Perwersyjki tarantuliczne
"Nienasyceni" w reż. Wiesława Saniewskego na Scenie na Sarego Teatru Bagatela w Krakowie. Pisze Joanna Targoń Gazecie Wyborczej - Kraków.
O nienasyceniu i śmierci. Z Witkacym. Z muzyką. Powstała monotonna składanka, boleśnie banalna
Na scenie srebrzyste sklepowe witryny. Dwie na tylnej ścianie, jedna z boku. Ta się obraca (jest obracana). W witrynach drapują się i wyginają aktorzy - a zwłaszcza aktorki. Czasami przybierają pozy manekinów, czasami wykonują ruchy mechanicznych lalek. Wątek sklepowy jest mocno zaznaczony; aktorzy przechadzają się mniej lub bardziej rytmicznie, pchając supermarketowe wózki. Puste, z płonącymi świecami, ze stosami połamanych lalek. Sklep z Witkacowskimi wątkami? Może i tak. Bo jest to rodzaj sklepu, tyle że raczej nie z wątkami, a kliszami. I piosenkami. W paru krótkich fragmentach scen z różnych dramatów prezentuje się głównie rozmaite Witkacowskie demonessy. Młode i ładne aktorki w obowiązkowych czerniach, czerwieniach, rozcięciach, koronkach, piórkach, podwiązkach i obcasach prężą się kusząco, operują a to smukłym ramieniem, a to foremną nogą, a to zarzucają włosami. Nie brak i perwersyjnych dziewczątek we wstążkach i podkolanówkach.
Demonessy zajmują się głównie uwodzeniem i zwodzeniem cielesnym, choć u Witkacego nienasycenie dotyczyło również (a raczej przede wszystkim) ducha.
Jest też wątek śmierci, przejawiający się deklamowaniem przez Przemysława Brannego i Piotra Różańskiego stosownych kawałków z twórczości Stanisława Ignacego. No i są piosenki Zbigniewa Raja, niektóre znane z Piwnicy pod Baranami (z najsławniejszą chyba z tego zestawu "Tarantulą"). Piosenki te są dość do siebie podobne; dwóch lub trzech słucha się jeszcze z przyjemnością, ale jest ich, niestety, znacznie więcej.
No i tak przeplata się przez godzinę i kwadrans banalne nienasycenie z recytowaną (z tzw. dystansem, dość nudnawym) refleksją na tematy eschatologiczne. Wędrówki z wózkami z kuszeniem. Zastyganie z wyginaniem. Ani to atrakcyjne, ani zabawne, ani - tym bardziej - Witkacowskie.
