Krzysztof Bizio
BIZIO Krzysztof
(ur. 1970, Szczecin, Polska)
Dramatopisarz i prozaik, jeden z najchętniej wystawianych młodych polskich autorów. Wychował się w rodzinie robotniczej w Szczecinie. Po ukończeniu architektury na politechnice w Szczecinie otworzył własną pracownię, którą prowadzi do dzisiaj. Jest również wykładowcą Politechniki Szczecińskiej.
Debiutował w 2000 roku dramatem "Porozmawiajmy o życiu i o śmierci" (druk: "Dialog" nr 12/2000, prapremiera: 2001), jednogłośnie uznanym przez krytykę za utwór dojrzały. W następnych latach na deski sceniczne trafiły "Toksyny" (druk: "Dialog" nr 3/2002, prapremiera: 2002), "Lament" (druk: "Lament i inne sztuki", Biblioteka Miesięcznika Teatr, Warszawa 2003, prapremiera: 2003), "Śmieci" (druk: "Dialog" nr 2-3/2004, prapremiera: 2004), słuchowisko "Autoreverse" (druk: "Dialog" nr 7-8/2005, prapremiera: 2005), napisane wspólnie z Tomaszem Manem "Deszcze" (prapremiera: 2005), "Fotoplastikon" (prapremiera: 2005), "0-1-0" (prapremiera: 2005) oraz "Celebracje" (prapremiera: 2006). Dramaty Bizia były wystawiane w wielu polskich teatrach, w teatrze TV, a także w teatrach w Berlinie i na Węgrzech.
W 2004 roku Bizio zadebiutował jako prozaik tomem "Zresztą latem wszystkie kwiaty są takie piękne", złożonym z trzynastu opowiadań powstałych w latach dziewięćdziesiątych; ich bohaterami są mieszkańcy bloku. "To nie jest książka o blokersach - powiedział Bizio w czasie spotkania z czytelnikami - ale o zwyczajnych ludziach, od gospodyń domowych po biznesmenów, w których życiu bardzo dużo się dzieje". Autor zapowiedział wydanie następnego tomu opowiadań.
Krzysztof Bizio pisze dramaty kameralne; ich akcja toczy się współcześnie. Choć pokazuje mroczną stronę rzeczywistości, nie można zaklasyfikować go do nurtu brutalizmu. Wykształceniu autora dramaty zawdzięczają solidną konstrukcję, którą cenią reżyserzy. Bizio nie buduje konfliktu dramatycznego; jego teksty są zapisem dialogów i monologów, w których tworzy studium charakterów postaci, często ludzi zagubionych. Dramaty szczecińskiego dramatopisarza są dość zgodnie chwalone przez krytyków za wyjątkową sceniczność, wyraziste sylwetki bohaterów i "słuch na rzeczywistość"; zauważają również, że nawet zła inscenizacja nie jest w stanie przesłonić ich literackich i teatralnych walorów. Bizio przyznaje się do inspiracji filmami Roberta Altmana, Krzysztofa Kieślowskiego i Quentina Tarantino.
Za swoją twórczość Krzysztof Bizio otrzymał między innymi wyróżnienie w konkursie programu II Polskiego Radia i Stowarzyszenia ZAiKS na najlepsze słuchowisko radiowe (2004), wyróżnienie za "Śmieci" na II Konkursie Na Napisanie Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Teatr Polski we Wrocławiu i miesięcznik "Dialog", Nagrodę Artystyczną Miasta Szczecina (2005) i nagrodę za oryginalny tekst dramatyczny - "Fotoplastikon" - na VI Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP "Dwa teatry" w Sopocie (2006).
