „Dziennik Polski” 1890 nr 320; (Z.), „Teatr. Siódmy występ Heleny Modrzejewskiej. – Makbet, tragedia w 5 aktach W. Szekspira”, „Dziennik Polski” 1890 nr 322; (Z.), „Teatr. Ósmy występ Heleny Modrzejewskiej. – Dalila, dramat w 5 aktach O. Feuilleta”, „Dziennik Polski” 1890 nr 324; (Z.), „Teatr. Dziewiąty występ Heleny Modrzejewskiej. – Barbara, tragedia w 5 aktach Alojzego Felińskiego”, „Dziennik Polski” 1890 nr 325; (Z.), „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1890 nr 325 [rec. z W. Shakespeare, „Makbet”, dziesiąty występ gościnny Heleny Modrzejewskiej]; (Z.), „Teatr. Dwunasty występ Heleny Modrzejewskiej. – Odetta, dramat w 4 aktach W. Sardou”, „Dziennik Polski” 1890 nr 329; (Z.), „Teatr. Piętnasty występ Heleny Modrzejewskiej. – Wiele hałasu o nic, komedia w 5 aktach W. Szekspira”, „Dziennik Polski” 1890 nr 332; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1891 nr 16 [rec. z E. Blum i R. Toché, „Paryż pod koniec wieku”, anonimowo]; „Z teatru”, „Dziennik Polski” 1891 nr 20 [rec. z M. Bałucki, „Dom otwarty”, anonimowo]; „Teatr. Rozwód Julietty, komedia w 4 aktach Oktawiusza Feuilleta”, „Dziennik Polski” 1892 nr 25, [anonimowo]; Sfinks, „Teatr. Tola, sztuka w trzech aktach Aurelego Urbańskiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 36; Sfinks, „Teatr. Ostatnia miłość. Komedia w 5 aktach Ludwika Doczi’ego; przekład Franciszka Konarskiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 56; „Teatr. Teść, komedia w 3 aktach Adolfa Abrahamowicza i Ryszarda Ruszkowskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 79 [anonimowo]; Sfinks, „Sen nocy letniej, komedia czarodziejska w 5 aktach W. Szekspira, przekład Stanisława Koźmiana, muzyka Mendelsohna-Bartholdiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 92; „Teatr. Szalony pomysł, krotochwila w 4. aktach Laufsa, przerobił L. Śliwiński”, „Dziennik Polski” 1891 nr 108 [anonimowo]; Sfinks, „Teatr. Nitka jedwabiu, komedia w 4. aktach”, „Dziennik Polski” 1891 nr 118; Przygodny, „Ku uczczeniu setnej rocznicy ogłoszenia Konstytucji Trzeciego Maja. Halka, opera w czterech aktach Moniuszki”, „Dziennik Polski” 1891 nr 124; „Cagliostro w Wiedniu. Operetka w 3 aktach. Słowa F. Zella i R. Genego – muzyka Jana Straussa. – Przekład A. Kitschmana”, „Dziennik Polski” 1891 nr 126 [anonimowo]; Sfinks, „Teatr. Pierwszy gościnny występ panny Marii Sznage, artystki teatrów warszawskich”, „Dziennik Polski” 1891 nr 136; Ignotus, „Teatr. Śluby panieńskie, komedia w 5 aktach Aleksandra Fredry”, „Dziennik Polski” 1891 nr 140; Interim, „Teatr. Na łasce zięcia, komedia w 4 aktach Barriera, czwarty występ panny Marii Sznage”, „Dziennik Polski” 1891 nr 142; Ehn., „Teatr. Piękna Helena, opera komiczna w 3 aktach J. Offenbacha”, „Dziennik Polski” 1891 nr 143; Ignotus, „Thermidor. Dramat w czterech aktach Wiktoryna Sardou; przekład Heleny Marfiewicz, „Dziennik Polski” 1891 nr 148; J..., „Teatr”, „Dziennik Polski” 1891 nr 149 [rec. z V. Sardou, „Thermidor’]; „Teatr. Thermidor, dramat w czterech aktach