Bolesława Siedlecka
SIEDLECKA Bolesława, z Kołogórskich (8 I 1857 Strzeżewko pow. Gniezno - 2 XI 1933 Skolimów k. Warszawy), aktorka. Była drugą żoną -> Ludwika S. Pracę na scenie rozpoczęła pod nazwiskiem panieńskim w 1870 w Tarnopolu w zespole P. Woźniakowskiego, u którego występowała stale do 1873, m.in. w Stanisławowie, Tarnowie, Rzeszowie. W końcu 1872 lub początku 1873 wyszła za aktora Ludwika Siedleckiego i odtąd używała jego nazwiska. Od stycznia 1876 do maja 1878 występowała w t. pozn., uczestnicząc także w letnich wyjazdach zespołu do warsz. t. ogr. Tivoli (1876) i Alhambra (1878), w 1876 do Kalisza, a w maju 1878 do Piotrkowa. Od 1878 do 1880 należała do zespołu J. Puchniewskiego, m.in. w Piotrkowie (sez. 1878/79), Kaliszu (1879), Lublinie (sez. 1879/80), warsz. t. ogr. Alhambra (1879, 1880, 1881). W 1881 grała u J. Teksla w Częstochowie (wrzesień, październik), w 1882 także u J. Teksla w Lublinie, w sez. 1882/83 u J. Teksla i F. Wesołowskiego w Petersburgu, w lecie 1883 w warsz. t. ogr. Alhambra i Nowy Świat. Od jesieni 1883 do wiosny 1891 występowała stale w t. pozn.; brała udział w letnich objazdach zespołu oraz występach w warsz. t. ogr. Alhambra (1886) i Wodewil (1889, 1890, 1891). W 1891-92 była z zespołem Ł. Kościeleckiego w Petersburgu, a także m.in. w Mitawie, Suwałkach. W październiku 1892 debiutowała w WTR w roli Filomeny ("Ciotka na wydaniu") i Dziurdziulińskiej ("Klub kawalerów"), nie została jednak zaangażowana. W 1893 i 1894 występowała w t. łódz., w lecie 1894 w warsz. t. ogr. Wodewil, w sez. 1894/95 w zespole I. Józefowicza w Lublinie, w 1895 u F. Ratajewicza w Łowiczu i Płocku (do października). Od sez. 1895/96 została zaangażowana do zespołu farsy WTR i pozostała tu do 1918. W sez. 1919/20 występowała w T. Reduta, grając m.in. Notariuszową ("W małym domku"), potem prawdopodobnie opuściła scenę. Ostatnie lata życia spędziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Po krótkim okresie występów w rolach subretek i amantek (Wiślana - "Twardowski na Krzemionkach", Basia - "Krakowiacy i Górale"), wcześnie zaczęła występować w rolach charakterystycznych i komicznych ze szczególnym powodzeniem grając role "starych panien, intrygantek, zdradzonych żon" (P. Owerłło). Zdobyła uznanie publiczności pozn. a potem warsz. wieloma rolami w komediach, farsach i operetkach. Ważniejsze z nich: Tykalska ("Pan Damazy"), Szenionowa ("Żydzi"), Dziurdziulińska ("Klub kawalerów"), Ciuciumkiewiczowa ("Dom otwarty"), Paulina ("Wicek i Wacek"), Eulalia ("Marcowy kawaler"), Dawnowska ("Mąż od biedy"), Szambelanowa ("Pan Jowialski"), Mącka ("Żołnierz królowej Madagaskaru"), Ciotka Belcia ("Gęsi i gąski"), Florette ("Florette i Potapon"), Przełożona ("Nitouche").
Bibl.: Estreicher: Teatr w Stanisławowie s. 10; Filler: Melpomena (tu mylnie imię Ludwika); Gliński: Teatr w Petersburgu I s. 29; Koryzna I s. 135, 141, 155, 168, II s. 17; Owerłło; Simon: Spis przedstawień Reduty; EMTA 1892 nr 471, 473; Afisze, Bibl. Jagiell., Tow. Naukowe Płockie; Programy, IS PAN; Krzesiński: Raptularz; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
