Gaston Salvatore
SALVATORE Gaston
(ur. 29 września 1941, Valparaíso, Chile)
Syn włoskich emigrantów, bratanek Salvadora Allende. W Chile ukończył prawo. W 1965 emigrował do Niemiec. Studiował socjologię i politologię w Berlinie na Freien Universität. Był bliskim przyjacielem Rudiego Dutschkesa (marksisty i socjologa) i działał aktywnie w ruchu studenckim. W 1969 został skazany na dziewięć miesięcy więzienia za naruszenie porządku publicznego. Po odbyciu kary osiedlił się we Włoszech.
Na początku lat osiemdziesiątych założył z Hansem Magnusem Enzensbergerem czasopismo literackie "Transatlantik". Od chwili przeniesienia się do Niemiec pisze po niemiecku. W 1973 otrzymał nagrodę im. Gerharta Hauptmanna, a w 1991 nagrodę im. Heinricha Kleista. Obecnie mieszka w Wenecji.
Napisał:
"Intellektuelle und Sozialismus" (Intelektualista i socjalizm) (razem z Paulem A. Baranem i Erichem Friedem) - 1968;
"Der langwierige Weg in die Wohnung der Natascha Ungeheuer" (Długotrwała droga w mieszkaniu Nataszy Ungeheuer) - 1971
"Büchners Tod" (Śmierć Büchnera) - 1972
"Fossilien" (Skamieliny) - 1976
"Freibrief" (List żelazny) - 1977
"Der Kaiser von China" (Cesarz Chin) - 1980
"Tauroggen" - 1982
"Waldemar Müller" - 1982
"Stalin" - 1985
"Lektionen der Finsternis" (Lekcje ciemności) - 1988
"King Kongo" - 1991
"Der Bildstörer" (Ten, który zakłóca obraz) (razem z Danielem Cohn-Benditem) - 1994
"Venedig" (Wenecja) - 1995
"Anleitungen für den Umgang mit schönen Frauen" (Porady dotyczące stosunków z pięknymi kobietami) - 1997
"Heß und andere Stücke" (Heß i inne sztuki ) - 1998
"Einladung zum Untergang" (Zaproszenie na zagładę) - 2000
Napisał też dwie książki o aktorze i komiku Wolfgangu Neussie: "Wolfgang Neuss - ein faltenreiches Kind. Biographie" (Wolfgang Neuss - dziecko z twarzą starca. Biografia, 1974) i "Der Mann mit der Pauke" (Człowiek z bębenkiem, 1981).
