Artykuły

Długo czekaliśmy w Polsce, aż dotrze do nas jakiś balet Bournonville'a. Z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca, 29 kwietnia na afiszu Teatru Wielkiego w Poznaniu pojawi się jego oryginalna wersja romantycznego spektaklu "La Sylphide".

August Bournonville urodził się 21 sierpnia 1805 roku w Kopenhadze. Był synem słynnego francuskiego tancerza Antoine'a Bournonville'a i jego gosposi, Szwedki Lovisy Sundberg. W wieku sześciu lat August rozpoczął naukę tańca w Teatrze Królewskim w Kopenhadze, z którym był związany - z przerwami na naukę w Paryżu - przez całe życie. Tutaj tańczy i tworzy swoje własne balety, wypracowuje oryginalną technikę tańca, która przetrwała w Danii, dzięki szacunkowi następców, do dziś. Upadł na chodniku i zmarł 30 listopada 1879 roku. Przyjaźnił się z innym wielkim Duńczykiem - Hansem Christianem Andersenem.

"La Sylphide"

Bournonville zostawił po sobie kilkadziesiąt baletów. Wiele z nich granych jest nie tylko w Danii. Jego dzieła choreograficzne nie są długie. Tańcom towarzyszy zwykle wesoła muzyka, zgodnie z przekonaniem mistrza, że taniec powinien wyrażać radość. Tematyka inspirowana jest rodzimym folklorem lub historią. Najpopularniejszym baletem Bournonville'a jest "Napoli" i "La Sylphide". Ten ostatni stworzył w 1839 roku, siedem lat po premierze legendarnego baletu pod tym samym tytułem Jeana Schneitzhoeffera (muzyka) i Filippo Taglioniego dla legendarnej tancerki Marii Taglioni. Bournonville sięgnął po to samo libretto, ale nie mając pieniędzy na oryginalną muzykę, zamówił ją u duńskiego młodego kompozytora Hermana Lovenskjolda.

Styl bournonvillowski

August Bournonville stworzył własny, oryginalny, niepowtarzalny styl tańca. Jego podstawową cechą jest lekkość i niewymuszony wdzięk połączony z dyskretną pantomimą. Artyści bournonvillowscy muszą być zarówno dobrymi tancerzami, jak i aktorami. Powinni łączyć muzykalność i aktorstwem. Sekret stylu bournonvillowskiego kryje się w epaulement. Tancerz nachyla nieco tułów w kierunku nogi pracującej w celu podkreślenia ruchu nogi i stopy. Epaulement to także pewien charakterystyczny skręt głowy i kierunek wzroku: oczy skierowane są do stóp w celu przyciągnięcia do nich także uwagi widza. Ramiona są zwykle zaokrąglone, a palce miękkie. Inną charakterystyczną cechą stylu jest "koronkowa" praca stóp - drobniutkie, szybkie. Tancerz często porusza się tymi kroczkami do przodu i do tylu, po całej scenie. Tancerze w baletach Bournonville'a nie są "nosicielami" i "podpórkami". Bardzo często wykonują podobne, by nie rzec te same kroki, co tancerki.

Poznańska Wiosna

Premiera "La Sylphide" inauguruje VIII Poznańską Wiosnę Baletową. 2 maja zobaczymy cykl "Cztery pory roku" Polskiego Teatru Tańca. 3 maja wystąpi Emanuel Gat Dance, który zaprezentuje trzy swoje choreografie. 5 maja na scenie pojawi się Vertige Dance Company z Izraela. Festiwal zakończy się 6 maja pokazem baletu "Stworzenie świata" w wykonaniu zespołu Teatru Wielkiego w Poznaniu.