Osoby

COLLIGNON-SZYMAŃSKA Maria (działała 1905-1917), śpiewaczka. Początkowo kształciła się w Warszawie i tu rozpoczęła występy estradowe. Potem była uczennicą M. Sobolewskiej i A. Paschalis-Souvestre we Lwowie. Debiutowała 8 X 1905 w lwow. T. Miejskim w partii Loli ("Rycer­skość wieśniacza") i została zaangażowana na dwa kolejne sezony; latem 1906 występowała z operą lwow. w Krakowie. Na pocz. sez. 1907/08 była w zespole J. Myszkowskiego w Lublinie. Od grudnia 1907 do marca 1908 (a może dłużej) występowała w Lublanie, m.in. w partii tyt. w "Manon". Chwalono jej "piękny, metaliczny głos, obszerną skalę i ko­losalne wyrobienie techniczne, muzykalność i talent aktorski" ("Scena i Sztuka" 1908 nr 4). W T. Wielkim w Warszawie debiutowała 28 V 1908 w partii Senty ("Holender tułacz"). Sprawozdawca "Ku­riera Warszawskiego" pisał wtedy: "Pani Collignon-­Szymańska posiada głos liryczny, wprawdzie nie­zbyt silny, ale bardzo miły w brzmieniu, giętki, więc podatny do odtwarzania partii lirycznych. Co do techniki, to nie jest bezwzględnie wystarczająca do wielkich ról, w każdym jednak razie dość już wyrobiona". Później kontynuowała naukę śpiewu w Wiedniu. W sez. 1909/10 występowała w Salzburgu i na innych scenach Austrii. W sez. 1911/12 była solistką opery warsz.; wystąpiła m.in. 12 X 1911 jako Minnie ("Dziewczyna z Zachodu"), śpiewała tak­że partie: Amelii ("Bal maskowy"), Elzy ("Lohengrin"), Małgorzaty ("Faust"), Marii ("Mazepa" P. Czajkowskie­go). Jej niezbyt duży, ale nośny, liryczny sopran o ładnym brzmieniu, nabierał z biegiem czasu siły i barw dramatycznych. Potem występowała prawdopodobnie za granicą. Śpiewana przez nią partia Elż­biety ("Tannhauser") w Teatro Municipale w Reggio nell'Emilia (1914) zyskała uznanie prasy wł. ze względu na walory głosowe i zrozumienie wagne­rowskiego stylu. We wrześniu 1917 śpiewała w T. Wielkim w Warszawie partię Siebla ("Faust").
Bibl.: Pajączkowski: Teatr lwow.; Gaz. Lwow. 1909 nr 264; Kur Warsz. 1908 nr 148, 1911 nr 79, 283, 1914 nr 69, 1917 nr 245; Scena i Szt. 1907 nr 4, 1908 nr 4, 13, 22, 1909 nr 48, 1911 nr 51, 1912 nr 6, 9, 10 (il.), 19; Świat 1911 nr 41 (il.); Zloty Róg 1912 nr 21; Prosnak: T. Wielki.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994