Bral
Pomysł, aby Grzegorz Bral objął dyrekcję Studia uważam za nadspodziewanie dobry. Szczerze mówiąc nie myślałem o nim jako potencjalnym kandydacie, sądziłem bowiem, że Grzegorz ma sprzyjające warunki do robienia teatru we Wrocławiu i łatwo się stamtąd nie ruszy - pisze Wojciech Majcherek w swoim blogu w portalu onet.
Nie wiem, jakie miał motywacje, by przenieść się do Warszawy. Oczywiście jego kandydatura rodzi rozmaite pytania: co będzie z Teatrem Pieśń Kozła? Czy ta grupa zasili zespół Studia? A co z ciekawie rozwijającym się Festiwalem Brave, który Bral stworzył? Czy sposób uprawiania teatru przez Brala uda się zaszczepić do zmartwiałego teatru instytucjonalnego, jakim jest obecnie Studio? Czy Grzegorz da rzeczywisty impuls do odnowy tej sceny? Na te pytania nie ma teraz szybkiej odpowiedzi. Jedno jest pewne: Bral daje szansę. Jeżeli u podstaw najlepszej tradycji Studia leżała oryginalna wizja tzw. teatru plastycznego, to z wejściem Brala uruchamia się inny nurt awangardy, wyznaczonej przez linię Grotowski-Staniewski. A więc teatralna antropologia i przede wszystkim inna ekspresja aktorska. Szczerze mówiąc nie widzę na razie aktorów Teatru Studio, którzy uruchomiliby swoje ciała i głosy tak jak aktorzy Pieśni Kozła. Ale wszystko jest możliwe, im też dajmy szansę. Obecnie członkiem Pieśni Kozła jest były aktor Teatru Polskiego w Warszawie, gwiazdor serialu "M jak miłość" Kacper Kuszewski. Widziałem go w "Makbecie" Brala - nie grał ładniutką twarzyczką, ale zasuwał na całego ruchem, ekspresją ciała. Grzegorz prawdopodobnie będzie kontynuował również to, co zaczął już w Pieśni Kozła - nurt przedstawień dramatycznych (sam zrobił przecież sztukę O'Neilla). Cenne w poszukiwaniach Brala jest to, że sięga on do wielkich mitów kultury, w nich odnajdując wciąż żywotne siły. Czy będzie to "Gilgamesz", czy "Makbet", czy "Lacrimosa".Trzymam kciuki za Grzegorza, tym bardziej, że może nie być mu łatwo. Ale mam wrażenie, że to silny facet, który łatwo się nie poddaje. I co również ważne: jest trzeźwym entuzjastą.
