Autorzy

Trwa wczytywanie

Jerzy Pleśniarowicz

PLEŚNIAROWICZ JERZY (7 I 1920 Jekatierinosław obecnie Dniepropietrowsk - 13 I 1978 Rzeszów), reżyser, kierownik lit. teatru. Był synem Leona P., ekonomisty, i Józefy z Radzikowskich, mężem Blanki z domu Ruszniak. Jeszcze przed ukończeniem w 1938 humanistycznego Gimn. im. Staszica w Lublinie debiutował jako poeta (1937). W 1938 rozpoczął studia polonistyczne na Uniw. Warszawskim. Okres II wojny świat. spędził w Nałęczowie ucząc w tamtejszej szkole rolniczej. Współpracował z BCh. Po wojnie pracował w Lub­linie, m.in. w Resorcie Kultury i Sztuki PKWN, w PR, "Gazecie Lubelskiej", Szkole Instruktorów Teatrów Amatorskich oraz jako asystent reżysera w T. im. Osterwy (1950). W 1950-52 był w Kra­kowie reżyserem w zespole żywego słowa "Czy­telnika", ARTOS-ie, PPIE (tu m.in. reżyserował "Za­bawną historię" i "Matkę" M Gorkiego). Równocześ­nie studiował na Katolickim Uniw. Lub. i Uniw. Jagiell., gdzie ukończył polonistykę w 1952. Od 1 IX 1952 do 10 VI 1974 (do przejścia na eme­ryturę), z przerwą od kwietnia 1954 do maja 1955, był kier. lit. T. Ziemi Rzeszowskiej (od 1957 pn. T. im. Siemaszkowej) w Rzeszowie. Współpracował z rzeszowską rozgłośnią PR. W sez. 1966/67 był równocześnie doradcą lit. T. im. Osterwy w Lub­linie. W 1963 zdał eksternistyczny egzamin reży­serski. W 1963-64 był stypendystą rządu franc. i odbył praktykę reżyserską w Theatre National Populaire w Paryżu. W Rzeszowie przygotował takie przedstawienia, jak: "Dzikusy", "Matka" M. Gorkiego, "Medea", "Antygona", "Chłopcy", "Pięć wieczorów", "Nie­spokojna starość". Przede wszystkim był jednak kry­tykiem lit., poetą i tłumaczem, gł. z literatury ukr., ros., czeskiej i słowackiej. Był założycielem rze­szowskiego Oddziału ZLP.
Bibl.: Almanach 1977/78; Pleśniarowicz: Kartki z dziejów (il.); PSB t. 26 (B. Bal-Kamińska); SWPP seria 2; Gaz. Płd. 1978 nr 17 (J. Bober); Kamena 1977 nr 26, 1978 nr 3; Profile 1977 nr 12 (il.); Prometej 1978 nr 1 (il.); Życie Warsz. 1978 nr 12, 15; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: J. Sienkiewicz: Karyk., rys., repr. Widnokrąg 1974 nr 29; Fot. - ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji