Ludwika Rywacka
RYWACKA Ludwika, z Morozowiczów, Morozewiczów (9 IV 1817 Warszawa- 19 II 1858), śpiewaczka. Była siostrą - Anny Pietrzykowskiej i -> Joanny Krajewskiej, żoną -> Jana R. Uczennica warsz. Szkoły Dramatycznej, 9 III 1828 wystąpiła po raz pierwszy pod nazwiskiem panieńskim w roli Ludwiki ("Niańki z dziećmi w ogródku na przedmieściu"). 7 I 1830 w t. warsz. debiutowała w roli Tryfony ("Chłop milionowy"). Zaangażowana, początkowo do chóru opery, wcześnie zaczęła dostawać coraz większe partie solowe, m.in. w 1833 Elwiry ("Niema z Portici"), Kloryndy ("Kopciuszek"). Od 1833 używała na scenie nazwiska R. Ok. 1836 należała już do czołowych śpiewaczek opery warsz. śpiewając np. Agatę ("Wolny strzelec"). W 1841 i 1842 przebywała przez kilka miesięcy we Włoszech; 1842 i 1843 występowała gościnnie w Krakowie. Po powrocie do Warszawy do 1854 występowała w operze, śpiewając m.in. partie Łucji ("Łucja z Lammermooru"), Izabeli ("Robert Diabeł"), Lukrecji ("Lukrecja Borgia"), Lindy ("Linda z Chamounix"). Ostatni raz w Warszawie wystąpiła 8 I 1854 w operze "Maria de Rohan". W 1855 koncertowała w Krakowie, 1856 śpiewała w t. w Żytomierzu w czasie zjazdu szlacheckiego, następnie wyjechała na występy do Kijowa. Zmarła w drodze do Warszawy.
Bibl.: Estreicher: Teatra; Got: Teatr Meciszewskiego; Pam. Sceny warsz. 1838 s. 18-19; 1840 s. 103, 104; Reiss: Almanach muz. Krakowa; Rocz. t. we Lwowie 1845.
Ikon.: NN: Portret, medalion Cmentarz Powązkowski, Warszawa; J. Simmler, J. Melcher: Portret (Artyści sceny warszawskiej 1852) - MNWarszawa, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