Wiktoryna Sardou”, „Dziennik Polski” 1891 nr 150 [anonimowo]; Igrek., „Teatr. Zbudziło się w niej serce. – Debiut panny Stanisławy Dzirytównej. – Rodzina Furiozów”, „Dziennik Polski” 1891 nr 154; „Teatr Letni. Otwarcie letniego teatru. – Zabobon, obraz ludowy w 3 aktach J. Kamińskiego. – Zemsta, komedia w 4 aktach Aleksandra Fredry”, „Dziennik Polski” 1891 nr 158 [anonimowo]; Sfinks, „Teatr Letni”, „Dziennik Polski” 1891 nr 159 [rec. V. Sardou, „Thermidor”]; Sfinks, „Teatr Letni”. Przezorna mama, komedia w 3 aktach Józefa Blizińskiego. – Grzeszki babuni, wodewil w 1 akcie”, „Dziennik Polski” 1891 nr 161; Ehn., „Teatr Letni. Wiceadmirał, operetka w 3 aktach Millöckera”, „Dziennik Polski” 1891 nr 162; Igrek, „Teatr Letni. Grzeszki babuni, wodewil w 1 akcie. – Nieboszczyk Toupinel, krotochwila w 3 aktach Bissona”, „Dziennik Polski” 1891 nr 163; Ehn., „Teatr Letni. Boccacio, operetka w 3 aktach Souppego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 164; Sfinks, „Teatr Letni. Biedny Jonatan, operetka Millöckera. – Żołnierz królowej Madagaskaru, komedia w 3 aktach Stanisława Dobrzańskiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 165; Igrek, „Teatr Letni. Kurier cara, wielkie widowisko sceniczne ze śpiewami i tańcami, z powieści J. Vernego dla sceny lwowskiej przerobił A. Walewski; muzyka układu F. Słomkowskiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 166; Igrek, „O Józię, fraszka sceniczna w jednej odsłonie Bałuckiego. – Przezorna mama, komedia w 3 aktach Bałuckiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 168; Igrek, „Teatr Letni. Zemsta bogini, komedia w 1 akcie wierszem Pawła Ferrier. – Pupil pupila, komedia w 1 akcie Adolfa Abrahamowicza. – Dziennik Justysi, komedia w 1 akcie Kościelskiego. – Consilium facultatis, krotochwila w 1 akcie J. A. Fredry”, „Dziennik Polski” 1891 nr 170; „Teatr Letni. Mikado, Sen nocy letniej”, „Dziennik Polski” 1891 nr 180 [anonimowo]; „Teatr Letni. Sukcesorka, komedia w 1 akcie Scribego. – Kuzynek, drobnostka sceniczna w 1 akcie M. Bałuckiego. – Consilium facultatis, komedia w 1 akcie J. A. Fredry. – Balet”, „Dziennik Polski” 1891 nr 187 [anonimowo]; „Teatr Letni. Wakacje małżeńskie, krotochwila w 3 aktach, Valabreque’a i Hennequin’a”, „Dziennik Polski” 1891 nr 189 [anonimowo]; „Teatr Letni. Post scriptum, komedia w 1 akcie A. Augier’a. – Raptus, komedia w 1 akcie Marc-Michel’a i Labiche’a. – Pupil pupila, komedia w 1 akcie A. Abrahamowicza. – Taniec żonglerów – balet”, „Dziennik Polski” 1891 nr 194 [anonimowo]; „Teatr Letni. Nasze żony – komedia w 5 aktach G. Mosera i F, Schönthana”, „Dziennik Polski” 1891 nr 196 [anonimowo]; „Teatr Letni. Sakiewka, 1. akt. komedia Buscha. – Sen. 1. akt. Komedia Leona Madeyskiego ”, „Dziennik Polski” 1891 nr 201 [anonimowo]; Z..., „Teatr Letni. Dziadek, dramat ludowy w jednym akcie G. Petit. – Buty pana kapitana, krotochwila p. Parfait. – Balet. – Nocleg w Apeninanch, słowa Aleksandra hr. Fredry, muzyka Kuczkiewicza”, „Dziennik Polski” 1891 nr 222; Z..., „Teatr