Autorzy

Urodziła się w Jeleniej Górze (1995), gdzie pracuje w tamtejszym Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida na stanowisku dramaturga. Studentka wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pisze o teatrze i dla teatru, m.in. do magazynu dla dzieci i rodziców „Fika”. Uczestniczka licznych międzynarodowych warsztatów teatralnych, w tym z zakresu creative writing, oraz współpracowniczka wielu międzynarodowych festiwali.

Swoje pierwsze dramaturgiczne szlify zdobywałą pod okiem Artura Pałygi podczas Szkoły Pisania w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Jej tekst Wytrzymaj jeszcze chwilę zdobył nagrodę główną w konkursie Nowy Wymiar Kultury oraz miał dwa czytania performatywne na Festiwalu Prapremier 2013 w Bydgoszczy i w Teatrze Barakah w ramach Dramatorium.

Jest również autorką sztuk Wszyscy wyjechali umierać gdzieś indziej oraz A puch zapcha im gardła, którego czytanie performatywne w reżyserii Julii Mark zostało zrealizowane w ramach Festiwalu Prapremier 2014 w Bydgoszczy, a także zostało opublikowane w miesięczniku „Dialog”. Była odpowiedzialna za dramaturgię spektaklu Karskiego Historia Nieprawdziwa Szymona Bogacza w reżyserii Julii Mark w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.

Wraz z Szymonem Bogaczem napisała jeden z odcinków słuchowiska teatralnego Słuchaj! – Jasiek i… wirus dla Wrocławskiego Teatru Lalek, a także dramaty Cudownie, Wundervoll, Úžasny, Klara Zach. Rekonstrukcja, Dietl. Osiem scen obrazujących i tekst Nocami i dniami będę tęsknić za Tobą, który zrealizowali wspólnie z Julią Mark w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej (na podstawie Nocy i dni Marii Dąbrowskiej).

Kontakt w sprawie praw autorskich: szymonbogacz@wp.pl lub buckozuzanna@gmail.com

Omówienia tekstów

• A puch zapcha im gardła

  obsada: 1K, 6M + tłum zbieraczy + tłum zbieraczek + tłum dzieci

  gatunek: dramat

  Co wiedzą ludzie o Morzu Aralskim, gdzie jedna katastrofa daje narodziny kolejnej? Czy nie ma już odwrotu? Na świat przychodzi dziecko-kaleka, które nie będzie mogło wypełniać przeznaczonej mu roli. Czy jednostkowa tragedia będzie mogła cokolwiek zmienić? Kłębek bawełny w świecie dramatu (co do czasu i miejsca nieokreślonym) jest swoistym symbolem narodowym, obiektem niespełnionych aspiracji i frustracji. Właściciel pola bawełny, by podnieść efektywność pracy, proponuje badania nad pozbawionym nóg synem Rustama. Oksana, żona Rustama, uznaje, że synek jako kaleka może stać się pożyteczny, jeśli uczynią z niego cyrkowca. Sztuka, napisana w duchu dramaturgii Georga Büchnera, konfrontuje nas z obcym, nieznanym światem. Tekst Zuzanny Bućko opowiada o jednej z licznych, z pozoru mało znaczących sytuacji, które przepadają w zalewie informacji medialnych. Bohater (Rustam), jedyny świadomy wśród szarej masy, wie, że szczęście i spokój nie nadejdą – ani dla niego, ani dla żony czy syna. Jak długo można żyć w toksycznej stagnacji, która okazuje się nieobliczalnym amokiem?
  (Źródło omówienia: www.adit.art.pl)
   

• Cudownie, Wundervoll, Úžasny

  Autorzy: Vojtěch Bárta, Szymon Bogacz, Zuzanna Bućko, Stefanie Witzlsperger

  Historia grupy ludzi trzech narodowości, którzy w pewnej firmie – korporacji specjalizującej się w sprzedaży wszystkiego – zakupili… cud. Wyczekujący (na tajemniczym przystanku autobusowym pośrodku pustej, zielonej łąki) na swój produkt niecierpliwią się, cud nie nadchodzi, a napięcia pomiędzy bohaterami narastają. Co z tego wyniknie? Mieszanka dobrego czeskiego humoru, niemieckiej perfekcji i polskiego… szaleństwa.
   

• Dietl. Osiem scen obrazujących

  Autorzy: Zuzanna Bućko i Szymon Bogacz

  Co by było gdyby wyobraźnią współczesnych krakowian zawładnął nikt inny, a sam, nieco zapomniany już Józef Dietl? Gdyby w szale uwielbienia dla tej wielkiej postaci grupa wybrańców rozpoczęła poszukiwania zagubionego manuskryptu mitycznego Prezydenta? Dietl. Osiem scen obrazujących to świat, w którym dawne krakowskie legendy przeplatają się ze współczesnymi krakowskimi anegdotami. Świat, w którym tylko sam Józef Dietl, biorąc sprawy w swoje ręce, uporządkuje to szaleństwo, jak to miał w zwyczaju, w swój kontrowersyjny, nowatorski czy wręcz dyktatorski sposób!



