Autorzy

Bernard Da Costa- urodził się 19 listopada 1939 r. w Biarritz w kraju Basków. Ukończył studia politechniczne w Bordeaux, po czym przeniósł się do Paryża, by zająć się dziennikarstwem. Szybko jednak rozstał się z tym zawodem, by pisać niemal wyłącznie dla teatru. Jest twórcą i pionierem cafe-teatru i autorem jego historii. Ruch cafe-teatru odegrał istotną rolę w życiu artystycznym Francji lat 70. Stwarzał młodym twórcom i artystom możliwość nowego sposobu zaistnienia, stając się zarazem symbolem wyzwolenia, niezależności i swobody artystycznej wypowiedzi poza skostniałymi strukturami tradycyjnego teatru. Bernard Da Costa, zainspirowany ruchem off-off-Broadway założył w końcu lat 60 sieć teatrzyków " przy kawie", będących odpowiedzią na postawę francuskich teatrów nie dających młodym, nieznanym autorom dramatycznym szans na wystawienie swoich utworów. Nowe zjawisko w życiu teatralnym Francji zapoczątkował spektakl "Trio dla dwóch kanarków" Da Costy, wystawiony w odrapanym, ciasnym wnętrzu kawiarni Royal na Montparnasie. Kolejnym wydarzeniem teatralnym Paryża stał się spektakl "Pstrąg Schuberta", prezentowany na pokładzie "Bateau-mouche", stateczku wycieczkowym pływającym po Sekwanie. Da Costa nigdy nie ukrywał: "Wolałbym kurtynę, światła rampy, gwiazdy na scenie i trzy uderzenia w gong", wyrażając nadzieję, że szum wokół cafe-teatru przyciągnie właścicieli teatrów z prawdziwego zdarzenia. I tak się stało. Da Costa napisał ponad 30 sztuk teatralnych, z czego większość weszła do repertuaru teatrów zarówno we Francji, jak i za granicą. Ważniejsze z nich to: "Pożegnania z Arcyksiężną", "Msza dla przeklętego wiedeńczyka", "Brummel w Caen", "Fryderyk i Wolter"( ta sztuka pokazana była też w Polsce na scenie Teatru Małego, w reżyserii Macieja Wojtyszki w cyklu prezentacji dramaturgii najnowszej). Inne dramaty to: "My, Karol IX", "Pat i Sara", "Bokser i skrzypaczka", "Człowiek z plastikową orchideą". Ostatnie premiery Da Costy to: "Wyzwania, niemożności i inne pułapki", "Pielgrzymka do Beethovena" i wreszcie "Bumerang". Dramat ten wystawiono po raz pierwszy w 1994 roku w Teatro Eliseo de Rome, następnie w 1995 w Dreźnie, w 1996 w Brukseli, a w 1997 w Lipsku oraz Lizbonie. W 2000 roku doczekał się premiery paryskiej w Studio des Champs-Elysees. W 1976 Bernard Da Costa otrzymał Prix de la Nouvelle Gouncourt, a w 1987 nagrodę Francuskiego Stowarzyszenia Autorów Dramatycznych. W 1993 został laureatem Prix Italia za sztukę "Pielgrzymka do Beethovena", a w 1995 za najlepszy utwór komediowy " Camping w lecie".