Gdańsk. Prapremiera "Evy Peron" w Wybrzeżu
- Peron była żoną prezydenta, ale też aktorką i celebrytką; przez co jest postacią bardzo współczesną, niejako zapowiedzią tego, co się dziś dzieje w polityce uważa Kuba Kowalski, reżyser spektaklu "Eva Peron". Polska prapremiera sztuki Copi'ego w sobotę 22 maja w Teatrze Wybrzeże.
Argentyńczyk Copi (jego prawdziwe nazwisko to Ra l Damonte Botana) jest postacią praktycznie w Polsce nieznaną. Ten autor komiksów, powieści i dramatów spędził większość życia w Paryżu, gdzie przyjaźnił się i współpracował między innymi z Fernando Arrabalem, Rolandem Toporem, and Alejandro Jodorowsky'm. Jego "Eva Peron" dzieje się w ostatnich godzinach życia bohaterki - w czasie, gdy otaczają ją najbliżsi, jednak ona sama ani myśli o śmierci.
"Evę Peron" w Teatrze Wybrzeże reżyseruje Kuba Kowalski - młody twórca, który pokazał się już z dobrej strony w gdańskim teatrze, przygotowując z zeszłym roku bardzo ciekawą inscenizację "Zwodnicy" Thomasa Middletona i Williama Rowley'a (...). Także po "Ewie Peron" nie należy się spodziewać inscenizacji "letniej" i nieciekawej - w tytułowej roli reżyser obsadził... Łukasza Konopkę.
- Staramy się "Ewy Peron" nie traktować jak dramatu biograficznego, nie pracować nad nim w taki sposób - opowiada Kuba Kowalski. - Choć oczywiście Copi był Argentyńczykiem; znał doskonalę historię Peron i jej śmierci, miał na pewno do tego bardzo emocjonalny stosunek. Szczególnie, że jego rodzina właśnie za Peronów została zmuszona do emigracji. Ale wydaje mi się, że teraz w tekście jest najciekawsze nie rozliczanie się z historyczną postacią i losami Argentyny, ale problem tożsamości, zderzenie rzeczywistości i iluzji. Bardzo ciekawy w tym dramacie wydaje mi się pomysł na to, jak Eva Peron walczy z chorobą o władzę - jest to bowiem walka o własny wizerunek. Peron była przecież żoną prezydenta, ale też aktorką i celebrytką - przez co jest postacią bardzo współczesną, niejako zapowiedzią tego, co się dziś dzieje w polityce. Tym przede wszystkim staramy się zajmować. Bo robienie typowego spektaklu biograficznego z pewnością by mnie nie interesowało.
