"Nitouche"
Wodewil w 4-ch aktach Herve'go. - Reżyseria M. Dowmunta. - Dekoracje W. Małkowskiego
Już dawno na premierze w Teatrze Ziemi Pomorskiej nie było takiego natłoku i takiej żywiołowej wesołości, takich bisów i braw. "Nitouche", pomysłowo wyreżyserowana przez Mieczysława Dowmunta, w pięknej oprawie dekoracyjnej W. Małkowskiego, zagrana w tempie farsowym przez doskonale zharmonizowany zespół odniosła niebywały triumf, zdobyła sobie wstępnym bojem serca publiczności.
Ten sukces artystyczny i kasowy zawdzięcza dyrekcja teatru przede wszystkim Dowmuntowi, który świetnie spisał się nie tylko jako reżyser, ale i aktor w kapitalnej roli Floridora. Rolę tytułową z wdziękiem zagrała Mira Gołaszewska, artystka o doskonałych warunkach zewnętrznych i dużych walorach wokalnych. Ładosiówna (Korynna) z uczuciem wykonała piosenkę hiszpańską, a Cybulska starannie potraktowała rolę Sylwii, czarując miłym swym głosem i tańcem. Czesław Strzelecki stworzył kreację gwałtownego, rozamorowanego majora, Wasilewski był sympatycznym nadzwyczaj kapitanem de Champlatreaux, Cybulski wywoływał salwy śmiechu jako groteskowy brygadier Loriot, Butrym stworzył komiczny typ dyrektora teatru starej daty, Piekarski śmieszył do łez w karykaturalnej roli inspicjenta. Reszta zespołu dostosowała się do ogólnego poziomu gry, wywołując co chwila huragany szczerego śmiechu i brawa.
Udatne były popisy choreograficzne (szczególnie podobał się "taniec Murzynów"), dobrze wywiązał się ze swego zadania chór. Brawo dla zespołu, dla reżysera, dekoratora i kierownika muzycznego Z. Grabowskiego, który sprawnie poprowadził swą orkiestrę. Ogólne brawo, ogólne uznanie, ogólne zadowolenie. Sukces na całej linii i powodzenie sztuki "murowane". Błyskotliwa, niefrasobliwa, w miarę frywolna, roztańczona, rozśpiewana, beztroska "Nitouche" nieprędko zejdzie z afisza.
