Ingmar Villqist
VILLQIST Ingmar
(właśc. Jarosław Świerszcz)
(ur. 1960, Chorzów, Polska)
Dramaturg, historyk sztuki, reżyser teatralny, publicysta, wykładowca Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego twórczość dramatyczna zaliczana jest do najistotniejszych osiągnięć we współczesnej dramaturgii polskiej od czasu debiutów Janusza Głowackiego i Tadeusza Słobodzianka. Większość jego dramatów opublikowana została w "Dialogu" i wystawiona na scenie. Tylko w sezonie 2000/2001 jego sztuki grane były w ośmiu polskich teatrach, między innymi: Starym w Krakowie, Powszechnym w Warszawie, Nowym w Łodzi.
Wychowywany przez matkę, chemika, pracującą w laboratorium badawczym Huty Batory, ojca - pułkownika wojska - poznał dopiero mając trzydzieści cztery lata. Po zdaniu matury rozpoczął studia na Uniwersytecie Wrocławskim na wydziale historii sztuki. Po obronie dyplomu prowadził galerię BWA w Katowicach, a następnie przez kilka lat był wicedyrektorem "Zachęty" w Warszawie. Publikował artykuły o sztuce współczesnej. Był także kuratorem dużych wystaw poświęconych twórczości klasyków polskiej awangardy: Jerzego Nowosielskiego, Jonasza Sterna, Tadeusza Brzozowskiego, Piotra Potworowskiego. Jednocześnie od połowy lat osiemdziesiątych pisał miniatury dramatyczne.
Na początku lat dziewięćdziesiątych uczył historii sztuki w Studium Aktorskim w Katowicach, gdzie przygotowywał niektóre ze swych utworów ze studentami. Pracę nad nimi przerwało bankructwo szkoły. Jedną z miniatur - "Kostkę smalcu z bakaliami" - w 1995 wysłał na ogłoszony przez "Tygodnik Powszechny" konkurs dramaturgiczny. Sztuka wraz z dwoma innymi utworami otrzymała III nagrodę, I i II nie przyznano.
W 1998 roku założył własny Teatr Kriket z Królewskiej Huty (dawna nazwa Chorzowa), w którym debiutował jako dramaturg sztuką "Oskar i Ruth". Spektakl odniósł sukces i zdobył niemal wszystkie nagrody na przeglądach teatrów offowych i małych form, stając się przełomem w artystycznym życiu twórcy. W Krikecie wyreżyserował Villqist następnie "Kostkę smalcu z bakaliami" i "Noc Helvera", jeden z najpopularniejszych jego dramatów, który następnie wystawiony został w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Polskim w Poznaniu oraz wyemitowany przez Teatr Telewizji.
Pracował także jako reżyser w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz wykładowca w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współpracował z Teatrem Rozmaitości w Warszawie i Polskim w Poznaniu.
Skandynawski pseudonim artysty nie jest przypadkowy. Jego twórczość dramatyczna nawiązuje do psychologicznego realizmu rodem z Ibsena czy Bergmana, choć odnaleźć w niej można także wpływy niemieckiej literatury dwudziestego wieku i współczesnego dramatu amerykańskiego. Jego sztuki, kameralne, o oryginalnej formie, mocno skoncentrowane na dialogu, o rozbudowanej warstwie psychologicznej, są zjawiskiem nowym we współczesnej dramaturgii polskiej. Pisarz poszukuje w nich istoty człowieczeństwa, przede wszystkim poprzez ukazanie inności swoich bohaterów, pisze także o lękach, nienawiści, miłości, samotności i cierpieniu.
Villqist jest autorem jedenastu dramatów. Powstały w następującej kolejności: "Kostka smalcu z bakaliami" (1993), "Oskar i Ruth", "Lemury" (1998), "Noc Helvera" (1999), "Fantom", "Bez tytułu", "Cynkweiss", "Beztlenowce" (2000), "Entartete Kunst", "Preparaty" (2001), "Helmucik" (2002). Jego sztuki przetłumaczone zostały na język niemiecki, angielski, francuski, włoski, węgierski, słowacki, bułgarski, chorwacki i wystawione w Niemczech, Anglii, Słowacji, na Litwie i w Bułgarii.
W 2004 roku napisał swoją pierwszą powieść "Archipelag Wysp Pingwinich", która jest groteskowo-ironiczną opowieścią o życiu i przygodach dzielnego oficera Kunst Armii.
Ingmar Villqist był trzykrotnie nominowany do Paszportu "Polityki".
