Kalendarium

Warszawa, Teatr Studio: premiera Majakowskiego w inscenizacji Józefa Szajny z muzyką Zygmunta Koniecznego. Spośród obsady recenzenci zwrócili uwagę szczególnie na rolę Wiesława Drzewicza (Obcy), a ponadto Ireny Jun (Matki), Anny Milewskiej (Wdowy) i Heleny Norowicz (Aktywistka). Scenariusz widowiska zawierał fragmenty Łaźni i Pluskwy oraz wiersze Majakowskiego.

Niebieski horyzont tną piramidy z ażurowych krzeseł, poeta fruwa na pokracznej miotle-łopacie, w czerwo­ne niebo wstępuje kościotrupi szkie­let; aktorzy kryją się w pomarańczowo-czarnych kombinezonach, a wy­miar niezwykłości nadają im symbo­liczne rekwizyty, pstrzące kostium – karabiny, kostury, łańcuchy. Wszyst­ko to przaśne, zbrudzone, zmięte, po­kraczne. Ton plastyki współbrzmi z gniewnym słowem poety, uskrzydla je też nastrojowa muzyka Zygmunta Koniecznego.

 

Zespół aktorski, jak to już u Szajny zazwyczaj bywa, pracuje ofiarnie, ale bez okazji dla osobistej satysfakcji. Wyjątek uczynił reżyser dla Wiesława Drzewicza, który w roli Obcego (Naczdyrdupsa) mógł popisać się komedio­wą soczystością gry, w błyskotliwych fragmentach Łaźni wręcz dominując całość obrazu. Partnerowała Drzewiczowi z perwersyjną nieco figlarnością Helena Norowicz jako Aktywistka. Aktywna aż po smakowity pół strip-tease!

(Witold Filler, Zwycięstwo i śmierć poety, „Express Wieczorny” 1978, nr 53)