Osoby

STOOR Mieczysław Tadeusz (5 IX 1929 Boja­nowo k. Rawicza - 5 X 1973 Kraśnik Lubelski), aktor. Był synem Piotra S., robotnika kolejowego i rolnika, i Stanisławy z Kudełków, mężem Barbary ze Swinarskich (ślub 26 XII 1959). W 1949 zdał maturę w Górze Śląskiej i rozpoczął studia w PWSA w Łodzi. W lecie i na jesieni 1950, jako student, grał w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, m.in. rolę tyt. w "Głupim Jakubie". W 1953 uzyskał dyplom PWSA i zaangażował się do T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie. Od sez. 1954/55 pracował w t. warsz.: od września 1954 do lutego 1955 w T. Ludowym, od marca 1955 do końca sez. 1969/70 w T. Domu Wojska Pol. (od 1957 pn. Dramatyczny) i od sez. 1970/71 do końca życia w Polskim. Grywał także gościnnie w T. Współczesnym (1959) i Ateneum (1967). Był jednym z współtwórców i aktorów ka­baretu Koń (T. Dramatyczny, 1958). Zapowiadane w programach T. Eref z Krakowa jego występy z monodramem "Klatka", nie zostały zrealizowane. Od debiutu w 1952 (Marek w "Piątce z ulicy Barskiej"), grał w ok. sześćdziesięciu filmach pol., dzięki cze­mu osiągnął znaczną popularność. Był także akto­rem telew. i estradowym (m.in. postać Wawrzków Ignaca w wieloletnim cyklu monologów i dialogów J. Ofierskiego o sołtysie Kierdziołku). Zmarł pod­czas realizacji filmu "Gniazdo", we śnie, na skutek zaczadzenia.
Warunki zewnętrzne (mocno zbudowany, choć nie otyły, o nieregularnych, grubych rysach, rudy), scen. temperament i vis comica predestynowały go przede wszystkim do ról charakterystycznych, często ko­mediowych. Grywał z powodzeniem tzw. mocne charaktery i postaci ludowe. Rysował je kreską zdecydowaną, ale nie grubą, podporządkowując te­chniczne, zewnętrzne środki wyrazu, ludzkiej pra­wdzie granych postaci. Bywał rubaszny i brutalny, ale potrafił nawet charakterom zdecydowanie nega­tywnym przydać wdzięku i ciepła. Ważniejsze role to: Pawka Korczagin ("Jak hartowała się stal", 1953), Świstak ("Fircyk w zalotach", 1954); w T. Dramatycz­nym: Matti ("Pan Puntila i jego sługa Matti"), Ka­pitan ("Indyk"), Fortynbras ("Hamlet"), On ("Drugi po­kój"), w T. Ateneum: Kokol ("Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata...", 1967); w T. Polskim: Płytek ("Wesołe kumoszki z Windsoru"), Aleksy ("Tragedia optymistyczna"), Grzegorz ("Klik-klak") - "łączący ju­nacką galanterię z odrobiną zupactwa, wdzięk i głupotę, naiwność z dojrzałością starego lowelasa" (A. Hausbrandt), a zarazem "śmieszny, ze znako­micie podchwyconymi i z dyskrecją podanymi ry­sami charakterystycznymi, przy tym bardzo ciepło zagrany" (A. Grodzicki).
Bibl.: Almanach 1973/74; Fik: 35 sezonów; Hist. filmu t. 4, 5; Kaszyński: Teatralia; T. Dramatyczny w Warszawie (il.); Express Wiecz. 1972 nr 168 (A. Hausbrandt); Film 1973 nr 38 (il); Kur. Pol. 1973 nr 100 (il.); Nowiny Rzesz. 1953 nr 194 (il.), 1973 nr 282 (il.); Sztandar Mło­dych 1973 nr 241 (il.); Życie Warsz. 1972 nr 167 (A. Gro­dzicki), 1973 nr 240, 241; Afisze, programy, wycinki pra­sowe, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: J. Żebrowski: S. jako Prohazka (Szwejk), karyk., rys., repr. Express Wiecz. 1957 nr 66; Fot. - IS PAN.
Film.: 1954 - Piątka z ulicy Barskiej (f.); 1955 - Opo­wieść atlantycka (f.); 1957 - Pożegnanie z diabłem (f.), Ziemia (f.); 1958 - Król Maciuś I (f.); 1960 - Krzyżacy (f.), Zobaczymy się w niedzielę (f.); 1961 - Historia współczesna (f.), Świadectwo urodzenia (f.); 1963 - Wiel­ka, większa i największa (f.); 1964 - Giuseppe w War­szawie (f.), Mój drugi ożenek (f.), Pierwszy dzień wolności (f.), Ranny w lesie (f.); 1965 - Podziemny front, odc. Poste-restante i Ostatni pojedynek (s.tv), Sam pośród miasta (f.); 1966 - Don Gabriel (f.), Miejsce dla jednego (f.), Stawka większa niż życie (s.tv), Zawsze w niedzielę (f.j; 1967 - Chudy i inni (f.), Stajnia na SaWatorze (f.), The Night of the Generals - Noc generałów (f. prod. ang.-franc), Wenus z Ille (tv), Westerplatte (f.), Zwariowana noc (f.); 1968 - Hasło "Korn" (f.), Wilcze echa (f.); 1969 - Mistrz tańca (tv), Wniebowstąpienie (f.); 1970 - Brze­zina (f.), Jak rozpętałem II wojnę światową, cz. I (f.), Jarzębina czerwona (f.), Krajobraz po bitwie (f.), Nowy (f.), W każdą pogodę (tv); 1971 - Doktor Ewa (s.tv), Milion za Laurę (f.), Południk zero (f.), Wiktoryna (tv); 1972 - Bolesław Śmiały (f.), Skarb trzech łotrów (tv); 1973 - Rzetelny trud (d.), Wesele (f.); Fragm. kronik i materiałów film. z 1961-71, Arch. WFD; Materiały-Archiwum TV Warszawa.
Nagrania: Role - Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994