Autor: Agnieszka Marszałek
przecięcie
(ang. cut cloth; niem. Durchschnitt, Bogen)
Element dekoracji malowanej na płótnie, zwisający ze sznurowni. Przecięcia to płócienne łuki wycięte w kształt drzew splatających się gałęziami albo łączące w górze formy architektoniczne.
Kilka przecięć, zawieszonych jedno za drugim na różnej głębokości sceny, tworzyło scenerię o urozmaiconej linii, wieloplanową. Dzięki asymetrycznemu układowi lepiej niż wcześniej stosowane dekoracje kulisowe imitowały wrażenie głębi lub optycznie powiększały odległość. Obraz sceniczny powstawał z pomnożenia planów sceny uformowanych z przecięć z tyłu zamykał go prospekt, przed którym czasami ustawiano ferm, czyli rodzaj zastawki. Stosowanie przecięć rozpowszechniło się około połowy XIX w.
Bibliografia
- Cegieła, Anna: Polskie słownictwo teatralne 1765–1965, Wrocław 1992;
- Frankowska, Bożena: Encyklopedia teatru polskiego, Warszawa 2003;
- Glossary of the Theatre in English, French, Italian and German, compiled and arranged by Karin R. M. Band-Kuzmany, Amsterdam – London – New York 1969;
- Raszewski, Zbigniew: Przedmowa, [w:] Marie-Antoinette Allevy-Viala, Inscenizacja romantyczna we Francji, przeł. Wojciech Natanson, Warszawa 1958.
