Studio energetyczne
Minifestiwal Studio Otwarte przygotowany przez nową dyrekcję Teatru Studio daje nadzieję, że placówka, której patronuje Stanisław Ignacy Witkiewicz wychodzi z marazmu i bylejakości - pisze Jan Bończa-Szabłowski w Życiu Warszawy.
"Makbeth"[na zdjęciu] zrealizowany przez zespół "Pieśni kozła" to z pewnością sygnał, że nowe Studio kierowane przez Grzegorza Brala i Macieja Klimczaka odwoływać się będzie do źródeł teatru. Spektakl zmysłowy, metafizyczny, naładowany tragiczną energią był przykładem wspaniałej gry zespołowej, fantastycznej plastyki ruchu i muzykalności słowa.
Olbrzymią dawkę energii zawierał koncert La Kaity, pieśniarki hiszpańskiej, która flamenco nadaje ogromną żarliwość, niekiedy wręcz dzikość. W jej występie kłębiły się demony największych ludzkich namiętności. A siedemdziesięcioletni tancerz Pelegrino tańczący z ekspresją, której zazdrościłby mu niejeden trzydziestolatek przypominał bohatera filmów Pierra Paula Passoliniego.
Nowa dyrekcja Studio zapraszając gości pomyślała także o energii drzemiącej w dotychczasowym zespole. Świetnym pomysłem były więc recitale m.in Ewy Błaszczyk, Edyty Jungowskiej, czy Pauliny Kinaszewskiej. Wydarzeniem okazał się też koncert zupełnie niedocenianego ostatnio Krzysztofa Majchrzaka i zespołu A2.
Grupa muzycznych zapaleńców broniąca się przed artystycznym zaszufladkowaniem mająca w swym repertuarze całą paletę gatunków muzycznych od klasyki poprzez jazz, jazz rok czy pop tym razem postanowiła się zmierzyć ze "Świętem wiosny" Strawińskiego. W koncercie dało się słyszeć pewne odniesienia do innych kompozytorów rosyjskich, a w wokalizie Majchrzaka czuć było wyraźnie ducha Dostojewskiego.
O artystycznych sukcesach, bądź porażkach nowej dyrekcji Teatru im Witkiewicza będziemy mogli mówić po kilku premierach. Zakończone 21 marca Studio Otwarte wskazało jednak pewien kierunek działań i poszukiwań. I rozbudziło apetyty, że w Pałacu Kultury można realizować rzeczywiście Wyższy poziom teatru bez uciekania się do udziału celebrytów.
