Artykuły

KAMILA WOJCIECHOWICZ i DARIUSZ MAJCHRZAK zostali nagrodzeni za swoje artystyczne dokonania - sylwetki młodych aktorów Teatru Nowego w Łodzi.

Oboje wyróżniają się w zespole i jeżeli nowy dyrektor artystyczny Jerzy Zelnik, umiejętnie pokieruje ich talentami i predyspozycjami, to będzie miał nowe, młode gwiazdy w teatrze.

Oboje ukończyli PWST we Wrocławiu (ona w 2002, on w 2001 roku). Dariusz Majchrzak [na zdjęciu] pochodzi z Częstochowy, Kamila Wojciechowicz ze Szczecinka. Ona mieszka w Domu Aktora w Łodzi, z suczką Sonią, on w domu swojej dziewczyny w Koluszkach.

Ona otrzymała nagrodę za najlepszy debiut aktorski od Sekcji Krytyków warszawskiego ZASP-u za rolę Warwary w "Biednych ludziach". On - nagrodę dla największego odkrycia XII Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej "Prowincjonalia 2005" we Wrześni, za główną rolę Ryśka w filmie "W dół kolorowym wzgórzem".

Nadpobudliwy chłopiec

Mama miała z Dariuszem zawsze sporo kłopotów, bo był nadpobudliwym chłopcem (duży temperament i niespożyta energia). Jego predyspozycje aktorskie w wieku lat 10, odkryła nauczycielka, obsadzając go w głównych rolach szkolnego teatrzyku. Rodzice chcieli, żeby był inżynierem i studiów aktorskich nie brali pod uwagę. Dlatego to dla nich edukował się w Technikum Hutniczym i jest technikiem automatyzacji i mechanizacji procesów hutniczych. Po maturze najpierw był w prywatnym studium aktorskim, później próbował aż dwukrotnie dostać się do krakowskiej PWST, ostatecznie został przyjęty do wrocławskiej PWST. Na drugim roku poznał reżyser Agnieszkę Glińską, która zorganizowała casting w Teatrze Polskim we Wrocławiu, aby skompletować obsadę do sztuki "Czwarta siostra". Do roli tytułowej Czwartej Siostry wybrała... Dariusza Majchrzaka, który musiał się wcielić w postać kobiecą.

Czwarta siostra i inne postaci

Rolę Koli, którego siostry przebierają za dziewczynę Sonię Oniszczenko (12-let-nią prostytutkę) zagrał brawurowo. Do tej roli golił nogi, zapuścił włosy i schudł z 73 kg do 56 kg, do dzisiaj nie może przytyć. Rolę tę grał aż 5 sezonów i musiał dbać o linię, żeby nie przytyć. Zagrał tam Tomka Sawyera w "Przygodach Hucka Finna" i Nicka Cave w "Balladzie morderców". Zaproszony przez dyr. Ewę Pilawską do Teatru Powszechnego, spędził w tym teatrze dwa i pół roku ("Ferdydurke", "Piękna Lucynda", "Szatan z siódmej klasy", "Zemsta", "Pół żartem, pół sercem", "Balladyna"). Odszedł, bo powierzano mu niewielkie role. Jego ambicje wspaniale wypełniał film, bo tam zagrał całą paletę głównych ról, bardzo wysoko ocenionych przez ludzi kina.

Rysiek, Dawid, Leonardo

W filmie zadebiutował rolą kierownika działu marketingu w "Nie ma zmiłuj", później dwa razy w roku grał główne lub mniejsze role w takich filmach produkcji niezależnej jak: "O rety, moja Babcia ma chłopaka" (rola Leonardo Di Caprio), "Jutro będzie nie-bo"(Sprzedawca), "Po" (Gangster), "Tajemnica kwiatu paproci" (złodziejaszek Zerówka), "Debiut" (główna rola Dawida), "Park tysiąca westchnień" (Artysta rzeźby), "Szaleńcy" (główna rola Drugiego), i "W dół kolorowym wzgórzem" (główna rola Ryśka,

nagrodzona we Wrześni). Zagrał także Sabaczkina w serialach "Fala zbrodni" i "Świat według Kiepskich" (prezenter telewizyjny). Imponujący zestaw ról filmowych w kinie niezależnym, w którym jest aktorem cenionym i poszukiwanym przez młodych reżyserów. Obecna nagroda wzmacnia jego rosnącą pozycję. Jego środki aktorskie są wyważone, gra naturalnie, postaci prawdziwe.