Letni. Kapelan, operetka w trzech aktach K. Millöckera”, „Dziennik Polski” 1891 nr 223; Z..., „Teatr Letni. Tricoche i Cacolet, krotochwila w pięciu aktach pp. Meilhac i Halevy”, „Dziennik Polski” 1891 nr 224; Z..., „Teatr Letni. Piękna Helena, operetka w 3 aktach J. Offenbacha”, „Dziennik Polski” 1891 nr 225; Z..., „Teatr Letni. Nowy Don Kiszot czyli Sto szaleństw, krotochwila w 3 aktach Aleksandra hr. Fredry , wierszem ze śpiewami”, „Dziennik Polski” 1891 nr 230, 231; Z., „Teatr Letni. Dom otwarty, komedia w 3 aktach Michała Bałuckiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 238; Z., „Teatr Letni. Właściciel kuźnic, dramat w 4 aktach Jerzego Ohneta”, „Dziennik Polski” 1891 nr 240; X..., „Teatr Letni. Jedna noc karnawałowa, balet w 4 odsłonach Leonarda Giarinniego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 244; Z., „Teatr Letni. Serafina, komedia w pięciu aktach Wiktoryna Sardou”, „Dziennik Polski” 1891 nr 247; Z., „Teatr. Straszny dwór, opera w czterech aktach Stanisława Moniuszki”, „Dziennik Polski” 1891 nr 257; Z..., „Teatr. Marcowy kawaler. – Figle chochlika. – Jedna noc karnawałowa”, „Dziennik Polski” 1891 nr 261; Z., „Teatr. Niniche, wodewil w 3 aktach Hennequina i Millauda”, „Dziennik Polski” 1891 nr 262; Z., „Teatr. Nitouche, – Ostatni występ pani Adolfiny Zimajer”, „Dziennik Polski” 1891 nr 265; Z..., „Teatr. Wesołe kumoszki z Windsoru, komedia w 5 aktach W. Szekspira, przekład Józefa Paszkowskiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 266; Z..., „Teatr. Przedstawienie na dochód Kornela Starzewskiego, artysty dramatycznego, złożonego ciężką niemocą”, „Dziennik Polski” 1891 nr 271; Z..., „Teatr. Czarna dama, komedia w czterech aktach H. Wittmana i T. Hercla”, „Dziennik Polski” 1891 nr 273; Z..., „Teatr. Biedny Jonatan. – Dwie sieroty”, „Dziennik Polski” 1891 nr  277; Z..., „Teatr. Perichola, operetka w 4 aktach J. Offenbacha”, „Dziennik Polski” 1891 nr  279; Z..., „Teatr. Musotte, dzieło sceniczne w trzech aktach G. de Maupassant i Jakuba Normand, przekład Julii Otrembowej ”, „Dziennik Polski” 1891 nr 280, 282; „Teatr. Romeo i Julia. Szósty występ gościnny p. Aleksandra Myszugi ”, „Dziennik Polski” 1891 nr 281 [anonimowo]; Z..., „Teatr. Trubadur, opera w 4 aktach Verdiego; siódmy występ gościnny Aleksandra Myszugi”, „Dziennik Polski” 1891 nr  283; Z..., „Teatr. W Alpach, obrazek dramatyczny Z. Mellerowej. – Pupil pupila, komedia w jednym akcie A. Abrahamowicza. – Noc karnawałowa, balet Giarinniego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 285; Z..., „Teatr. Traviata. Pożegnalny występ Aleksandra Myszugi”, „Dziennik Polski” 1891 nr 286; Z..., „Teatr. Święci z pozoru, komedia w czterech aktach A. W. Pinera”, „Dziennik Polski” 1891 nr  287; W..., „Teatr. Ptasznik z Tyrolu, operetka w 3 aktach; słowa M. Westa i L. Helda, muzyka Karola Zellera ”, „Dziennik Polski” 1891 nr 288; Z..., „Teatr. Cagliostro. – Święci z pozoru”, „Dziennik Polski” 1891 nr  291; Z..., „Teatr. Debiuty na scenie lwowskiej. – Biała