Osoby

Trwa wczytywanie

Henryk Modrzewski

MODRZEWSKI Henryk, właśc. H. Zasacki (12 V 1897 Kańczuga k. Przeworska - 4 X 1965 Łódź), aktor, re­żyser. Był synem Stanisława i Katarzyny Zasackich. Uczył się w gimn. w Brodach, maturę uzyskał w Kra­kowie. Od 1919 statystował w T. im. Słowackiego w Krakowie, a po ukończeniu krak. Szkoły Dramatycznej został zaangażowany do tego t. i w sez. 1922-23 grał m.in. role Dzwonnika ("Klątwa"), Dziada ("Wesele"), Star­ca ("Legion"). W sez. 1923/24 występował w warsz. T. Reduta, m.in. w roli Wicherkowskiego ("Dom otwarty"), w sez. 1924/25 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1925-28 w T. Reduta w Wilnie i w objazdach (z przer­wami), w sez. 1928/29 w T. Miejskim we Lwowie, m.in. w takich rolach jak: Jerzy Talbot ("Maria Stuart" F. Schil­lera), Kazimierz Pułaski ("Ksiądz Marek"), Flawiusz ("Kwadratura koła"), Herbert Price ("Pociąg widmo"), Rene ("Poławiacz cieni"). W 1931-35 grał w T. im. Słowackiego w Krakowie. W 1935 uzyskał na Uniw. Jana Kazimie­rza we Lwowie stopień doktora filozofii. W 1935-36 występował w T. Reduta w Warszawie i w objazdach. Wg H. Małkowskiej był "jednym z ludzi najgłębiej oddanych idei Reduty". W 1936-39 grał w T. Malickiej w Warszawie. W tym czasie uczęszczał na wydział re­żyserski PIST w Warszawie. W czasie okupacji praco­wał jako robotnik. Po zakończeniu II wojny świat. wy­stępował w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1945/46 w T. Wojska Polskiego w Łodzi, 1946-49 w Krakowie w T. im. Słowackiego i T. Młodego Widza. Od 1949 do koń­ca życia grał w T. im. Jaracza w Łodzi, gdzie był też wykładowcą na wydziale aktorskim Państw. Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej. 15 II 1964 obchodził ju­bileusz czterdziestolecia pracy grając rolę Kardynała Marcanovy ("Malatesta"). Powojenne jego role to m.in. Kieniewicz ("Uciekła mi przepióreczka"), Dyndalski ("Zem­sta"), Malvolio ("Wieczór Trzech Króli"), Sorin ("Mewa"), Pietruszkow ("Żywy trup"), Prymas i Starzec ("Kordian"), Kuźmicz ("Trzecia patetyczna"), Wyduś ("Sędzia w po­trzasku"). Grał także w filmach. Napisał pracę "Kon­strukcja formy dramatycznej" (Łódź 1949).
Bibl.: Almanach 1965/66; Listy Osterwy; O zespole Reduty 1919-1939, Warszawa 1970 s. 129-132 (wspomnienie H. Mał­kowskiej); Simon; Spis przedstawień Reduty; Dz. łódz. 1964 nr 40, 1965 nr 238; Express ilustr. 1964 nr 39, 1965 nr 249; Glos rob. 1964 nr 38, 1965 nr 237; Odgłosy 1964 nr 7 (il.); Teatr 1966 nr 1; Tyg. powsz. 1965 nr 50; Afisze, IS PAN; Akta SPATiF.
Ikon.; Fot. w rolach - MTWarszawa.
Film.: 1961 -Dwaj panowie N.; 1962 - O dwóch takich, co ukradli księżyc; 1963 -Dwa żebra Adama, Smarkula.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

3 zdjęcia w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji