Stanisława Gajewska
Stanisława Gajewska - Brzozowska (26 III 1886 Warszawa - 14 II 1983 Skolimów), tancerka, aktorka. Tańca uczyła się pod kier. Wacława Adlera. W l. 1900-03 brała udział w przedstawieniach Opery Warszawskiej, od 1903 występowała w Lublinie, początkowo jako tancerka i wodewilistka, w nast. l. w Kaliszu (1908), Płocku, Lublinie, Wilnie (sez. 1912/13). W l. 1914-24 w t. warsz., m. in. w T. Współczesnym przy Mokotowskiej (sez. 1915/16), T. Powszechnym przy Chłodnej (1920 -23), gdzie grała np. Barbarę ("Gwałtu, co się dzieje" Fredry), tytułową rolę w "Nitouche" Hervs'go, w T. Praskim (sez. 1923/24). w T. Popularnym przy Wolskiej (sez. 1924/25), następnie w l. 1925-26 w zespołach objazdowych, w lecie 1926 w T. Miejskim w Łodzi, w l. 1926-30 tamże w T. Popularnym, w sez. 1930/31 w łódź. t. rewiowych ("Bajka", "Dobry Wieczór"), w sez. 1931/32 w T. Polskim w Sosnowcu, w l. 1932-39 związana, była z objazdowymi zespołami Haliny Starskiej, potem Edwarda Stryckiego, z którym kontynuowała współpracę również po wojnie: początkowo występowała z jego t. objazdowym na terenie woj. szczecińskiego, łódzkiego, poznańskiego, rzeszowskiego, lubelskiego (1945), następnie grała pod dyr. Stryckiego w półamatorskim T. Domu Żołnierza w Koszalinie (sez. 1945/46), potem tamże w T. Objazdowym i Miejskim (do 1949), gdzie reżyserowała Trasę Barnasia. W l. 1949-64 była aktorką T. Wybrzeże w Gdańsku. Grała m. in. Ciotkę Agafii ("Ożenek" Gogola), Tadrachową ("Moralność pani Dulskiej" Zapolskiej), Żebraczkę ("Dom Bernardy" Alba Lorki), Służącą ("Dom kobiet" Nałkowskiej). 28 VI 53 na scenie T. Kameralnego w Sopocie obchodziła 50-lecie pracy art. w roli Mroczyńskiej ("Szczęście Frania" Perzyńskiego), a w 1962 - 60-lecie. Wkrótce po przejściu na emeryturę zamieszkała w schronisku aktorów w Skolimowie (1965).
Źródło: Almanach sceny polskiej 1982/83. Tom XXIV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.
