Warszawa. Suchy Dok #4 w Instytucie Teatralnym
Nowy Teatr zaprasza 17 maja o g. 19:00 do Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, Jazdów 1 na Suchy Dok #4. Reportaż w teatrze. Czytanie performatywne. Wstęp wolny.
Każdemu trzeba niewolników jak powietrza. Rozkazywać to oddychać, pan się zgodzi? I nawet najbardziej wydziedziczeni mogą oddychać. Ostatni na drabinie społecznej ma żonę lub dziecko. Jeśli to kawaler, psa. Najważniejsze to móc się gniewać i żeby drugi nie miał prawa odpowiedzieć. Ktoś musi mieć ostatnie słowo.
Albert Camus.
Czy umielibyśmy rozpoznać niewolnika, mijając go na ulicy, spotykając w sklepie czy w czyimś domu? Niewolnictwo istnieje wszędzie, w krajach niedorozwiniętych i w dużych europejskich miastach. Czy istnieje coś takiego jak "zewnętrzne oznaki niewolnictwa"? Jakie ślady pozostawia zniewolenie na ciele? W jaki sposób organizm wysyła sygnały i woła otoczenie o pomoc? Czy ciało może się zmienić w mapę wyrządzonych krzywd? Albo stać się dowodem ewidencyjnym w procesie sądowym?
Historia Chrystyny, młodej Ukrainki, której udało się uciec z gospodarstwa Kowalskich pod Warszawą, niewiele się różni od doświadczenia setki Polaków, wykorzystywanych w obozie pracy pod Neapolem.
Chrystyna miała szansę i odwagę zawołać o pomoc i wytoczyć proces swoim oprawcom. Jej trauma została nazwana, uznana, a później opisana w reportażu Dużego Formatu. Właściwe słowa zostały wypowiedziane i dzięki nim leczenie traumy stało się możliwe. Ile czasu minie, zanim uwolni się ciało od zapisanego w nim upokorzenia?
Anna Smolar
Suchy Dok #4
17 maja 2010, 19:00
Instytut Teatralny, Jazdów 1
wstęp wolny
Scenariusz i reżyseria: Anna Smolar
Dramaturgia: Tomasz Śpiewak
Aktorzy: Elżbieta Piwek, Agnieszka Podsiadlik, Magdalena Popławska, Marcin Tyrol.
Tancerka: Dominika Knapik.
Perkusista: Szymon Linette
Kurator: Marcin Liber
Wykorzystane teksty:
"Niewolnica Kowalskich". Katarzyna Surmiak-Domańska, Gazeta Wyborcza, Duży Format 2007
"Wycieczka po niewolnika". Rozmawia Aleksandra Krzyżaniak-Gumowska, Gazeta Wyborcza, Duży Format 2009
"Upadek" Albert Camus
Suchy dok ruszył w listopadzie 2009 roku. Inspiracją była antologia reportażu wydana przez Instytut Reportażu i wydawnictwo Czarne "20. 20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła". Wśród autorów zbioru znaleźli się najlepsi polscy autorzy gatunku m.in.: Anna Fostakowska, Katarzyna Surmiak-Domańska, Artur Pałyga, Jacek Hugo-Bader, Wojciech Tochman.
Każda następna edycja to inny temat, autorzy, z każdą zmierzy się inny reżyser.
Teatr, który chce opisywać świat, może się wiele od reportażu nauczyć. Albo po prostu skorzystać z jego osiągnięć. Reportaż jako materiał literacki spektaklu, albo sposób odreagowania zdarzeń i wydarzeń. Warszawski Suchy Dok dokumentuje przemiany, czasem błahe, czasem fundamentalne. Nadaje ton dyskusji.
Piotr Gruszczyński
