14 grudnia 1990
Zmarł Friedrich Dürrenmatt
W Neuchatel zmarł szwajcarski dramatopisarz, prozaik, eseista i reżyser Friedrich Dürrenmatt (ur. 5 stycznia 1921).
Do najbardziej znanych jego sztuk należą m.in.: Romulus Wielki (1948), Wizyta starszej pani (1956), Fizycy (1962), Play Strindberg (1968). W rozważaniach teoretycznych podkreślał, że problemy człowieka XX wieku można wyrazić tylko w fromie tragikomedii (zob. F. Dürrenmatt, Problemy teatru, tł. W. Wirpsza, „Dialog” 1961, nr 9).
„Dürrenmatt na kilka lat przed Beckettem i Ionesco wybrał słowo grotesk na określenie typowego dla siebie świadomego prowokowania obrazami scenicznymi. Zdecydował się także nie zamieniać słowa «groteska» na «absurd». Absurd zakłada brak celu w życiu, tymczasem groteska, bliższa ekspresjonizmowi, ustanawia pewien sposób normalności jako punkt wyjścia. (...) Eksperymenty Dürrenmatta wyrastają bez wątpienia z poczucia wolności, jakie w świecie podzielonym ideologiami zapewniało mu obywatelstwo neutralnej Szwajcarii. Nie czuł żadnej potrzeby przestrzegania jednej teorii lub okreslonego stylu, gdyż wierzył w wielość dramatycznych konwencji. Sukces przyniosły mu właśnie nieograniczone eksperymenty z reakcjami publiczności i, nieco później, testowanie teatralnych gier w stylu Wedekinda, Pirandella i Wildera” (J.L. Styan, Współczesny dramat w teorii i współczesnej praktyce, Wrocław 1997, s.433-435).
Wybór dramatów Friedricha Dürrenmatta ukazał się po polsku w tomie Teatr (Warszawa 1972), obejmującym sztuki: Romulus Wielki, Anioł zstąpił do Babilonu, Wizyta starszej pani, Fizycy, Anabaptyści,
oraz słuchowiska radiowe: Proces o cień osła, Rozmowa z człowiekiem, którym się gardzi, Stranitzky i bohater narodowy, Akcja „Wega”.
Rafał Węgrzyniak, Red.
