Dubravka Ugrešić
UGREŠIĆ Dubravka
(ur. 27 marca 1949, Kutino, Chorwacja)
Pisarka i eseistka. Z wykształcenia jest literaturoznawczynią. Przez dwadzieścia lat pracowała w Instytucie Teorii Literatury na uniwersytecie w Zagrzebiu. Specjalizowała się w literaturze rosyjskiej: opublikowała tom szkiców o literaturze rosyjskiej "Nova ruska proza" (1980) i "Antologię alternatywnej prozy rosyjskiej" (1988). Jako jedna z pierwszych, w wypowiedziach dla prasy krajowej i zagranicznej, prezentowała krytyczne stanowisko wobec chorwackiej polityki "zacieśniania horyzontów" i przyznawała się do niewybaczalnej "jugonostalgii". Wskutek nasilającej się nagonki prasowej zrezygnowała w 1993 roku z pracy na Uniwersytecie Zagrzebskim i wyjechała za granicę, najpierw do Holandii, a następnie do Stanów Zjednoczonych.
Dorobek pisarki przed wyjazdem z Chorwacji stanowiły książki dla dzieci, zbiory opowiadań, między innymi "Poza do prozy" (1978); powieść "Stefcia Ćwiek w szponach życia" (1981) i wyróżnione prestiżowymi nagrodami "Forsowanie powieści-rzeki" (1989). Już po wyjeździe z Chorwacji powstały: "Amerykański fikcjonarz" (1993) - intrygujące połączenie reportażu i aktualnego dziennika lirycznego; cieszący się sławą książki kultowej zbiór esejów "Kultura kłamstwa" (1995); "eseizująca" powieść o luźnej postmodernistycznej strukturze "Muzeum bezwarunkowej kapitulacji" (1999) oraz tom prozy eseistycznej "Czytanie wzbronione" (2000).