kamelia. – Musotte”, „Dziennik Polski” 1891 nr 292; Z..., „Teatr. Bankructwo, dramat w 4 aktach Björnstierna Björnsona”, „Dziennik Polski” 1891 nr  296; Z..., „Teatr. Trójka hultajska. – Bankructwo”, „Dziennik Polski” 1891 nr  298; Z..., „Teatr. Kuzynka, komedia w 3 aktach Henryka Meilhac’a”, „Dziennik Polski” 1891 nr  301; X..., „Teatr. Marsz pogrzebowy. – Dziady. – Lituania”, „Dziennik Polski” 1891 nr 306; Z..., „Teatr. Dobry numer, komedia w 3 aktach Adolfa Abrahamowicza i Jana Kazimierza Zielińskiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr  308, 310, 315; Z..., „Teatr. Nad przepaścią, obraz sceniczny Hugona Müllera, przerobiony przez Ludwika Śliwińskiego, z muzyką Kazimierza Kratzera”, „Dziennik Polski” 1891 nr 311; Z..., „Teatr. Ciężkie czasy, satyra sceniczna Michała Bałuckiego”, „Dziennik Polski” 1891 nr 317; „Teatr. Koniec Sodomy, sztuka w 5 aktach H. Sudermanna – przedstawiona po raz pierwszy we Lwowie 15. listopada 1891”, „Dziennik Polski” 1891 nr 320 [anonimowo]; Z..., „Teatr. Koniec Sodomy, sztuka H. Sudermanna”, „Dziennik Polski” 1891 nr 322, 324; Z..., „Teatr. Ali-Baba, operetka w 3 aktach, a w 8 odsłonach; słowa A. Vanloo i W. Busnacha, muzyka Karola Lecocqu’a”, „Dziennik Polski” 1891 nr  327, 330; Z..., „Teatr. Wilhelm Tell, dramat w 5 aktach Fryderyka Szyllera”, „Dziennik Polski” 1891 nr 331; Z..., „Teatr. Majstrowa z Chorążczyzny. – Wilhelm Tell”, „Dziennik Polski” 1891 nr 333; Z..., „Teatr. Uroczysty wieczór ku czci Mickiewicza”, „Dziennik Polski” 1891 nr  334; „Teatr. Przeszkoda, sztuka w 4 aktach A. Daudeta”, „Dziennik Polski” 1891 nr 338 [anonimowo]; „Teatr. Nad przepaścią. – Halka”, „Dziennik Polski” 1891 nr 342 [anonimowo]; S.P., „Teatr. Sto diabłów, komedia w czterech aktach Franciszka Domnika”, „Dziennik Polski” 1892 nr 13; S.P., „Teatr. Pierwszy bal. – Schadzka. – Nieprzyjaciel muzyki. – Piękna Helena”, „Dziennik Polski” 1892 nr 17; „Teatr. Oj mężczyźni, mężczyźni! – Pierwszy występ p. Fiszera”, „Dziennik Polski” 1892 nr 20 [anonimowo]; „Teatr. Kościuszko pod Racławicami”, „Dziennik Polski” 1892 nr 24 [anonimowo]; „Teatr. Rozwód Julietty, komedia w 4 aktach Oktawiusza Feuilleta”, „Dziennik Polski” 1892 nr 25 [anonimowo]; S.P., „Teatr. Dwie Eleonory, komedia w czterech aktach Pawła Lindau”, „Dziennik Polski” 1892 nr 27; „Teatr. Dwie Eleonory, komedia w 4 aktach Pawła Lindau”, „Dziennik Polski” 1892 nr 29 [anonimowo, polemika z recenzentem „Kuriera Lwowskiego”]; S.P., „Teatr. Skąpiec, komedia w 5 aktach Moliera”, „Dziennik Polski” 1892 nr 31; „Teatr. Antonina Rigaud, komedia w 3 aktach Rajmonda Deslandes, przekład Julii Otrembowej”, „Dziennik Polski” 1892 nr 34 [anonimowo]; „Teatr. Kupiec wenecki, komedia w 5 aktach W. Shakespeare’a”, „Dziennik Polski” 1892 nr 38 [anonimowo]; „Teatr. Zemsta, komedia w 4 aktach Aleksandra hr. Fredry”, „Dziennik Polski” 1892 nr 43 [anonimowo]; „Teatr. Kupiec wenecki, komedia Szekspira”, „Dziennik Polski” 1892 nr 45 [anonimowo]; S.P., „Teatr. Sprzysiężenie Fieska w Genui, tragedia w 5 aktach Fryderyka