Artykuły

Pierwsza premiera Teatru Dramatycznego w tym roku. Klasyczna pozycja polskiej literatury, ale we współczesnej wersji. Teksty wieszcza narodowego nie recytowane, a śpiewane. Profanacja czy adoracja jego twórczości? Przekonamy się już w najbliższą sobotę.

Debiutancki tomik poezji Adama Mickiewicza zapoczątkował nową epokę w polskiej literaturze. Teatralne uwspółcześnione "Ballady i romanse" w reżyserii Bogusława Semotiuka z wykorzystaniem projekcji filmowych mogą mieć podobny skutek.

Czy przyświecające Mickiewiczowi ideały są dziś aktualne i w jaki sposób przedstawić je nowym pokoleniom? To nie lada wyzwanie.

Twórcy najnowszej sztuki zapewniają, że te czternaście utworów, choć przedstawione w nowoczesnej formule multimedialnej, nie straciły nic ze swej wyjątkowości, urody i atmosfery.

- Ta sztuka przeznaczona jest dla młodego widza, który rzadko ma styczność z klasyką - mówi Bogusław Semiotuk: reżyser, scenarzysta i scenograf w jednej osobie. - Wybrałem taki kierunek, który w przystępny sposób przybliży wiersze Mickiewicza.

Na scenie zobaczymy białostockich aktorów w szczegółowo dopracowanych kostiumach Zofii de Ines. Zdaniem reżysera projektantka rewelacyjnie przemyca klasykę do współczesności.

W sumie na ośmiu scenach aktorzy będą przybliżać twórczość Mickiewicza w nietypowy sposób.

- Posługując się wierszem chciałem pokazać formę ballady w najbardziej skondensowanej formie aktorskiej, czyli w piosence - mówi reżyser.

Oprawę muzyczną do spektaklu przygotował Tadeusz Woźniak, znany przede wszystkim z przeboju "Zegarmistrz światła".

- Jego kompozycje do trzech tekstów znakomicie ilustrują atmosferę tych wierszy - mówi Semotiuk.

Nie chcąc zdradzać zbyt wielu szczegółów reżyser zapewnia, że w spektaklu nie będzie przerostu formy nad treścią a poza przekazaniem stałych prawd życiowych aktorzy udowodnią, że marzenia trzeba realizować.