"Halka" w Teatrze Wielkim w Warszawie
NAJPOPULARNIEJSZA polska opera narodowa - " Halka" Moniuszki - ściśle związana jest z historią warszawskiego Teatru Wielkiego. Bo choć prawykonanie pierwszej, dwuaktowej wersji opery odbyło się w Wilnie w 1848 r., to jednak za pamiętną w dziejach "Halki" datę uważa się 1.1.1858 r., kiedy w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyło się prawykonanie "Halki" pod dyrekcją samego kompozytora.
Od czasów warszawskiej prapremiery "Halka" właściwie nie schodziła z repertuaru stołecznej opery. W powojennym 30-leciu odbyły się 3 premiery "Halki" - w 1947 r. na maleńkiej scenie przy ul. Marszałkowskiej, w 1953 w sali "Roma" wystawił ją Leon Schiller, a przed 10 laty "Halka" znalazła się wśród premier otwarcia odbudowanego Teatru Wielkiego.
Po latach ta trzecia inscenizacja jest już doszczętnie "zgrana" i dobrze się stało, że Teatr Wielki - na 10-lecie działalności w odbudowanym gmachu - występuje z kolejną premierą "Halki", tym razem pod kierownictwem muzycznym Antoniego Wicherka, w inscenizacji Marii Fołtyn i Andrzeja Majewskiego oraz w reżyserii Marii Fołtyn.
W premierowym spektaklu w dn. 26.X. wezmą udział: Jerzy Ostapiuk (Stolnik), Barbara Nieman (Zofia), Edward Pawlak (Dziemba), Jan Czekay (Janusz), Hanna Rumowska-Machnikowska (Halka), Bogdan Paprocki (Jontek), Władysław Jurek (Dudziarz) oraz Jan Góralski, Lesław Pawluk, Lech Jackowski i Kazimierz Dłuha.
Poloneza, mazura i tańce góralskie tańczą soliści oraz zespół baletowy Teatru Wielkiego. Choreografię opracował Witold Gruca. Autorem scenografii jest Andrzej Majewski, a kierownictwo chóru spoczywa w rękach Henryka Wojnarowskiego.
