Rodzina Czechowa
Mała Scena Teatru Powszechnego zamieniła się w salon domu Prozorowów. Prowincjonalne, garnizonowe miasto gdzieś w głębi Rosji, przełom XIX i XX w...
Olga (Dorota Landowska) - najstarsza siostra, poprawia zeszyty swoich uczennic, Masza (Katarzyna Herman) - czyta książkę, najmłodsza Irina (Anna Moskal) - zamyślona, marzy o powrocie do Moskwy. Jest dzień imienin Iriny. Za chwilę salon wypełni się gośćmi. Jak zwykle zajdzie rezydujący u Prozorowów stary lekarz wojskowy Czebutykin (Władysław Kowalski) oraz oficerowie: baron Tuzenbach (Krzysztof Stroiński) i pozujący na Lermontowa Solony (Jacek Braciak). Niespodziewanym gościem jest pułkownik Wierszynin (Piotr Machalica), który dopiero co przyjechał z Moskwy.
W pokoju obok słychać skrzypce, to gra brat sióstr Prozorow - Andrzej (Sławomir Pacek na zmianę z Tomaszem Saprykiem).
W trakcie imieninowego przyjęcia pojawia się mąż Maszy, nauczyciel gimnazjalny Kułygin (Piotr Kozłowski). Jak się okazuje, Andrzej zaprosił też swoją ukochaną - Nataszę (Agnieszka Krukówna)....
- Uczestniczymy w życiu najzwyklejszych ludzi. Widzimy ich w sytuacjach zarówno zwyczajnych, jak i ekstremalnych, i próbujemy się domyślić, co się stało w międzyczasie - mówi Agnieszka Glińska, reżyserka "Trzech sióstr".
- Próbowałam wnikliwie obserwować bohaterów Czechowa i właśnie przez nich dowiedzieć się czegoś więcej o świecie, w którym żyją.
DOROTA LANDOWSKA (OLGA)
- Jest podobna do wielu współczesnych kobiet. Nie tak łatwo je oszukać, wiedzą więcej, niż mówią. Nie znaczy to, oczywiście, że nie potrafią się zakochać, przeżywać wielkich namiętności. Na pewno jest kategoryczna i obowiązkowa. Doskonale zna zakres swoich obowiązków i praw, przestrzega go. Nie jest nieszczęśliwa, choć nie ma męża, nie ma gromadki dzieci, o których na pewno marzy. Ale godzi się ze swym losem, tłumaczy sobie, że różnie się ludziom w życiu układa. Olga to postać złożona, ciągle jeszcze poszukuję prawdy o niej.
KATARZYNA HERMAN (MASZA)
- To kobieta, dla której liczy się tylko miłość, kocha całą sobą, wbrew całemu światu. Czechow w listach do Olgi Knipper, swojej przyszłej żony, która przygotowywała się do roli Maszy, pisał, żeby nie robiła smutnej miny. Może być gniewna, wesoła, zamyślona, ale nie smutna! Bo Masza to emocje i instynkty. Tańczy ze szczęścia, wyje z rozpaczy, wali głową o mur z niemocy i bólu. Nie jest to ładny i elegancki romans, ale desperacka namiętność, gwałtowna. Masza trafia na swego mężczyznę, swoje miłosne zatracenie i rzuca się w to na łeb na szyję. Bez asekuracji.
ANNA MOSKAL (IRINA)
- Irina jest najmłodszym dzieckiem, rozpieszczonym. Chowana na księżniczkę. Nie wymaga się od niej niczego, to raczej ona wymaga od życia najlepszych rzeczy.Bezpośrednia, prawdziwa, pełna witalności, oczekiwań wobec życia, marzy o prawdziwej miłości, o królewiczu z Moskwy. W związku z tym okres przed wyjazdem traktuje trochę "na brudno". Nie traci nadziei, gdy okazuje się inaczej. Decyduje się wyjść za mąż za barona, wierząc, że kiedyś go pokocha.
JACEK BRACIAK (SOLONY)
- Takich Solonych mamy wokół wielu. To nonkonformista. Jest bezwzględny, bywa okrutny, ma po prostu swoje kryteria. Najsmutniejsze jest to, że nie ma poczucia humoru na własny temat. Jest wnikliwym obserwatorem, wrażliwym człowiekiem. Kocha Irinę, uwielbia jej beztroskę. Traktuje ją jako osobę pokrewną sobie, równie bezkompromisową, mówiącą prawdę niezależnie od okoliczności.
AGNIESZKA KRUKÓWNA (NATASZA)
- Jest o tyle w trudnej sytuacji, że jest w domu Prozorowów osobą obcą. Można porównać tę sytuację do mieszkania u teściowej, z tą różnicą, że zamiast teściowej są trzy siostry męża. Stara się organizować własne życie na swój sposób. Nie chciałabym, żeby była to postać odczytywana negatywnie, chociaż właśnie tak jest zwykle odbierana.
PIOTR MACHALICA (WIERSZYNlN)
- To zwykły mężczyzna, takich Wierszyninów i dzisiaj nie brakuje. Trochę mu się w życiu nie układało. Ma już drugą żonę, a teraz przydarzyło mu się jeszcze zakochać w Maszy. Zakochał się tak, jak może zakochać się 43-letni facet po przejściach, troszkę już wypalony w środku. Do miasteczka przyjechał z innego świata, dlatego nie zawsze potrafi się odnaleźć. Lubi mówić o rzeczach, które mu doskwierają. Nazywa to filozofowaniem.
