Stanisław Roy
ROY Stanisław, właśc. S. Siwik (9 XI 1894 Jasło - 5 IX 1954 Warszawa), śpiewak, kierownik artystyczny. Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył gimnazjum w Jaśle, a następnie literaturę i filozofię na Uniw. Jagiellońskim. W 1923 rozpoczął pracę jako nauczyciel gimnazjalny w Jaśle, a później w Tarnowie. Śpiewu uczył się u A. Dianniego we Lwowie, G. Giovanniniego w Trieście oraz u B. Wallek-Walewskiego i K. Kniaginina w Krakowie. W 1927 wystąpił po raz pierwszy przed mikrofonem Polskiego Radia w Krakowie. W 1930 przeniósł się do Poznania. Tu pracował w szkolnictwie zawodowym występując równocześnie w T. Wielkim. Debiutował 13 IX 1930 w operetce "Księżniczka czardasza". W operze śpiewał pierwszy raz 25 X tego roku partię Pasterza ("Zamarłe oczy"). W lecie 1931 był na gościnnych występach w Krakowie. Potem występował do 1936 w T. Wielkim w Poznaniu w takich partiach jak: Alvaro ("Siła przeznaczenia"), Franek ("Flis"), Hoffmann ("Opowieści Hoffmanna"), Almaviva ("Cyrulik sewilski"), Cavaradossi ("Tosca"). Wg Z. Laurentowskiego, dysponował "miękkim i szlachetnym w brzmieniu tenorem dramatycznym o szerokiej skali gatunkowej". Potem śpiewał na koncertach w innych miastach Polski. Podczas II wojny świat. przebywał na Węgrzech i prowadził tam pol. chór. W 1945-49 występował w Operze w Poznaniu śpiewając takie partie jak: Radames ("Aida"), Don Jose ("Carmen"), Stefan ("Straszny dwór"), Jontek ("Halka"); w 1949-52 w Operze Warszawskiej. W 1949 był na gościnnych występach w Pradze, Bratysławie, w 1950 w Moskwie i Leningradzie. W 1951 był członkiem jury międzynarodowego konkursu śpiewaczego w Berlinie. Od 1 X 1952 do 31 VIII 1953 zajmował stanowisko kierownika artyst. Państw. Opery we Wrocławiu. Ustąpił ze względu na zły stan zdrowia. Tłumaczył na język pol. libretta oper i operetek, jak np. "Winobranie", "Złoto i kobieta". Napisał sztukę ludową "Grajze gazdo" i komedię "Gospoda przy mlecznej drodze". Publikował teksty widowisk ludowych, jak np. "Gaik", a także podręcznik "Teatr marionetek" (Poznań 1938).
Bibl.: Radio i Świat 1954 nr 44; Teatr 1954 nr 22 (Z. Laurentowski).
Ikon.: Fot. - MTWarszawa.
Nagrania: Arie (Tosca, Aida, Legenda Bałtyku, Carmen, Pajace, Goplana), pieśni - Red. Muz. PR; Audycja radiowa - Arch. Dok. Mechanicznej.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
