Autor: Agnieszka Marszałek
sztankiet
(ang. stage barrel, niem. Gestänge)
Rodzaj podnośnika: gruby pręt metalowy, umocowany poziomo na linach w nadsceniu, na którym zawieszane są dekoracje teatralne.
Stosuje się systemy wielu, często połączonych między sobą sztankietów, umożliwiających montaż, podwieszanie na regulowanej wysokości (opuszczanie i podnoszenie) elementów dekoracji lub świateł (sztankiet oświetleniowy). Liny utrzymujące dekoracje lub reflektory przechodzą przez zestawy bloków i obciążone są przeciwwagami (kontrwagami), dzięki czemu możliwe jest płynne podnoszenie i opuszczanie ciężkich elementów dekoracji. Dla bezpieczeństwa i uniknięcia samoczynnego opadania dekoracji mechanizm unieruchamiano za pomocą zacisków, zakładanych na liny utrzymujące sztankiety. W dzisiejszych teatrach stosuje się olinowanie sztankietów z napędem elektrycznym.
Inne nazwy: wyciąg, cug.
Teatr Polski w Bielsku-Białej wg współczesnego szkicu technicznego, opr. J.L.
Bibliografia
- Cegieła, Anna: Polskie słownictwo teatralne 1765–1965, Wrocław 1992;
- Brzozowski, Stefan: Oświetlenie, dźwięk, dekoracje: techniczny warsztat teatralny, Warszawa 1976;
- Glossary of the Theatre in English, French, Italian and German, compiled and arranged by Karin R. M. Band-Kuzmany, Amsterdam – London – New York 1969.
