Osoby

TRZEBIATOWSKI Paweł Marcin Aleksander, właśc. Żmuda-Trzebiatowski (10 I 1912 Berlin - 25 VI 1980 Gdańsk), śpiewak. Był synem Maksy­miliana Żmudy-Trzebiatowskiego i Józefy z Żywickich, mężem Urszuli z Litterskich. Od 1918 uczył się w szkole powszechnej w Berlinie, gdzie ojciec był tramwajarzem. W 1923 rodzina osiedliła się w Kościerzynie. W marcu 1931 uzyskał uprawnienia czeladnika krawieckiego. Od 1927 śpiewał w chórze kościelnym w Kościerzynie, uczył się muzyki u or­ganisty, grywał w orkiestrach dętych. Od 1932 grał w zespole muz. Hotelu Pomorskiego w Kościerzynie. Podczas okupacji niem. utrzymywał się z krawiectwa i muzyki. W 1945-46 przebywał w Berlinie. W 1946-48 pracował w zespołach muzyczno-rozrywko­wych w Kościerzynie, Słupsku, Sławnie, Ustce i Kartuzach. Od 1949 uczył się śpiewu w Studio Ope­rowym w Gdańsku. Od 1 X 1949 był solistą Studia Operowego przy Filharmonii Bałtyckiej, nast. od 1953 do przejścia na emeryturę 14 V 1977 Opery i Filharmonii Bałtyckiej. W 1. siedemdziesiątych podejmował dodatkowe prace w Woj. DK i Zarzą­dzie Stow. Ognisk Artyst. w Gdańsku. Śpiewał ważne i pomniejsze partie basowe takie, jak: Książę Gremin ("Eugeniusz Oniegin"), Skołuba ("Straszny dwór"), Ramfis i Faraon ("Aida"), Angelotti ("Tosca"), Dziemba ("Halka"), Fiorello ("Cyrulik sewilski").
Bibl.: Almanach 1979/80; Jankowski, Misiomy; Państwowa Opera i Filharmonia Bałtycka (w 25-lecie istnienia), Gdańsk 1976 (il.); Afisze, programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Akta, Opera i Filharmonia Bałtycka Gdańsk.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994