Maria Mirska-Zarębina
MIRSKA-ZAREMBINA Maria, właśc. M. Juszczakiewicz, zamężna Szuster (24 III 1879 Kraków - 13 VII 1959 Skolimów), aktorka. Była córką Stanisława i Marii Juszczakiewiczów, siostrą - Julii Niwińskiej, żoną -> Józefa Zaremby (właściwe nazwisko Szuster). Uczyła się w szkole dram. S. Knake-Zawadzkiego w Krakowie i 21 VI 1899 wystąpiła pod nazwiskiem panieńskim na popisie szkolnym w roli Żanetty ("Przechodzień"). W krak. T. Miejskim debiutowała 16 IX 1899 pod pseud. Mirska w roli Marceliny ("Anonimy") i została zaangażowana. W sez. 1900/01 występowała w T. Polskim w Poznaniu, w 1902 w zespole F. Felińskiego w Sosnowcu, w 1904 wT. Ludowym we Lwowie, a od stycznia 1905 u J. Puchniewskiego w Sosnowcu. 5 V 1905 wyszła tam za aktora Józefa Zarembę (właśc. Szustra). Odtąd używała nazwiska Mirska-Zarembina lub Mirska, a niekiedy Zarembina. W lecie 1905 występowała u F. Felińskiego w Lublinie, w lecie 1906 z tym samym zespołem w Ciechocinku, w sez. 1906/07 w T. Ludowym w Krakowie, w sez. 1907/08 u J. Zielińskiego w Kaliszu, w lecie 1908 u F. Felińskiego w Ciechocinku, w sez. 1908/09 u H. Czarneckiego w Płocku i Łomży, w sez. 1910/11 zapewne w T. Miejskim we Lwowie, w 1911 tamże w T. Nowym. Potem prawdopodobnie na dłuższy czas opuściła scenę. W 1920 występowała zapewne w T. Powszechnym w Poznaniu pod nazwiskiem Zarembina. W styczniu 1923 zarejestrowana była na liście ZASP jako bezrobotna. W 1924-27 występowała w T. Miejskim w Grudziądzu, w 1930-34 w T. Miejskim w Toruniu, w sez. 1936/37 w T. Wołyńskim w Łucku. Po II wojnie świat. przebywała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Grała m.in. takie role jak: Ada ("Lekkomyślna siostra"), Żelazna ("Panna Maliczewska"), Dulska ("Moralność pani Dulskiej"), Dorota ("Grube ryby"), Wodziejewska ("Spadkobierca"). Niektóre z podanych tu wiadomości (z 1908-11) nie są pewne i mogą dotyczyć-> Marii Mirskiej.
Bibl.: Olszewski: Z kronik teatr.; Scena i Sztuka 1908 nr 21; Afisze, IS PAN; Akt zgonu nr 12/1959, USC Konstancin-Jeziorna.
Nagrania: Wypowiedź okolicznościowa - Arch. Dok. Mechanicznej.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