Szyllera”, „Dziennik Polski” 1892 nr 48; „Teatr. Sprzysiężenie Fieska w Genui, tragedia w 5 aktach Fryderyka Szyllera”, „Dziennik Polski” 1892 nr 50 [anonimowo]; „Teatr. Na szarym końcu, komedia w 4 aktach Oskara Blumenthala”, „Dziennik Polski” 1892 nr 59 [anonimowo]; S.P., „Teatr. Przedstawienie składane, – Debiut Anieli Bogusławskiej i Wandy Stępniewskiej”, „Dziennik Polski” 1892 nr 62; S.P., „Teatr. Pan Jowialski, komedia w 4 aktach Aleksandra hr. Fredry”, „Dziennik Polski” 1892 nr 64; „Teatr. Żywy posąg, obraz dramatyczny w 5 aktach z prologiem Teobalda Ciconiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 71 [anonimowo]; „Teatr. Chory z urojenia, komedia w trzech aktach Moliera”, „Dziennik Polski” 1892 nr 78 [anonimowo]; S.P., „Teatr. XV przedstawienie Ali-Baby. – Zbójcy”, „Dziennik Polski” 1892 nr 82; „Teatr. Jubileuszowe przedstawienie”, „Dziennik Polski” 1892 nr 91 [anonimowo]; „Teatr. Powtórzenie przedstawienia jubileuszowego”. „Dziennik Polski” 1892 nr 92 [anonimowo]; „Teatr. U kolebki narodu, dramat z dziejów mitycznych w 5 aktach Adama Bełcikowskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 97, 99 i 101 [anonimowo]; „Teatr. Uroczyste przedstawienie ku uczczeniu rocznicy Trzeciego Maja”, „Dziennik Polski” 1892 nr 125 [anonimowo]; „Teatr. Dwór w Władkowicach. Pierwszy występ gościnny panny Jadwigi Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 126 [anonimowo]; „Teatr. Gęsi i gąski, komedia w 5 aktach M. Bałuckiego. Drugi występ gościnny panny Jadwigi Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 128 [anonimowo]; „Teatr. Koniec Sodomy Sudermana. Trzeci gościnny występ p. Jadwigi Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 131 [anonimowo]; „Teatr Letni. Gęsi i gąski, komedia M. Bałuckiego. Czwarty występ gościnny panny Jadwigi Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 133 [anonimowo]; „Teatr Letni. Pan Damazy, komedia w 4-ch aktach Józefa Blizińskiego. Piąty występ gościnny panny Jadwigi Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 135 [anonimowo]; „Teatr Letni. Pan Damazy, Blizińskiego. Szósty gościnny występ panny J. Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 137 [anonimowo]; „Teatr Letni. Nasi poczciwi wieśniacy. Komedia w 5 aktach W. Sardou. Szósty gościnny występ panny J. Czaki”, „Dziennik Polski” 1892 nr 138 [anonimowo]; „Teatr Letni. Klub kawalerów, komedia w 3 aktach M. Bałuckiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 147 [anonimowo]; „Teatr Letni. Uriel Akosta, dramat w 5 aktach Karola Gutzkowa”, „Dziennik Polski” 1892 nr 150 [anonimowo]; „Teatr Letni. Hamlet, tragedia w 5 aktach Szekspira”, „Dziennik Polski” 1892 nr 152 [anonimowo]; „Teatr Letni. Protekcja dam, komedia w trzech aktach Zygmunta Przybylskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 153 [anonimowo]; „Teatr Letni. Mazepa, tragedia J. Słowackiego, występ gościnny Józefa Kotarbińskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 159 [anonimowo]; „Teatr Letni. Otello, tragedia w 5 aktach