Janina Mosdorf
LIPIŃSKA Janina, zamężna Mosdorfowa, także Lipińska-Mosdorf (22 VI 1888 Niskowicze k. Mińska Litewskiego - po 1949), śpiewaczka. Była córką Lucjana L. i Natalii z Karpińskich, żoną Kazimierza Mosdorfa, inżyniera (ślub 4 VIII 1908). Uczęszczała na pensję L. Rudzkiej w Warszawie, w Rydze ukończyła gimn., w Warszawie wyższe kursy pedag., i nast. pracowała jako nauczycielka i urzędniczka. Głos kształciła w Warszawie (m.in. u W. Brzezińskiego), Odessie i Mediolanie. Debiutowała 16 XII 1920 jako Amneris ("Aida") w operze pozn. i została tu zaangażowana na dwa sezony. Wykonywała partie mezzosopranowe takie, jak: Marcelina ("Cyrulik sewilski" G. Rossiniego), Flora ("Traviata"), Łucja ("Rycerskość wieśniacza"), Mary ("Holender tułacz"), Magdalena ("Rigoletto") oraz Azucena ("Trubadur"), która była jedną z najlepszych jej ról. W sez. 1923/24 śpiewała w T. Wielkim na Pohulance w Wilnie, m.in. Cześnikową ("Straszny dwór") i Filipiewnę ("Eugeniusz Oniegin"). W tej partii wystąpiła 20 X 1924 w T. Wielkim w Warszawie; recenzent "Kuriera Warszawskiego" pisał wtedy, że miała "głos o dźwięku szlachetnym, dość rozległym i czystym". Brała udział w objazdowych przedstawieniach operowych, np. zrzeszenia artystów opery warsz. w Kutnie w styczniu 1926. Potem ustąpiła ze sceny. Po wojnie mieszkała w Krakowie.
Bibl.: Łoza: Czy wiesz (il.); Świtała; Kur. Warsz. 1924 nr 295 (tu cyt.), 1926 nr 12; Prz. Teatr, i Film. 1924 nr 21; Słowo 1923 nr 208, 242, 286; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
