Magdalena Micińska
MICIŃSKA Magdalena (1 V 1839 Kraków - 4 XII 1923 Warszawa), śpiewaczka, aktorka. Była córką Andrzeja M., lutnisty, oraz Salomei z Bondaszewiczów, siostrą -> Marii M. i -> Jana M., matką -> Marii M. (młodszej). Debiutowała 18 III 1853 w T. Rozmaitości w Warszawie w roli Karoliny ("List i odpowiedź"), nie została jednak zaangażowana. Od 1858 weszła w skład chóru opery WTR. Po ukończeniu szkoły śpiewu J. Quattriniego otrzymywała drobne partie w operach i operetkach np. 19 II 1862 śpiewała partię Juno ("Orfeusz w piekle"). Od 1870 została przeniesiona do zespołu dramatu WTR i była z nim związana przez wiele lat. Grała role charakterystyczne, m.in. Panią Jowialską ("Pan Jowialski"), Ciaputkiewiczową ("Grube ryby"), Kazię ("Okno na pierwszym piętrze"), Rozalię ("Safanduły"), Wiercińską ("Wicek i Wacek"). 15 IX 1883 obchodziła jubileusz dwudziestopięciolecia pracy aktorskiej. Pisano wtedy o niej, że "posiada w swoim repertuarze galerię głęboko obmyślonych i opracowanych postaci, z jakich szczycić by się mogły pierwszorzędne siły" ("Kurier Warszawski" 1883 nr 89). W 1893 występowała gościnnie we Lwowie. Od 1912 przeszła na emeryturę, występowała jednak sporadycznie do 1919. Zmarła w przytułku dla ubogich.
Bibl.: Fredro na scenie (il.); Goślicki: Pamiętnik 1870, 1871; Grzymała-Siedlecki; Świat aktorski; Kotarbiński: Aktorzy i aktorki s. 156-158; Owerłło; Kalendarz Ruch 1888; EMTA 1893 nr 524, 526 (ii.), 1896 nr 23; Kur. codz. 1883 nr 93; Kur. warsz. 1853 nr 84,1883 nr 89, 1923 nr 339; Chomiński; Jasiński.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa, Bibl. Nar. (Zakład Grafiki), zb. J. Gota, Kraków.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
