Osoby

ŚCIWIARSKI, Janusz, Jan (23 VI 1901 Warszawa - 18 X 1957 Łódź), aktor, śpiewak, reżyser. Był synem Wawrzyńca Ś. i Marii z Sadowskich; jako dziewięcio­letni chłopiec występował w balecie WTR, a następnie w amatorskim t. Stowarzyszenia Robotniczo-Chrześcijańskiego w Warszawie. Jednocześnie uczęszczał do szkoły handlowej. W 1915-17 służył w Legionach Pol­skich, w 1918-21 był w wojsku, następnie dostał się do niewoli, skąd zbiegł i wrócił do Polski. Do wybuchu II wojny świat. pracował jako reżyser, aktor i kierow­nik artyst. w różnych t. rewiowych, m.in. w warsz. t. YMCA, t. żołnierskim "Placówka", t. w Dolinie Szwajcarskiej, a także kierował scenami rewiowymi na prowincji. W 1934 kierował t. Mucha w Warszawie, w 1939 t. Variete na Pradze. W tym samym roku ob­chodził jubileusz dwudziestopięciolecia pracy artystycz­nej. W czasie II wojny świat. kierował t. jawnymi, m.in. Niebieski Motyl, Stara Mewa i Figaro, współ­pracował też z t. Melodia, dla którego adaptował sztukę "Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje". Po oswobodze­niu Pragi objął kierownictwo T. Wojskowego przy IV Dywizji im. J. Kilińskiego (1944). Następnie prze­niósł się do Łodzi, gdzie występował w t. Aktualności (1945, był krótko dyr. tego t.), t. Osa (1948-51), T. Małym (1951-53). Był uzdolnionym aktorem charakterystycznym, wy­stępował m.in. w rolach: Jupitera ("Orfeusz w piekle"), Negusa ("Wesoła wdówka"), Pysella ("Czarodziej znad Nilu"). Jako kierownik artyst. t. rewiowych i autor tekstów (piosenek, skeczów i wodewilów) miał gorszą opinię; S. Marczak-Oborski nazwał go "czołowym przedstawicielem agresywnej szmiry". Grał w filmach polskich.
Bibl.: Łoza: Czy wiesz II; Kaszyński: Teatr łódz.; Marczak-Oborski: Teatr czasu wojny; Sempoliński: Wielcy artyści; Dz. lódz. 1957 nr 249; Express ilustr. 1957 nr 250, 252; Glos rob. 1957 nr 250; Pam. teatr. 1963 z. 1-4 s. 173, 189, 190, 192, 202, 203.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa.
Film.: 1949 - Czarci Żleb; 1950 - Dwie brygady, Pierwszy start; 1952 - Młodość Chopina; 1953 - Celuloza; 1954 - Pokolenie; 1955 - Podhale w ogniu.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973