Alfonso Vallejo
VALLEJO Alfonso
(ur. 1943, Santander, Hiszpania)
Pisarz hiszpański. W latach 1961-1966 studiował medycynę na Uniwersytecie Complutence w Madrycie. Dyrektor jednej ze stołecznych klinik neurologicznych, naukowiec. Miłośnik teatru. Zapytany, dlaczego pisze sztuki teatralne, odpowiedział: "Ponieważ teatr mnie interesuje, daje satysfakcję, bawi mnie i nie byłbym sobą, gdybym nie pisał dla teatru". Zainteresowania teatrem miały początek w latach studenckich. Vallejo wystawił wówczas w Instytucie Francuskim w Madrycie utwór "Cycle" (1961) i dramat "Le sal de la tierra" (1963). Napisał od tamtej pory kilkadziesiąt sztuk.
Jego ważniejsze sztuki, to "Przezroczyste zero", "Kwas siarkowy", "Rozbiórka", "Monolog na sześć osób", "Infradźwięki", "Przy otwartym grobie", "Raki ścienne", "Uderzenia serca", "Zaćmienie".
Do roku 1980 nie był w ogóle grany w Hiszpanii, ale bywał nagradzany: w 1976 otrzymał wyróżnienie w konkursie dramatycznym im. Lope de Vegi za "Kwas siarkowy", w następnym roku w tym samym konkursie nagrodę za "Rozbiórkę", w 1978 nagrodę im. Tirso de Moliny za "Przy otwartym grobie", zaś w 1981 prestiżową nagrodę Fastenratha za "Przezroczyste zero". Grywany był za granicą - w Anglii i Ameryce.
Po sukcesie "Przezroczystego zera" zaczęto o nim mówić i w Hiszpanii, zazwyczaj w samych superlatywach. Nazywano "autorem naszych czasów".
"Postacie Vallejo często cierpią na swego rodzaju rozpad osobowości. [] Choroba psychiczna jest tu przedstawiona jako skutek społecznych presji, a objawia się w deformacji świata odbieranego przez postacie jako siedlisko zła i okrucieństwa. Światy wewnętrzny i zewnętrzny krzyżują się niebezpiecznie, zdrowi okazują się niebezpiecznymi szaleńcami, szaleńcom odbiera się iluzję i umierają" - pisała tłumaczka "Przezroczystego zera", Urszula Aszyk ("Dialog" nr 6/1987).
Madrycka premiera "Przezroczystego zera" (11 marca 1980) została przyjęta entuzjastycznie.
