Autorzy

SCHMITT Eric-Emmanuel
(ur.28 marca 1960, Lyon, Francja)
Filozof, dramatopisarz i powieściopisarz francuski. Studiował muzykę w konserwatorium w Lyonie, a następnie ukończył filozofię na wydziale nauk humanistycznych w Ecole Normale Supérieure w Paryżu. Jego praca doktorska nosiła tytuł "Diderot a metafizyka". Obronił ją w 1987 roku. Przez kilka lat był nauczycielem akademickim. Wykładał filozofię na Uniwersytecie w Chambéry. Próbował także swoich sił jako kompozytor, ale po kilku nieudanych próbach zrezygnował z czynnego uprawiania muzyki. Od 1991 roku zajmuje się pisaniem sztuk teatralnych.
Debiut dramatopisarski Schmitta to sztuka, w której przedstawił nową wersję mitu Don Juana - "Noc z Don Juanem". Jej prapremiera została przygotowana przez paryski teatr Comedie des Champs Elysees, a wkrótce potem przez londyński Royal Shakespeare Company. Kolejna sztuka Schmitta - dialog Zygmunta Freuda z Bogiem lub szaleńcem podającym się za Boga - zatytułowana "Przybysz" (inny tytuł - "Gość", 1993) otrzymała nagrodę Moliera w trzech kategoriach - dla najlepszego autora, dla najlepszego spektaklu (wystawił ją paryski Petit Théâtre) i jako rewelacja sezonu teatralnego. Do dziś trafiła na teatralne sceny w kilkunastu krajach świata.
W 1995 roku francuski dramatopisarz napisał sztukę "Golden Joe", której premiery odbyły się krótko po sobie w Orleanie i w paryskim Theatre de la Porte Saint-Martin. Tytułowy bohater jest pozbawionym skrupułów przedstawicielem londyńskiej finansjery. Kolejna sztuka Schmitta ma formę dialogu, który prowadzą ze sobą Abel Znorko, laureat literackiego Nobla i odwiedzający go dziennikarz. "Wariacje enigmatyczne", bo o nich mowa, powstały w 1996 roku. Realizacja teatralna tej sztuki stała się we Francji wydarzeniem. Wystąpił w niej bowiem, po raz pierwszy od czterdziestu lat na scenie, Alain Delon. W premierze niemieckiej rolę Znorki zagrał również wybitny aktor teatralny i filmowy - Klaus Maria Brandauer. W wersji angielskiej, granej w Londynie i Toronto - postać odtwarzał Donald Sutherland.
Schmitt jako dramaturg jest niezwykle płodnym twórcą. Niemal każdego roku na deski teatralne trafia kolejna jego sztuka, odnosząc niemały sukces. W 1997 roku paryska publiczność miała okazję oglądać prapremierę "Libertyna". Jej tytułowy bohater to Denis Diderot, który otrzymuje zadanie napisania do encyklopedii hasła o moralności. Kolejna sztuka została napisana specjalnie dla wybitnego francuskiego aktora Jean-Paula Belmondo. "Frederic czyli Bulwar Zbrodni" (1998) jest hołdem dla ludzi teatru. Użyte w tytule określenie "Bulwar Zbrodni" to nieoficjalna nazwa paryskiego Bulwaru du Temple, przy którym mieściły się niegdyś liczne teatry, nazywane od tego czasu teatrami bulwarowymi. Bohater sztuki - Frederic Lemaitre był jedną z największych ówczesnych gwiazd tych teatrów. W tym samym roku Schmitt napisał jeszcze komedię romantyczną z filozoficznym wątkiem zatytułowaną "Hotel dwóch światów" (inny tytuł - "Na granicy"), której prapremiera odbyła się w Teatrze Marigny w Paryżu. Tytułowy hotel to miejsce zawieszone między niebem a ziemią, między życiem a śmiercią. Jego mieszkańcy to ludzie, którzy na ziemi znajdują się w stanie śpiączki i czekają właśnie na decyzję, która pozwoli im albo powrócić do życia na ziemi, albo każe im ostatecznie opuścić świat żywych. Za tę sztukę Schmitt po raz kolejny otrzymał nagrodę Moliera.
Eric-Emmanuel Schmitt jest także powieściopisarzem. Swoją pierwszą powieść napisał w roku 1994 roku. Nosiła tytuł "Sekta egoistów". Otrzymał za nią Nagrodę Pierwszej Powieści (Prix du Premier Roman). Jej bohater - młody naukowiec, prowadzi badania dotyczące nikomu nie znanego osiemnastowiecznego filozofa. Kolejna powieść ukazała się w roku 2000. "Ewangelia według Piłata" składa się z dwóch części, z których każda ma swojego narratora. W pierwszej części narratorem jest Chrystus, który opowiada o tym, jak trudno przyszło mu się pogodzić z własną niezwykłością. Narratorem części drugiej jest Piłat, który opowiada o swoich wątpliwościach i o tym, co działo się po ukrzyżowaniu Jezusa. Trzecia powieść Schmitta opowiada o tym, jak potoczyłyby się losy świata, gdyby Adolf Hitler został przyjęty do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Nosi tytuł "La part de l`autre" (2001) .Ostatnia z dotychczasowych powieść francuskiego filozofa-pisarza to satyryczne ujęcie mitu Fausta - "Lorsque j`etais une Oeuvre d`Art" (2003).
Wielki uznanie i popularność przyniósł pisarzowi także poświęcony różnym wyznaniom religijnym powieściowy "Cykl o Niewidzianym", na który złożyły się: "Milarepa", "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu", "Oskar i Pani Róża" oraz "Dziecko Noego". Cykl otwiera buddystyczna "Milarepa" z 1997 roku. Jej wersję teatralną przygotowały w kooprodukcji dwa teatry - paryski Théâtre des Gémeaux de Sceaux i szwajcarski Téâtre Vidy z Lozanny. Była także prezentowana na festiwalu w Avignonie. Drugi z cyklu "Pan Ibrahim...", także trafił na avignioński festiwal. W jego filmowej wersji główną rolę zagrał Omar Sharif, którego uhonorowano za tę kreację najwyższą francuską nagrodą filmową - Cezarem. "Oskar i Pani Róża" - trzecia powieść cyklu - trafiła na scenę w 2003 roku. W paryskiej inscenizacji, na deskach Comedie des Champs-Elysees, wystąpiła znakomita aktorka Danielle Darrieux. Jej rola została uznana za najlepszą rolę kobiecą roku i otrzymała nagrodę Moliera.
Schmitt zajmuje się także tłumaczeniem. Przełożył między innymi "Kupca weneckiego" Shakespeare`a. Jest autorem adaptacji scenicznych dzieł Gubariewa oraz nowej wersji libretta do "Wesela Figara". Jest dzisiaj jednym z najczęściej wystawianych na świecie dramatopisarzy francuskich. Uznany za objawienie literatury francuskiej lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia.