Osoby

Trwa wczytywanie

Witold Skrzypiński

SKRZYPIŃSKI Witold (2 III 1910 Kraków - 13 X 1971 Warszawa), aktor, śpiewak. Był synem Kazimierza i Julii S., mężem Alicji Olczyk. Ukoń­czył Wydz. Filoz. Uniw. Warszawskiego. Równo­cześnie uczył się gry na fortepianie, sztuki aktorskiej i śpiewu, m.in. u M. Karwowskiej, W. Brzeziń­skiego, a w czasie okupacji u W. Bregy. Od 1931 pisał teksty do pieśni i piosenek, występował na estradach (np. w kwartetach wokalnych), nagrywał płyty, brał udział w audycjach radiowych. W 1938 został zaangażowany do PR. W czasie okupacji niem. występował w kawiarniach, brał udział w koncertach i rewiach. Od lutego 1945 do lipca 1946 należał do zespołu T. Polskiego w Bydgo­szczy. Eksternistyczny egzamin aktorski zdał 26 V 1946. W lipcu i sierpniu 1946 grał w T. Nowym w Poznaniu. Następnie występował: w T. Miejskim w Sosnowcu (sez. 1946/47), Miejskim w Bydgosz­czy (1947-49), Polskim w Bielsku (sez. 1949/50), Ludowym w Warszawie (1950-53), T. Domu Woj­ska Pol. w Warszawie (sez. 1953/54). Później brał udział w różnych imprezach artyst. i występował dorywczo, gł. w t. warsz.: Narodowym (1954), Estrada (1956), Buffo (1957), Sensacji (1958-60), Współczesnym (1962, 1966). Grał m.in.: Goodwilla ("Kariera Artura Ui"), Hrabiego Edgarda ("Wyspa pokoju"), Dobczyńskiego ("Rewizor"), Słoneczko ("We­sele Figara").
Bibl.: Almanach 1971/72; Życie Warsz. 1971 nr 248; Akta (tu fot.), ZASP; Programy, IS PAN.
Ikon.: J. Żebrowski: S. jako Sędzia Nash (Proces Mary Dugan), karyk., rys., repr. Express Wiecz. 1956 nr 270.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji