Osoby

Mieczysław Salecki (29 VIII 1893 Mienie k. Lipna - 19 VII 1982 Warszawa), śpiewak, pedagog. W 1912 ukończył szkołę średnią w Warszawie, wkrótce został jednym z założycieli Tow. Muz. "Lutnia" przy fabryce zapałek w Błoniu, tam też zaczął pierwsze występy publiczne. W następnych l. odbył studia muz. w Konserwatorium Kijowskim (uk. w 1918), później uczył się śpiewu u Marii Łubkowskiej w Warszawie, występował na koncertach w wielu miastach Polski. W 1924 został przyjęty w poczet adeptów Opery Warsz., pierwszą poważniejszą partią był Leopold ("Żydówka" Halevy'ego). Z zespołem warsz. występował gościnnie w Słonimiu (XII 25) i Kutnie (I 26), śpiewając już m.in. tytułową partię w "Fauście" Gounoda. W tym samym sez. wykonał "Fausta" na scenie lwowskiej. W l. 1926-28 był już solistą Opery Warsz., śpiewał Jontka w "Halce" Moniuszki, Pinkertona w "Madame Butterly" Pucciniego, a w 1927 gościnnie w T. Nowości tytułową partię w "Paganinim" Lehara. Występował na koncertach w Wiedniu, następnie Dreźnie, gdzie pozostał na sez. 1928/29. Stamtąd został zaangażowany do Opery w Brunszwiku (1929-31), a gościnnie koncertował w Berlinie (1930). W l. 1931-32 był solistą Opery w Amsterdamie, w 1932 zaangażowany do Opery Rosyjskiej w Paryżu śpiewał m.in. Dymitra ("Borys Godunow" Musorgskiego), Włodzimierza ("Kniaź Igor" Borodina), Hinduskiego Gościa ("Sadko" Rimskiego-Korsakowa). Po występach w T. Narodowym w Pradze został zaangażowany do Opery w Zurychu (sez. 1934/35), gdzie śpiewał m.in. Jontka w "Halce". W sez. 1935/36 występował w Dusseldorfie, po powrocie do kraju w operze warsz. (1936/37, 1938/39), pozn. i lwow. (sez. 1937/38). W lecie 1938 brał udział w spektaklach Polskiej Opery Ludowej w warsz. Łazienkach, w partii Jontka w "Halce". W swym repertuarze oprócz wymienionych, miał jeszcze następujące partie tenorowe: Nadir ("Poławiacze pereł" Bizeta), Radames ("Aida" Verdiego), Canio ("Pajace" Leoncavalla), Leński ("Eugeniusz Oniegin" Czajkowskiego), Stefan ("Straszny dwór" Moniuszki), Turiddu ("Rycerskość wieśniacza" Mascagniego). Po upadku powstania warsz. został wywieziony do obozu w Niemczech. Po powrocie do kraju przez pierwsze lata występował na licznych koncertach w wielu miastach Polski, następnie poświęcił się wyłącznie pracy pedagogicznej, m.in. w zespole "Mazowsze", w Centralnym Zespole Artystycznym WP. 27 I 74 w sali koncertowej T. Wielkiego w Warszawie odbył się jubileusz 60-lecia jego pracy artystycznej.

Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1981/1982