Szekspira, występ gościnny Józefa Kotarbińskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 163 [anonimowo]; „Teatr Letni. Intryga i miłość, dziesiąty występ Józefa Kotarbińskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 167 [anonimowo]; „Teatr Letni. Słodka trucizna, krotochwila w trzech aktach Stanisława Graybnera”, „Dziennik Polski” 1892 nr 181 [anonimowo]; „Teatr Letni. Człowiek o stu głowach, krotochwila w 3-ch aktach H. Moulin’a i E. Delavigne’a w tłum. Sachorowskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 188 [anonimowo]; „Teatr Letni. Niewinny kawaler, krotochwila w 4 aktach Leona Gaudillota, w tłumaczeniu Sachorowskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 195 [anonimowo]; „Teatr Letni. Bezpieczeństwo małżeńskie, komedia w 3 aktach Albina Valabregue’a”, „Dziennik Polski” 1892 nr 202 [anonimowo]; „Teatr Letni. Dom wariatów, krotochwila w trzech aktach Laufsa w przeróbce Śliwińskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 206 [anonimowo]; „Teatr Letni. Oj młody, młody!, krotochwila w 4 aktach J. A. Fredry”, „Dziennik Polski” 1892 nr 213 [anonimowo]; „Teatr Letni. Jedenaste przykazanie, krotochwila w 3 aktach z czeskiego, w przeróbce Śliwińskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 223 [anonimowo]; „Teatr Letni. Nasze pieszczotki, farsa w pięciu aktach L. Gandillota”, „Dziennik Polski” 1892 nr 227 [anonimowo]; „Teatr Letni. Safanduły, komedia w 5 aktach Sardou. Pierwszy gościnny występ p. W. Rapackiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 232 [anonimowo]; „Teatr Letni. Pan Jowialski, komedia w 4 akt. Al. hr. Fredry. Trzeci gościnny występ p. W. Rapackiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 235 [anonimowo]; „Teatr Letni. Dożywocie, komedia w 3 aktach Al. hr. Fredry. Siódmy gościnny występ p. Rapackiego. – Wujaszek Alfonsa, komedia w jednym akcie St. Dobrzańskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 242 [anonimowo]; „Teatr Letni. Teść, komedia w 3 aktach Ad. Abrahamowicza i Ruszkowskiego. Dziesiąty gościnny występ p. Rapackiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 246 [anonimowo]; „Teatr Letni. Śluby panieńskie komedia w 5 aktach Al. hr. Fredry. Jedenasty gościnny występ p. Rapackiego na dochód Tow. wzaj. Pomocy artystów sceny lwowskiej”, „Dziennik Polski” 1892 nr 247 [anonimowo]; „Teatr Letni. Hrabina Sara dramat w 5-ciu aktach J. Ohneta. Pierwszy występ pani Adeli Żelazowskiej”, „Dziennik Polski” 1892 nr 253 [anonimowo]; „Teatr Letni. Przeszkoda. Komedia w 3 aktach Daudeta. Pierwszy występ p. Romana Żelazowskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 255 [anonimowo]; „Teatr Letni. Honor. Komedia w 4 aktach H. Sudermanna. Drugi występ p. Romana Żelazowskiego”, „Dziennik Polski” 1892 nr 258 [anonimowo]; „Teatr Letni. Koniec Sodomy. Sztuka w 5 aktach Sudermanna. Trzeci występ p. Romana Żelazowskiego, drugi występ panny Dzirytównej”, „Dziennik Polski” 1892 nr 260 [anonimowo]; „Teatr. Pierwsze przedstawienie w odrestaurowanym teatrze hr. Skarbka. Na