Wystan Hugh Auden
(ur. 21 lutego 1907, York, Anglia - zm. 29 września 1973, Wiedeń, Austria)
Poeta, dramaturg, eseista jeden z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych po T.S. Eliocie twórców anglojęzycznych XX wieku.
Ojciec pisarza był lekarzem. Rodzina przeniosła się do Birmingham, gdy ojciec dostał tam pracę. Do St. Edmund's Preparatory School uczęszczał w Hindhead Surrey. Tam poznał i zaprzyjaźnił się z Christopherem Isherwoodem, znanym później pisarzem angielskim. Następnie uczył się w Gresham's School w Nortfolk. Początkowo interesował się naukami ścisłymi. Pierwszy wiersz napisał mając piętnaście lat. Podczas studiów w college'u Christ Church w Oksfordzie (1925-1928) wydał swój pierwszy tomik poetycki. W czasach studenckich był założycielem lewicującej grupy młodych brytyjskich pisarzy, do której należeli m.in.: Christopher Isherwood, Stephen Spender i Louis Mac Niece. Prowadził wówczas bardzo bogate życie towarzyskie i choć wyraźnie już określił swoje homoseksualne preferencje, jeszcze w 1929 roku zaręczony był z pielęgniarką.
Interesował się zarówno marksizmem, jak i psychoanalizą - czytał Marksa i Freuda. Sympatie polityczne zaprowadziły go w 1930 roku do Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie domowej jako kierowca ambulansu i pisał propagandowe teksty polityczne. W latach narastającego nazizmu w Niemczech mieszkał z Isherwoodem w Berlinie. W 1936 ożenił się z córką Tomasza Manna, Eriką, tylko dlatego, by umożliwić jej zdobycie brytyjskiego paszportu i wyjazd z Niemiec. W 1938 wraz z Isherwoodem wyjechał do Chin, co zaowocowało audycjami radiowymi i telewizyjnymi opisującymi przeżycia z podróży.
Jego wczesne utwory poetyckie: "Poems" (Wiersze, 1930), "The orators" (Mówcy, 1932), "The dance od death" (Taniec śmierci, 1933), "Look, Stranger!" (Patrz, cudzoziemcze!, 1936) przyniosły mu miano autora intelektualnej liryki - od radykalno-społecznej po filozoficzno-religijną, operującego świetnym warsztatem. W latach trzydziestych razem z Isherwoodem napisał trzy dramaty: "The dog beneath the skin" (Pies przebrany w skórę, 1935), "The ascent of F.6" (Zdobycie F 6, 1936) i "On the frontier" (Na granicy, 1938).
W 1937 za twórczość poetycką otrzymał King George's Gold Medal for Poetry.
W roku 1939 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i w 1941 przyjął obywatelstwo amerykańskie. Uważał się nie tyle za Amerykanina co za nowojorczyka. W Ameryce poznał swego dużo młodszego, życiowego partnera, Chestera Kallmana. Powstałe wówczas utwory - "The double man" (1941), "For the time being" (Tym czasom, 1944, wyd. polskie 1992) i "The age of anxiety" (Wiek niepokoju, 1947), za który w 1948 dostał nagrodę Pulitzera - uważane były za wirtuozowskie pod względem formy i przesycone religijną afirmacją.
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych napisał: "Nones" (1951), "The shield of Achilles" (Tarcza Achillesa, 1955), "Homage to Clio" (1960), "About a house" (1965), "City without walls" (1969). W 1954 otrzymał Bollingen Poetry Prize.
W latach 1956-1961 był profesorem literatury w Christ Church College w Oxfordzie. Okresowo mieszkał we Włoszech, w 1971 wrócił do Anglii, ale ostatnie lata życia wraz z Chesterem Kallmanem spędził w Kirchstetten w Austrii.
Poza utworami poetyckimi i dramatami napisał Auden razem z Kallmanem libretto do opery Igora Strawińskiego "The rake's progress" (1951), a także wiele essejów, które wydał w tomach: "The enchafed flood" (1950), "The dyer's hand" (1962), "Forewords and Afterwords" (1973).
W roku 1967 odznaczony został National Medal of Literature.
