Autorzy

Ur. 20 IX 1884, Wilno. Zm. 2 I 1970, Warszawa
Piotr Rytel kształcił się w Konserwatorium Warszawskim pod kierun­kiem Z. Noskowskiego (kompozycja) i A. Michałowskiego (fortepian). We wczesnym okresie twórczości interesowały go przede wszystkim formy symfoniczne ("Symfonia h-moll", poematy symfoniczne: "Grażyna", "Korsarz", "Sen Dantego", "Święty gaj", "Legenda o św. Jerzym"). W latach dwudziestych powstaje najwybitniejsze dzieło Rytla - opera "Ijola"; podczas II wojny światowej pisze kompozytor dwie dalsze opery - "Krzyżowców" oraz "Andrzeja z Chełmna" (wystawionego w 1961). Z więk­szych dzieł datujących się z okresu powojennego wymienić należy "Symfonię Mickiewiczowską", poemat "Grób Agamemnona", "Koncert skrzyp­cowy" oraz balet "Pierścień śląski".
Rytel był przez wiele lat profesorem Konserwatorium Warszawskie­go, a bezpośrednio po II wojnie światowej - również wicerektorem tej uczelni; później piastował godność rektora PWSM w Gdańsku. Uprawiał też żywą działalność publicystyczną jako krytyk muzyczny.
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997