jedną kartę, dramat w 5 aktach H. Sienkiewicza”, „Dziennik Polski” 1892 nr 279, 280 [anonimowo]; „Teatr. Ostatnie słowo, komedia w 4 aktach Schönthana”, „Dziennik Polski” 1892 nr 292 [anonimowo]; „Teatr. Winny, dramat w 3-ch aktach Ryszarda Vossa”, „Dziennik Polski” 1892 nr 299 [anonimowo]; „Teatr. Starzy kawalerowie, komedia w 5 aktach Wiktoryna Sardou”, „Dziennik Polski” 1892 nr 306 [anonimowo]; „Teatr. Pod maską, komedia w czterech aktach Oskara Blumenthala”, „Dziennik Polski” 1892 nr 341 [anonimowo]; „Teatr. Hedda Gabler – sztuka w 4 aktach Henryka Ibsena”, „Dziennik Polski” 1892 nr 350 [anonimowo]; „Teatr. Przyjaciele, komedia w 4-ch aktach hrabiego Al. Fredry. – Wznowienie”, „Dziennik Polski” 1892 nr 355 [anonimowo]; „Teatr. Powietrze wielkomiejskie – komedia w czterech aktach Oskara Blumenthala i Gustawa Kadelburga”, „Dziennik Polski” 1892 nr 360 [anonimowo]; „Sara Bernhardt we Lwowie (La Dame aux camelias – dramat w 5 aktach Aleksandra Dumasa syna)”, „Dziennik Polski” 1892 nr 364 [anonimowo]; „Sara Bernhardt we Lwowie. Frou-Frou – dramat w pięciu aktach H. Meilhaca i Halevy’ego”, „Dziennik Polski” 1893 nr 1 [anonimowo]; „Fredzio, komedia w 3 aktach Stanisława Graybnera – odznaczona na konkursie dramatycznym im. Włodkowica”, „Dziennik Polski” 1893 nr 25 [anonimowo]; „Wejście w świat, komedia w 3 aktach Zygmunta Przybylskiego”, „Dziennik Polski” 1893 nr 32 [anonimowo]; (On)., „Chwast. Komedia w 3 aktach Józefa Blizińskiego”, „Dziennik Polski 1893 nr 67; „Ostatni akt. Dramat współczesny w 4 aktach Teodora Jeske-Choińskiego”, „Dziennik Polski” 1893 nr 74, 75 [anonimowo]; (On)., „Już go mam. Krotochwila w 3 aktach Ryszarda Ruszkowskiego”, „Dziennik Polski 1893 nr 83; „Prawa serca. Sztuka K. Zalewskiego w 4 aktach”, „Dziennik Polski” 1893 nr 116 [anonimowo]; „Teatr. Podróż na wschód, komedia w trzech aktach Blumenthala i Kadelburga, w tłumaczeniu Sachorowskiego”, „Dziennik Polski” 1893 nr 144 [anonimowo]; „Helena Modrzejewska we Lwowie”, „Dziennik Polski 1894 nr 299; „Teatr. Drugi występ p. Heleny Modrzejewskiej w roli Marii Stuart”, „Dziennik Polski” 1894 nr 300; „Teatr. Trzeci występ p. Heleny Modrzejewskiej w roli Marii Stuart”, „Dziennik Polski” 1894 nr 302; „Teatr. Gniazdo rodzinne, sztuka w 4 aktach H. Sudermanna. Siódmy występ p. Heleny Modrzejewskiej”, „Dziennik Polski” 1894 nr 310; X., „Teatr. Wybory do rady miejskiej, komedia w 4 aktach Karlweisa, tłumaczył Adolf Kiczman”, „Dziennik Polski” 1895 nr 14; X., „Teatr. Przedstawienie składane”, „Dziennik Polski” 1895 nr 107; s.p., „Teatr”, „Iris” 1900 nr 2 [rec. z J. Lenotre, G. Martin, „Colinette”] ; s.p., „Teatr”, „Iris” 1900 nr 3 [rec. z A. Walewski, „Wielkie figury”]; s., „Teatr”, „Iris” 1900 nr 4 [ rec. z J. Okonkowski, „Jarmark małżeński”]; s., „Teatr”, „Iris” 1900 nr 9 [rec. z V. Sardou, „Tosca”]; S.P., „Teatr”, „Iris” 1900 nr 15 [rec. z W. Roger, „Sposób na mężów”]; P., „Teatr”, „Iris” 1900 nr 17 [rec. z Z. Przybylski, „Szukajcie dziecka” i F. Coppé, „Przechodzień”].

Oprac. Barbara Maresz