Artykuły

Świat bohaterów "Drewnianej miski" Edmunda Morrisa wygląda jakby żywcem wyjęty z powieści Erskine'a Caldwella. Kryzys daje już o sobie znać, ludzie, zżerani nędzą, patologicznie reagują na otoczenie. Miotający się mężczy­źni, niepotrzebni starzy ludzie, nieszczęśliwe, zaniedbane kobiety. Monotonia, codzienna walka o przetrwanie, brak nadziei, że jutro będzie lepiej. Taka jest wówczas amerykańska prowincja.

Bohaterowie "Drewnianej mis­ki" - członkowie rodziny Dennisonów - są bardzo podobni w myślach, słowach i uczynkach do np. caldwelowskiej rodziny Newsomów czy Braddocków. W opowiadaniu "Jego stara" Caldwell pisze: "Julia Braddock znała tylko pracę i pracę od 4 rano do 9 wieczorem, żadnych wakacji, wy­jazdów do miasta. Joe także pra­cował bez przerwy, a mimo to praca nie dawała mu nic poza bólami w krzyżach, przygnębie­niem i nędzą. Im ciężej harował, tym był biedniejszy". Wypisz, wy­maluj Glenn Dennison i jego żona Klara. Ale dramat Edmunda Mor­risa sięga jeszcze głębiej. Jego osią jest kwestia oddania zniedołężniałego ojca do przytułku. Kry­zys nie oszczędził nawet więzi rodzinnych. Mimo wszystko naj­starszy z Dennisonów wierzy wbrew faktom, że dzieci nie spisały go jeszcze na straty.

Syn musi jednak podjąć drama­tyczną decyzję. Czy zdaje sobie sprawę, że jutro jego dzieci mogą postąpić z nim tak samo? Cho­ciaż... Córka Glenna zachowuje jednak drewnianą miskę dziadka. Ku przestrodze.