• Hanno Reitsch kochamy Cię!/nienawidzimy Cię!

  Autorzy: Zuzanna Bućko i Szymon Bogacz

  Hanna Reitsch – jeleniogórzanka, genialny pilot-oblatywacz (patrz: pilotka-oblatywaczka), wielokrotna rekordzistka, nazistka, kobieta, patriotka, polska antybohaterka, niemiecka bohaterka.
  Hanno Reitsch kochamy Cię!/nienawidzimy Cię! – tytuł nie w smak jeleniogórskim władzom, musical o zabarwieniu nieco faszystowskim, historia powrotu Hanny Reitsch do powojennej Jeleniej Góry, która nigdy się nie wydarzyła, odwieczna walka dobra ze złem, gdzie dobro okazuje się złem, a zło dobrem oraz, a może przede wszystkim – prawdziwy lot w kosmos!
  Czy geniusz usprawiedliwia wiarę w tyranię? Czy można wybaczyć (niezbyt wiarygodny) brak świadomości? Przecież dziś lecąc samolotem na wakacje powinniśmy być wdzięczni Hannie Reitsch. To m.in. dzięki niej faszystowskie Niemcy doskonaliły swoje osiągnięcia w dziedzinie lotnictwa, a współczesne lotnictwo (i nie tylko) wciąż czerpie z tego garściami. Wojna niszczyła, ale i tworzyła. Napędzała takich ludzi jak Hanna do zdobywania nowych osiągnięć, bicia rekordów, szukania granic swoich możliwości. A więc czy jej pasję należy potępić? Czy potrafimy spojrzeć na wojnę oczami tej genialnej pilotki, dla której jedyną szansą rozwoju była wojna i pasja, w którą prawdziwie wierzyła?




• Klara Zach. Rekonstrukcja

  Autorzy: Zuzanna Bućko i Szymon Bogacz

  Sztuka powstała z myśli „co by było, gdyby o historii Klary pamiętali wszyscy?”. Co by było, gdyby domniemany gwałt sprzed niemal siedmiuset lat był historią łączącą dwa narody – Polaków oraz Węgrów – w wiecznym sporze. Czy Klara uwiodła niewinnego Kazimierza? A może to on zgwałcił jedną z dwórek swojej siostry (królowej Węgier), a wydarzenia, które po tym nastąpiły, przybrały zupełnie nieoczekiwany obrót z tragicznym czy wręcz makabrycznym finałem (dwórce, przepięknej Klarze Zach, odcięto nos, wargi i palce obu rąk)? W tym wszystkim pojawia się jeszcze wątek polityczny, wątek ojca Klary, magnata Felicjana, który po (także domniemanym) zamachu na króla Węgier zostaje zamordowany wraz z całą rodziną. W tej sztuce te pytania są wciąż żywe. Fakt domniemanego romansu/gwałtu wciąż fascynuje współczesnych, którzy debatują na jej temat w telewizji, próbują zrekonstruować średniowieczną rzeczywistość czy w popularnym programie telewizyjnym ujawniają swoje potencjalne pokrewieństwo z prawdopodobnym potomkiem Klary i Kazimierza. Klara Zach. Rekonstrukcja to obraz społeczeństwa, które bardziej niż swoją rzeczywistością żyje odległymi o setki lat mitami. Społeczeństwa, dla którego ważniejsze niż tragedia bliskiej osoby jest spór o tragedię, która mogła się nigdy nie wydarzyć. Społeczeństwa, którego fundamentem jest (prawdziwa lub fałszywa) pamięć.
  Realizacja: czytanie w Czytelni Dramatu w Centrum Kultury w Lublinie, reż. Julia Mark, 28 kwietnia 2015.
   

• Nocami i dniami będę tęsknić za Tobą

  Autorzy: Zuzanna Bućko i Szymon Bogacz

  Sztuka jest pewnego rodzaju współczesną rekonstrukcją. Nie jest to jednak w żadnym wypadku rekonstrukcja powieści Marii Dąbrowskiej czy serialu Jerzego Antczaka. To próba rekonstrukcji naszych narodowych tęsknot, westchnień i sentymentu do historii tak bardzo nam dziś obcych.
  Dlaczego wciąż do nich wracamy nie ucząc się na popełnionych przez naszych przodków błędach? Dlaczego wracamy, ale jedynie po to, by mogły nam się zaszklić oczy? Bo tamten świat wydaje nam się piękny pięknem, które nawet najbardziej okrutne sytuacje i emocje potrafi upiększyć, ukazać jako warte westchnienia.
  Nocami i dniami będę tęsknić za Tobą to utwór, w którym autorzy pokazują, że tęsknimy dziś do czegoś mitycznego, do czegoś, czego już nie jesteśmy sobie w stanie wyobrazić, bo nikt już bezpośrednio tamtych czasów nie może nam opowiedzieć. Bo zostały zmitologizowane przez literaturę. Literaturę, której właściwie już się nie czyta, ale jedynie pamięta i wspomina.