Osoby

Sławomir Lindner (8 V 1913 Koło, woj. poznańskie - 18 III 1982 Warszawa), aktor, reżyser, pedagog. Absolwent Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmie, oficer 55 Pułku Piechoty, obrońca Helu w 1939. 2 X t.r. po kapitulacji dostał się do niewoli. W oflagu II c w Woldenbergu uczestniczył w jenieckim życiu teatralnym. Był aktorem, tancerzem, a także modelatorem i inspicjentem. Po powrocie do kraju zaangażowany na stanowisko baletmistrza i kier. piast, w Centralnym Domu Żołnierza w Warszawie. Od 1946 zdemobilizowany na własną prośbę, występował na scenach warsz., początkowo w zespole T. MO "Studio". W 1947 uzyskał pełne kwalifikacje aktorskie i został zaangażowany do zespołu Miejskich T. Dramatycznych, równocześnie podjął pracę pedagogiczną w Państw. Liceum Techniki Teatralnej (modelarstwo, tańce ludowe, szermierka). Od 1949 pracował w T. Nowym jako aktor i asystent reżysera. W 1950 przeszedł do zespołu T. Nowej Warszawy w charakterze aktora i kier. plastycznego, od tegoż r. wykładał w warsz. PWST szermierkę. W sez. 1951/52 grał w Ludowym T. Muzycznym, 1952-54 w T. Syrena, w sez. 1954/55 w T. Komedii Muzycznej, od sez. 1955/56 grał i reżyserował w Operetce Warsz., m.in. "Księżniczkę Czardasza" Kalmana, "Zemstę nietoperza" Straussa (z Ludwikiem René), "Bal z Fanfanem" Gaczka, "Mam'zelle Nitouche" Hervé (z Oldřichem Novym). W l. 1962-66 występował w T. Polskim, 1986-31 I 72 w T. Klasycznym, 1 II 72 - 73 w T. Studio, 1973-78 w T. Ludowym, od 21 X 74 pn. T. Nowy. 1 IX 78 przeszedł na emeryturę. Ostatnio współpracował z T. Kwadrat. Grał m.in. Kapitana Monti ("Rewolwer" Fredry), Periplektomenusa ("Żołnierz Samochwał" Plauta), Hr. d'Albafiorita ("Mirandolina" Goldoniego), Generała ("Dama od Maxima" Feydeau), Kwaska ("Wiele hałasu o nic" Szekspira), Nerona ("Kajus Cezar Kaligula" Rostworowskiego), Vigora ("Witkacy" Szajny). Do wielu spektakli opracowywał plastykę ruchu scenicznego, układy taneczne, szermierkę i technikę walk.

Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1981/1982