25 marca 1941
Opowieść o Bartoszu Głowackim Wandy Wasilewskiej w okupowanym Lwowie
Lwów: prapremiera Opowieści o Bartoszu Głowackim „sztuki w 7 obrazach” Wandy Wasilewskiej w reżyserii Władysława Krasnowieckiego grającego też Szujskiego, scenografii Władysława Daszewskiego, z Lechem Madalińskim w roli tytułowej w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie.
Dramat pomyślany został jako rewizja i dalszy ciąg Kościuszki pod Racławicami Władysława L. Anczyca. Chłop Bartosz Głowacki, który zdobył rozgłos w insurekcji kościuszkowskiej, po ostatecznym rozbiorze Polski z rezerwą traktował Legiony stworzone we Włoszech przez generała Henryka Dąbrowskiego, bo miał świadomość, że walczą one w interesie szlachty. Napisana dla teatru lwowskiego działającego pod okupacją sowiecką sztuka w podtekście odnosiła się bowiem do armii polskiej odradzającej się na zachodzie Europy pod dowództwem generała Władysława Sikorskiego i dlatego wzbudziła zastrzeżenia w zespole. Spektakl odegrano 21 razy.
Rafał Węgrzyniak