Montserrat i inni

W łódzkim Teatrze Nowym zadebiutował w "Zmartwychwstałych wierszach", później błysnął talentem komicznym w "Dożywociu", zadziwił jako tytułowy "Montserrat", chociaż miał zupełnie inną koncepcję aniżeli reżyser Grzegorz Królikiewicz, torturujący go na próbach i wymuszający własną wizję słynnego rewolucjonisty francuskiego. Znacznie lepiej pracowało mu się z reż. Andrzejem Marią Marczewskim przy "Mistrzu i Małgorzacie", gdzie zagrał Korowio-wa. Teraz otrzymał propozycję głównej roli od jednego z warszawskich teatrów i przyjął ją, bo zagra tam gościnnie.

Łódź-Koluszki

W Łodzi czuje się dziwnie, bo miasto zrobiło na nim przygnębiające wrażenie. Odżywa dopiero w teatrze. Nie ma mieszkania w Łodzi, mieszka u dziewczyny w Koluszkach. Iwona jest artystą plastykiem. Jego największym przyjacielem jest pies Jerry (czarny owczarek niemiecki).

Hela i Lu-lu

Kamila Wojciechowicz dopiero wchodzi w zawód aktorki. Debiutowała rolą Heli w "Mistrzu i Małgorzacie" na scenie Teatru Nowego w Łodzi. W sumie zagrała 6 ról. Oglądaliśmy ją w "Biednych ludziach" (rola Barbary), "Trup na szczytach rozpaczy" (Pani), "Montserrat" (Elena), "Tajemniczy ogród" (Marta), a obecnie gra Lu Lu w jutrzejszej premierze "Urodziny Stanleya" w reżyserii popularnego aktora Ryszarda Kotysa, który tak mi powiedział o młodziutkiej aktorce: "Kamila okazała się aktorką utalentowaną. O aktorstwie najlepiej świadczy efekt końcowy, a ona stworzyła postać wyrazistą, nakreśloną ostrymi środkami, jestem z niej jako reżyser bardzo zadowolony". Z Ryszardem Kotysem pracowało się jej świetnie, bo od razu znalazła dobre porozumienie. W rolę Lu Lu włożyła dużo serca, dbając o to, żeby była jak najbardziej autentyczna.

Studia aktorskie wybrała sama, bo od dziecka chciała być aktorką. Mogła studiować w Niemczech, dokąd wyjechała jej mama z siostrą, ale została w Polsce, przy babci. Mama do dzisiaj wspiera jej działania aktorskie i na premiery przyjeżdża z Niemiec.

Biały gołąbek

Do Teatru Nowego w Łodzi dostała się w wyniku castingu zorganizowanego przez Grzegorza Królikiewicza, którego była ulubioną aktorką. Najbardziej kontrowersyjny i znienawidzony przez wszystkich dyrektor, mówił do niej: "Ty biały gołąbku". Nie może na niego powiedzieć złego słowa. Bardzo lubi swój teatr, szczególnie zespół techniczny, bo atmosfera pracy jest wspaniała. Do teatru zabiera ukochaną suczkę miniaturkę Sonię (24 cm wysokości), która jest ulubienicą wszystkich.

W Łodzi spotkało ją wiele miłych rzeczy. Chwali sobie nawet krytykowany Dom Aktora, w którym znalazła swój azyl. Jest zakochana w pewnym łodzianinie (artyście), którego imienia i nazwiska nie chce ujawnić. Dochodzenie w tej sprawie trwa.