Osoby

PRZERADZKA Janina, z Bąkowskich, M J. Szurig, Szurigowa (27 XII 1906 lub 1907 Warszawa - 28 XII 1972 Katowice), aktorka. Była córką Ludwika i Antoniny Bąkowskich. W 1923 ukończyła gimn. w Warszawie i wstąpiła do Oddziału Dram. przy Konserwatorium Muzycznym. W sez. 1923/24 należała do Instytutu Reduty; używała nazwiska Szurigowa lub Szurig-Bąkowska. Występowała w Warszawie w T. im. Bogusławskiego (sez. 1924/25), T. Odrodzonym (1925-27) i T. Ja­skółka (1929). W 1931-33 była w T. Wołyńskim w Łucku (odtąd jako Bąkowska), w sez. 1933/34 w T. Polskim i Małym w Warszawie, potem w T. Miejskim w Łodzi, w sez. 1935/36 w T. Kameralnym w Częstochowie, w sez. 1936/37 w T. Atneum, nast. zapewne w teatrach TKKT w Warsza­wie. W sez. 1938/39 występowała w t. kaliskim i tam przygotowała scenografię do sztuk "Romantyczna noc" i "Don Juan". Po wojnie używała na scenie nazwiska Przeradzka; w sez. 1945/46 występowała w T. Polskim w Bydgoszczy, w 1946-48 prawdo­podobnie na scenach krak., w sez. 1948/49 w T. Młodego Widza w Krakowie, a od 1 IX 1949 do końca życia w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach. W 1938 pisano o niej, iż jest artystką "o wybitnym temperamencie" i gra z wielkim powodzeniem role wampów i kusicielek w rodzaju Amelii Tichard w "Oj mężczyźni, mężczyźni", Nissen w "Raz się tylko żyje". Inne role: Neryssa ("Kupiec wenecki"), Mopsa ("Opowieść zimowa"); a po wojnie: Michasiowa ("Panna Maliczewska"), Lokatorka ("Moralność pani Dulskiej"), Pani Soerensen ("Niemcy"), Pani Pernelle ("Świętoszek"), Pani Jowialska ("Pan Jowialski").
Bibl.: Almanach 1972/73; Kaszyński: Teatralia (tu cyt. z Gaz. Kal. 1938 nr 225); Krasiński: Warsz. sceny; Lorentowicz: T. Polski; Simon: Spis przedstawień Reduty; Szczublewski: Ar­tyści i urzędnicy; Wilski: Szkolnictwo; Aktor i Widz 1936 nr 1; Kur. Warsz. 1924 nr 237, 1926 nr 278, 1932 nr 5, 19,1936 nr 334; Programy, IS PAN, Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech., IS PAN, ZASP.
Nagrania: Rola - Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994