4 lutego 1815
Ponowne otwarcie Szkoły Dramatycznej
Warszawa: ponowne otwarcie Szkoły Dramatycznej, z nowym kierownictwem (Ludwik Osiński) i częściowo zmienionym programem. Prowadzenie „Dramatyki praktycznej”, po ustąpieniu Bogusławskiego, powierzono Bonawenturze Kudliczowi.
Uroczystości inauguracyjne uświetnili swą obecnością m. in. książę Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki, członek Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego, późniejszy minister skarbu Królestwa Polskiego i Stanisław Staszic, radca stanu Księstwa Warszawskiego, późniejszy wiceminister oświaty Królestwa Polskiego. W okolicznościowych przemówieniach Józef Lipiński, Prezes Dyrekcji Rządowej Teatru Narodowego i, zwłaszcza, Ludwik Osiński podkreślali konieczność odejścia od modnych ostatnio dram i melodram na korzyść regularnych, klasycystycznych dramatów.
Była to jedna z zapowiedzi wprowadzenia tzw. ostrego kursu w działalności teatralnej, na straży którego niebawem stanęli członkowie niejawnego Towarzystwa Iksów (m. in. z Feliksem Czackim, Józefem Lipińskim, Adamem Matuszewiczem, Franciszkiem Morawskim i Julianem Ursynem Niemcewiczem).
Marek Piekut