Halina Stecka
STECKA Halina Aniela, właśc. H.A. Staniszewska, 1° v. Gustowska, 2° v. Ciechanowicz (31 I 1913 Warszawa - 17 V 1980 Warszawa), śpiewaczka. Była córką Feliksa Staniszewskiego, stolarza, i Józefy z domu Dy lik, żoną najpierw Ludwika Gustowskiego, potem Jerzego Ciechanowicza. W 1931 ukończyła gimn. w Warszawie i poślubiła L. Gustowskiego, pracownika fabryki czekolady "Fuchs i Synowie". Głos kształciła u W. Brzezińskiego, potem u S. Beliny-Skupiewskiego. Przez dwa lata uczęszczała do Studia Operowego B. Ramułta przy Tow. Opery Narodowej. Debiutowała 29 IX 1934 w T. Wielkim w Warszawie w operze "Eros i Psyche"; została zaangażowana i do 1937 śpiewała na tej scenie szereg drugoplanowych mezzosopranowych partii operowych, np. Marię ("Holender tułacz", 1936) czy Martę ("Straszny dwór", 1936), a także operetkowych. Potem występowała gościnnie w objazdowych przedstawieniach operowych organizowanych przez R. Wragę. W Warszawie śpiewała partię Berty w "Cyruliku sewilskim", wystawionym przez Polską Operę Ludową w T. 8.15 w marcu 1938. Podczas II wojny świat. pracowała w biurze, występowała w kawiarniach, a także w t. jawnych, np. w sez. 1941/42 w T. Miasta Warszawy jako Sylviana ("Wesoła wdówka"), w marcu 1944 w Krak. T. Powszechnym w "Cyruliku sewilskim" (używała wtedy nazwiska Stecka-Gustowska). Pod koniec wojny przebywała na wsi. W 1945 znalazła się w Świnoujściu, gdzie pracowała jako urzędniczka w starostwie. W grudniu 1946 wróciła do Warszawy i do końca sez. 1947/48 była solistką Sceny Muzyczno-Operowej Miejskich T. Dramatycznych; śpiewała m.in. Bertę ("Cyrulik sewilski"), Suzuki ("Madame Butterfly"), Panią Page ("Wesołe kumoszki z Windsoru"), Agnieszkę ("Sprzedana narzeczona"), Marię ("Król włóczęgów"). W 1948-61 należała do zespołu Opery warsz.; śpiewała wiele drobnych partii, takich jak: Filipiewna ("Eugeniusz Oniegin"), Chochlik ("Goplana"), Annina ("Traviata"), Pastuszek ("Tosca"), Laura ("Jolanta"), Guwernantka ("Dama pikowa"), Marta ("Faust").
Bibl.: Almanach 1979/80; Korolewicz-Waydowa; 15 lat Opery w Warszawie; SMP; Kur. Warsz. 1934 nr 268, 1937 nr 22, 1938 nr 83; Pam. Teatr. 1963 z. 1-4 s. 186, 204; Scena i Widownia Warsz. 1948 nr 5 (il.); Życie Warsz. 1980 nr 120; Afisze i programy, IS PAN, MTWarszawa; Akta (tu fot.), ZASP; Rymkiewicz: T. Powszechny. Ikon.: Fot. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
